گوجه فرنگی‌ بنفش امد

با سعی و تلاش شبانه روزی دانشمندان، گوجه فرنگی های اصلاح شدۀ بنفش رنگی (Purple Tomatoes) تولید شده است که به بهبود کیفیت غذای مصرفی کمک شایانی می نماید.

 نتایج بررسی ها نشانگر آن است که اگر دو ژن مربوط به ایجاد رنگ در گل میمونی به ژنوم گوجه فرنگی اضافه شود به آن قدرت تولید آنتوسیانین می دهد. میزان آنتوسیانین در میوۀ درختانی چون شاتوت و Cranberry قابل توجه می باشد.

بر اساس نتایج حاصل از تحقیقات پیشین، آنتوسیانین خطر ابتلا به سرطان، بیماری قلبی و بعضی بیماریهای نورولوژیک را کاهش داده و مانع از التهاب، چاقی و دیابت می گردد.

خانم کتی مارتین پژوهشگر انگلیسی موسسۀ بیوتکنولوژی جان اینز، هدف از ایجاد گوجه فرنگی های بنفش را افزایش سلامت رژیم های غذایی دانسته اند.

موسسۀ ملی سرطان در آمریکا حدود 20  سال قبل طرحی با عنوان "5 در 1 روز" (five-a-day) را برای تشویق شهروندان آمریکایی به مصرف حداقل 5 واحد میوه و یا سبزی در روز آغاز نمود.

به نظر می رسد کمبود اقدامات روشنگرانه، کفّۀ ترازو را از سمت مصرف غذاهای دارای ترکیبات سالم بیشتر به سمت غذاهای پرانرژی و مضر برای سلامتی، جابه جا کرده است.


بیشتر مردم روزانه 5 واحد میوه و سبزیجات را مصرف نمی کنند ولی اگر بتوان میوه و سبزیجات غنی از ترکیبات فعال زیستی تولید کرد، با مصرف مقادیر کمتر نیز می توان به هدف اصلی رسید.

بعد از ایجاد گوجه فرنگی بنفش در آزمایشگاه، تیم تحقیقاتی محصول ایجاد شده را روی موش های اصلاح ژنتیکی شدۀ مستعدّ ابتلا به سرطان امتحان کردند. نتایج ورای انتظار گروه بود.

طول عمر موش هایی که با گوجه فرنگی های بنفش تغذیه شدند افزایش معنی داری را نشان داد.

اکنون امید زیادی وجود دارد که با تغییر رژیم غذایی یا بعضی ترکیبات خاص در غذا بتوان سلامتی را در جانوران و شاید انسانها افزایش داد.

این یکی از اولین مثال های مهندسی متابولیک Metabolic Engineering است که پتانسیل بهبود سلامتی از طریق غـذا و کـاهش اثـرات بیماریهـای مزمن را ایجاد نموده و مشخصـاً اولین مثـال یک)Genetically Modified Organism  GMO) است که برای همۀ مصرف کنندگان سود بالقوه دارد.

گام بعدی حرکت بسوی مطالعات انسانی روی افراد داوطلب می باشد.

غذاهای اصلاح ژنتیکی شده تاکنون عمدتاً روی تغییراتی تاکید داشته که برای کشاورزان و تولیدکنندگان مفید باشد.



مثلاً غلّاتی که برای کشتن حشرات آفت، سم طبیعی تولید می کنند و یا انواعی که نسبت به علف کش مقاومند.

 انواع مقاوم به علف کش کشاورزان را قادر می سازند که تنها در یک مرحله، کل مزرعه را سمپاشی نموده، به این ترتیب علف های هرز از بین رفته ولی غلّات آسیب نمی بینند.

تاکنون طرح های دیگری نیز برای تقویت سلامت غذا به اجرا درآمده اند، از جمله " برنج طلایی" و موزهای اصلاح ژنتیکی شدۀ دارای ژن های افزایش سطوح ویتامین A، ولی هنوز هیچ کدام به مرحلۀ عرضه در بازار نرسیده اند.

به عقیدۀ مخالفان این طرح ها سوء تغذیه، ناشی از فقر و سایر مقولات اجتماعی بوده و با تکنولوژی ژنی نمی توان آن را حل نمود.

آنها همچنین معتقدند که اصلاح ژنتیکی ممکن است تاثیراتی سوء روی سلامت انسان و محیط داشته باشد.
البته تاکنون شواهد این مدعا زیر صفر یا قابل چشم پوشی بوده است.

انگار فتوشاپه
رنگش طبیعی نمیخوره:)
بالایی هم شبیه یامی میمونه تا تمشک:))

سلام 
یامی چیه ؟
واقعا اینا واقعین؟