تبیان، دستیار زندگی

اما خرما فروشى مانند میثم تمّار، در برابر این همه فتنه ایستاد و فتنه او را  از جا بلند نكرد. همه این فتنه‏ها نیز فتنه‏هاى تلخى نبود. سه نوع فتنه شیرین، فتنه مال، مقام و شهوت كه از هر صد نفر، نود نفر دهان باز كرده‏اند كه شیرینى این فتنه‏ها را بچشند. در مقابل مؤمنان واقعى نیز رخ نشان مى‏دهد.

یعنى دشمن كه پول، شهوت و زمینه‏هاى ریاست را در دست داشت، پیغام مى‏داد، نماینده مى‏فرستاد، مى‏گفت: هر چه مى‏خواهید: دختر زیبا، فرمانروایى هر استانى و هر چقدر پول مى‏خواهید، مى‏دهیم، اما این خرما فروش به آقایى در قیامت و در شهوت نیز به لذّت فكرى و معنوى قانع بود. دچار فتنه تلخ شد.

او را به جرم داشتن محبت امیرالمؤمنین  علیه‏السلام به دار كشیدند:

 بر سر دار بود، گفتند: از على دست بردار، وگرنه دست و پاى تو را قطع مى‏كنیم. گفت: دست و پا را مى‏توانید از من بگیرید، اما محبت مولایم على  علیه‏السلام را نمى‏توانید بگیرید.

 

نه فتنه شیرین، نه فتنه تلخ، هیچ كدام نتوانست او را تكان دهد. دست و پایش را قطع كردند، گفت: براى چه ایستاده‏اید و مرا تماشا مى‏كنید، خون كه از بازویم مى‏رود و تمام مى‏شود، اما قلم و كاغذ بردارید، من فضایل مولایم را براى شما بگویم، شما بنویسید. چوبه دار را منبر كرد. این مؤمن است.