هدف از شعر کودک چیست؟
شعر کودک از نسل ها پیش با انسان ها همراه بوده است و همچون گذشته کشش و جاذبه ی فراوانی بر کودکان اعمال می کند. شعر کودک که بخش اساسی ادبیات کودک را تشکیل می دهد ، باید با سطح رشد ذهنی و معیارهای دنیای کودکان و سن و سال کودک تناسب داشته باشد. محتوا و موضوعات باید از دایره محسوسات زندگی کودک گرفته شده باشند. شعر کودک باید همواره پرتو خوشبینی و اعتماد بیفکند.
شعر مقفای کودک قالب بسته و ترتیب مشخصی در مصرع ها و بند ها دارد . قافیه به شعر ها توازن می هد و به کودکان کمک می کند تا بتوانند آن ها را آسانتر از بر کنند. ریتم موجود در شعر به شعر هویت شعری می بخشد. قافیه به شعر موسیقی و ریتم می دهد. ترکیب بندی شعر کودک ساده و واضح است. شعر کودک قاعدتا طولانی نیست تا برای کودک ملال آور نباشد. شعر کودک ، تصاویر درونی می آفریند و بدینوسیله خلاقیت کودک را شکوفا می سازد. واژه ها در شعر کودک به سادگی در خاطر می مانند و تمرکز فکری ایجاد می کنند. شعر های کودک دنیای تجربه شده کودک را منعکس می کند و به اعتماد می انجامد. شعر کودک طیف وسیعی از امکانات ارتباط با کودک را پیش رو می گذارد: می شود شعر را برای کودک بلند خوانی کرد، کودکان را به تعریف یا از بر کردن آن واداشت، اجرا کرد یا تصویر زیبایی برای آن نقاشی کرد. وزن آهنگین آن را با حرکات تلفیق کرد ، با تکان خوردن یا تاب خوردن. با جهیدن یا دویدن. بواسطه وزن و سجع تجربیات قابل لمسی بدست می آید. در هر حال از لحاظ آموزشی ارزشمند و همچنین پر معناست. بر اساس نیازمندیهای کودکان پیش می رود و کودکان دوستش دارند. شعر کودک همان اندازه زنده و شایان توجه است که کودکان هستند.
