در فصل چهارم درباره با باورداشت هایی که مردم تنکابن از تخم مرغ و مرغ و خروس دارند صحبت کرده است.
آداب تخم مرغ یا مرغانه
الف. نماد تخم مرغ: در بیشتر مراسم آئینی در نواحی تنکابن برای عید نوروز انجام می شد، صاحب خانه حتماً به کسانی که مجری این مراسم بودند و به خانه اش وارد می شدند تخم مرغ عیدی می داد.
ب. برکت مرغانه: به کوچکترین تخم مرغی که در لانه مرغ دیده می شد، برکت مرغانه می گفتند و صاحب مرغ آنرا در درون برنج قرار می داد؛ زیرا آنرا نشان وفور نعمت و خوشی و برکت میدانست.
ج. دعای مخصوص تخم مرغ: دارای دو دعای مخصوص بود که یکی از آنها برای فردی بود که صاحب بچه یا صاحب پسر نمی شد. این فرد را پیش دعانویس می بردند و پس از به دنیا آمدن این فرزند، این فرد حق نداشت که دیگر از تخم مرغ و مرغ خود به دیگری بدهد یا بفروشد که به آن «دعای دلبند» میگفتند.
