تبیان، دستیار زندگی

قابل توجه والدین: مشاجره و بحث کردن در حضور بچه ها!

بله، ما مقصر هستیم. وقتی با همسرمان در جلوی کودکانمان دعوا می کنیم، مانند بچه ها رفتار می کنیم. این قضیه بر روی پسران و دخترانمان تاثیر می گذارد و آنها وادار به خبرچینی می شوند. واقعا چرا ما این کارها را می کنیم؟

والدین فراموش می کنند که بچه ها اطرافشان درحال گوش دادن هستند. یا شاید فکر می کنند که بچه ها اینقدر کوچک هستند که معنای دعوا و بحث را نمی فهمند درحالیکه ما از این غفلت کرده ایم که بچه ها لحن منفی مکالماتمان را می فهمند. بچه ها هر کاری که ما انجام دهیم انجام می دهند و هر آنچه که می گوییم تکرار می کنند اگرچه ما اغلب اوقات برعکس این را می خواهیم. اگر آنها ببینند که ما درحال حل و فصل یک مشاجره هستیم، دقیقا همان فوت و فن ها را یاد می گیرند.

اگر با نظرات همسرمان مخالف بودیم و فرزندمان آنجا نزد ما حضور داشت چه کار باید کرد؟

باید موضوع را کنار بگذاریم و به بعد موکول کنیم تا زمانی که بچه ها خواب هستند یا بیرون درحال بازی کردن هستند. انصاف نیست که آنها ببینند پدر و مادرشان جلوی فرزندانشان با هم دعوا می کنند درحالیکه کمکی از آنها بر نمی آید. بچه ها هرگز نباید در موقعیتی باشند که یکی از والدینشان را انتخاب کنند و از او طرفداری کنند. هیچ چیز بیشتر از این که پدر ومادر با همدیگر متحد نیستند، به بچه ها احساس ناامنی نمی دهد.

یکی از بدترین موضوعات بحث کردن جلوی بچه ها این است که چگونه به عنوان یک پدر و مادر برای بچه ها عمل کنیم. درصورتی که این مشکلات بایستی قبل از بچه دار شدن حل شود. رایج ترین موضوعات این بحث شامل: مدیریت خواب بچه ها، مشکلات مدرسه وتحصیل آنها، ادب و تربیت بچه ها، و اعتقادات آنها می شود. اگر صلاحیت و موقعیت بچه دار شدن و پدر و مادر شدن را ندارید، تا زمانی که این شرایط را برای بچه دار شدن ندارید دست نگه دارید.

یکی از بدترین اثرات جانبی در یک محیط خصومت آمیز و پر از دعوا استرس است. بعضی از استرس های مثبت مانند رقابت در انجام تکالیف مدرسه، هیجان داشتن برای کسب یک تجربه جدید یا تغییرات عادی در زندگی بچه ها خوب و مناسب است. اما استرس های منفی که با زندگی در یک خانواده پر از دعوا و مخالفت به وجود می آید برای سلامت جسمی و روانی بچه ها بسیار خطرناک است.

آیا سن بچه ها در شاهد بودن دعوای پدر و مادرشان مهم است؟ خیر. مهم نیست که فرزندتان سنش کم است، ابتدایی است، نوجوان است یا بزرگسال است. شنیدن دعوای پدر و مادر برای او در هر سنی که باشد ناخوشایند و ناراحت کننده است.

اگر شما دائماً با همسرتان چه در جلوی فرزندتان و چه تنهایی دعوا می کنید، لازم است که هر دو روی شخصیت هایتان کار کنید. کتاب های زیادی در زمینه بهسازی افراد وجود دارد که می تواند کمک کننده و تاثیرگذار باشد همچنین می توانید برای داشتن یک زندگی سازگار و موفق از آنها استفاده کنید.

بعضی افراد با غریبه ها مهربان تر از همسر و خانواده شان رفتار می کنند. با یکدیگر با احترام برخورد کنید تا فرزندتان هم از محیطی که در آن رشد می کند و تربیت می شود کمال استفاده را ببرد. یاد بگیرید که چگونه اخلاق، رفتار، خشم و عصبانیتتان را کنترل کنید و به این گونه رفتارهایتان پایان دهید.

دعوا کردن و بحث کردن قابل کنترل است.

بعضی ها احساس می کنند که همه رفتارهایشان درست است و بر روی درست بودن اخلاق و رفتارشان اصرار دارند درحالیکه بقیه آن را تکذیب می کنند. تاکید داشتن بر روی رفتارهایتان یک مشکل شخصیتی است که نیاز به اصلاح دارد. دعوا و بحث کردن از شما یک شخصیت دوست نداشتنی در بین عموم مردم می سازد اما داشتن این رفتارها با همسر و خانواده تان بسیار خطرناک است. کمی فکر کنید که چگونه می توانید میان مردم، همسر، خانواده و دوستانتان دوست داشتنی و محبوب باشید.

اگر بحث کردن در زندگی مشترکتان به یک مشکل تبدیل شد و دیگر نتوانستید آن را کنترل و رفع کنید به یک مشاوره مراجعه کنید. بدتر از بحث کردن جلوی فرزندانتان طلاق گرفتن است. همه بچه ها حق دارند که در محیطی امن و آرام بزرگ شوند.