14-كلام بار مثبت داشته باشد:
« وَ أَمَّا بِنِعْمَةِ رَبِّكَ فَحَدِّث» «و از نعمت پروردگار خویش [با مردم] سخن گوى.» [16]
كلام نباید بار منفی داشته باشد و دیگران را اذیت كند. مثلاً هر گاه از حضرت آیةالله بهجت (ره) حال كسالتشون را میپرسیدند ایشان میگفتند: حال قسمتهای سالم بدنم را بپرسید. این پاسخ بار مثبت دارد.
15-پرهیز از شلوغ كاری در كلام:
« وَ لا تَمْنُنْ تَسْتَكْثِرُ » « و منّت مگذار و فزونى مَطَلب.» [17]
گاهی در كلام ما مطلبی را آنقدر بزرگ جلوه میدهیم كه گویا ساعتها برای دریافت آن وقت گذاشتهایم و زحمت كشیدهایم در این زمان سخن ما با منّت همراه میشود و منت ناگوار است.