سلام
امام حسن (ع) فرزند امیر مؤمنان على بن ابیطالب(ع) و مادرش فاطمه‌زهرا(س)، دختر پیامبر خدا (ص) است. امام حسن (ع) در شب نیمه ماه رمضان سال سوم هجرت در مدینه تولد یافت. ایشان نخستین پسرى بود كه خداوند متعال به خانواده على(ع) و فاطمه(س) عنایت كرد.
رسول اكرم (ص) بلافاصله پس از ولادتش، او را گرفت و در گوش چپش اقامه گفت. سپس براى او گوسفندى قربانى كرد، سرش را تراشید و هموزن موى سرش - كه یك درم و چیزى افزون بود - نقره به مستمندان داد. پیامبر (ص) دستور داد تا سرش را عطر آگین كنند و از آن هنگام آیین عقیقه و صدقه دادن به هموزن موى سر نوزاد سنت شد.
از امام سجاد علیه السلام روایت است كه «چون حضرت مجتبی علیه السلام به دنیا آمد، جبرییل بر پیامبر اكرم نازل شد و از طرف حق تعالی گفت: چون منزلت امیرالمؤمنین نسبت به تو به منزله هارون نسبت به موسی است و اسم پسر هارون حسن بوده است، پس اسم او را حسن بگذارید.»
مشهورترین كنیه آن بزرگوار «ابومحمّد»، و مشهورترین القاب ایشان «مجتبی» و «سبط اكبر» است.پیامبر اكرم(ص) به حسن(ع) و برادرش حسین(ع) علاقه خاصى داشت و بارها مى‌فرمود كه حسن و حسین فرزندان منند و به پاس همین سخن، امام على(ع) به سایر فرزندان خود مى‌فرمود :«شما فرزندان من هستید و حسن و حسین فرزندان پیغمبر خدایند».
به همین مناسبت وبا عرض تبریک ولادت با سعادت حضرت امام حسن مجتبی(ع) سروده ی زیر تقدیم می شود:
ازمیان ماه ماهی سرزده طعنه بر یک کهکشان اختر زده
ماه ما در نیمه ی ماه صیام بیت زهرا(س) وعلی(ع)را درزده
میهمانی خدا را این پسر رنگ زیبایی خدایی تر زده
سبط اکبر بر پیمبر(ص)است او بردلش نقشی زیک دلبر زده
نام زیبایش زسوی حق حسن(ع) بوسه ها برروی اوحیدر زده
یوسف یعقوبیان بی جلوه شد یوسف زهرا(س) به عالم سرزده
حسن وزبیائیش در حد کمال از جمال الله ،او ساغر زده
حاتم طائی رهین منتش بر کرامت صفحه آخر زده
حضرت ایوب شد میزان صبر لیک در بحر حسن(ع)لنگر زده
راس برنایان اهل جنت است این سخن در اصل پیغمبر زده
او امام دومین شیعه است تکیه یر جای علی(ع)صفدر زده
مرغ دل شاد است در میلاداو در هوای دوست بال وپر زده
هرکه مسروراست در این زاد روز بر سر او فاطمه(س)افسر زده
اسماعیل تقوایی-13رمضان سال92
