برخی روزه‌داران به وعده سحری اهمیت چندانی نمی‌دهند و در ساعات پایانی شب غذایی می‌خورند و می‌خوابند در حالیکه نخوردن سحری سبب می‌شود تا نیازهای تغذیه‌ای افراد تأمین نشود.
سوخت اصلی سلول‌های مغز، قند است و اگر بدن دچار کمبود این ماده مغذی شود برای جبران آن چربی‌های بدن را به صورت ناقص می‌سوزاند تا انرژی تولید کند.
ناقص سوختن چربی منجر به ایجاد ترکیبات سمی به نام «ستونی» یا «کتونی» می‌شود که عوارضی مانند بوی بد دهان و سردرد ایجاد می‌کند.
اگر روند نخوردن سحری ادامه یابد ممکن است بدن برای جبران کمبود نیازهای خود رو به تجزیه پروتئین‌های بدن و تحلیل عضلانی برای فرد برود.
مشکل دیگری که ممکن است نخوردن وعده سحری برای افراد ایجاد کند , بی‌حوصلگی و خستگی می باشد . این امر نیز ناشی از افت بیش از حد قند خون است که فرد قادر به انجام فعالیت‌های روزمره خودش به نحو مطلوب نیست و شاغلان ممکن است وظایف خود را نتوانند به خوبی انجام دهند و در ساعات پایانی روزه‌داری به حالت نیمه بیهوش درآیند.
