تبیان، دستیار زندگی

1. نوزادان نیز می توانند کلک بزنند

آیا خوردن، خوابیدن، دستشویی کردن، گریه کردن و ... همه کارهایی است که نوزاد تازه متولد شده انجام می دهند! خیر. خیلی جالب است بدانید این فسقلی هایی که فکر می کنید هنوز چیزی نمی فهمند خیلی هم سرشان می شود و شما را هم گول می زنند.

آیا تاکنون تصور می کردید نوزادان کوچک شما فقط دراز می کشند و می خوابند؟ نه این طور نیست. نوزادان پس از دو یا سه هفته اول می توانند سر خود را از روی سینه شما بلند کنند. برخلاف اینکه تصور می کنید آنها هیچ کنترلی روی اعضای خود ندارند، آنها می توانند برخی عمل های غیر ارادی را به خوبی انجام دهند. مثلا اگر انگشت خود را در دهان او قرار دهید با قدرت جاروبرقی انگشت شما را می مکد. یا سرش رابه سمت صورت شما بر می گرداند. اگر او را طوری نگه دارید که پاهایش زمین را لمس کند، پاهایش را تکان می دهد. این اعمال غیر ارادی به رشد کودک کمک می کنند و باعث سرگرمی والدین نیز هستند.

2. کودکان بیشتر از آنچه تصور می کنید، می فهمند

با اینکه نوزادان بیشتر مواقع خواب هستند اما تحقیقات نشان می دهد آنها بیشتر از آنچه تصور می شود، می فهمند. به طور مثال، نوزاد از همان ابتدای تولد می تواند صدای مادر خود را تشخیص دهد. به این معنی که آنها از زمانی که داخل رحم هستند صدای مادر را می شناسند و پس از تولد نیز آن را به خاطر دارند. یا به زبان ساده تر، آنها مدت ها پیش از تولد مکالمات مادر را گوش می کنند. نوزادان همچنین به خوبی بوهای خوب را از بد تشخیص می دهند و می توانند مزه های تلخ و شیرین را از هم تمیز دهند.

جالب است بدانید نوزادان چهره انسان ها را به خوبی درک می کنند و آن را به تماشای عروسک و موارد دیگر ترجیح می دهند. نوزادان به خوبی تفاوت انسان از عروسک را تشخیص می دهند. یا در برخی موارد می توانند تشخیص دهند آنها نیز انسان هستند و تشابهاتی با اطرافیان دارند.

نوزادان از همان چند روز نخست تولد شروع به انجام واکنش های بدنی می کنند. این نشان دهنده این است آنها با فرضیه های درونی می خواهند با دیگران ارتباط برقرار کنند. این نخستین قدم ها برای نوزاد است تا درک کند صورتی مشابه صورت شما دارد و به همین دلیل سعی می کند کارهایی را که شما انجام می دهید را تقلید کند.

از همه جالب تر این است تحقیقات ثابت کرده اند نوزادان از همان روزهای نخست به دنبال کشف دنیای اطراف خود هستند. به طور مثال، کودکان در همان چند ماه نخست به گوشی موبایل هایی که می توانند با آنها بازی کنند علاقه بیشتری نسبت به موبایلی که نمی تواند کاری با آن انجام دهد از خود نشان دهد.

کودکان می توانند رابطه بین کاری که انجام می دهند و اتفاقی که در دنیای اطراف آنها رخ می دهد را  به خوبی درک کنند و از تجربه این حس نیز لذت می برند. شاید بتوان گفت این کوچولوهای دوست داشتنی برای خود دانشمندان کوچکی هستند که نباید دست کم گرفتشان.

3. کودکان به روش های مختلف حرکت می کنند

کودکان به روش ها مختلف در زمان های مختلف حرکت می کنند. اما این عمل آنها را نمی توان از قبل حدس زد. برخی حرکت خود را با غلت زدن آغاز می کنند، سپس می نشینند و بعد چهار دست و پا می کنند؛ اجسام مختلف را حرکت می دهند، راه می روند و در آخر هم می دوند. اما این در همه کودکان مصداق ندارد. هر کودکی روش خود را دارد.

 حدود 10 درصد از کودکان بدون اینکه چهار دست و پا کنند، راه رفتن را شروع می کنند. این مساله به هیچ عنوان ترس و نگرانی ندارد. درست برعکس، برخی دیگر از کودکان به افقی راه رفتن علاقه بسیاری نشان می دهند و از یک طرف اتاق به طرف دیگر غلت می خورند و این در حالی است که کودکان هم سن آنها چهار دست و پا می کنند. بعضی ها نشسته حرکت می کنند. اینها مسایلی نیست که شما بتوانید آن را تعیین کنید یا حدس بزنید. اما اگر کودک پس از 18 ماهگی توان راه رفتن نداشت حتما با پزشک در میان بگذارید.

4. رشد کودک محدوده گسترده ای دارد

تماشای اینکه کودک از نوزادی که همیشه خوابیده است به کودکی پرتحرک رسیده که می خواهد همه دنیا را کشف و زیر و رو کند بسیار لذت بخش است. اما اینکه کودک به آنصورت که شما می خواهید رشد نکند نیز نگرانی رایجی است که نمی توان از آن چشم پوشی کرد.

امید خود را از دست ندهید. مسایل طبیعی محدوده گسترده ای دارند و هر کودکی برنامه زمان بندی خودش را دارد. شاید کمک کننده باشد که بدانید این برنامه زمان بندی برای موفقیت های آینده قابل پیش بینی نیست. اینکه کودک شما 17 ماه طول کشیده تا نخستین قدم های خود را بردارد به این معنی نیست که نمی تواند در آینده از شما جلو بزند. برخی از کودکان مثلا تا 15 ماهگی نمی توانند راه بروند اما نباید ناامید شد، شاید در آینده ورزشکار قابلی شود.

مهارت های زبانی کودک در برخی مواقع می تواند در آینده در مدرسه تقویت شود. کودکی که دیر زبان باز می کند به این مفهوم نیست که نمی تواند در آینده کلمات را درست تلفظ کند یا درست حرف بزند. به طور مثال، انیشتین نیز دیر زبان باز کرد اما به یکی از مشهورترین دانشمندان تاریخ تبدیل شد.

رشد کودک یک پروسه خطی یا سیستم دینامیک  نیست. شما نمی توانید بر اساس شواهد موجود آینده هیچ کسی را حدس بزنید. این درست مثل این می ماند که بخواهید آب و هوای سی سال آینده را از حالا پیش بینی کنید. البته در صورتی که کودک دیرتر از زمان های معمول زبان باز کرد یا راه افتاد باید با پزشک او مشورت کنید.

5. افزایش رشد مغز کودک در دستان شما است

اگر در اسباب فروشی ها بچرخید، متوجه می شوید بیشتر وسایل در جهت رشد و پرورش بهتر مغز و ذهن کودکان است. حتی باشگاه و کلاس های موسیقی متنوعی نیز در این راستا وجود دارند. اسباب بازی خوب است و  کلاس ها آموزشی نیز بهترین فرصت برای ارتباط با دیگر والدین هستند.

  اما هیچ کدام از آنها به اندازه کشف دنیای اطراف توسط کودک و تعامل با والدین به رشد مغز او کمک نمی کنند. کودکان از فلش کارت های آموزشی مسایل جدید را نمی آموزند آنها با توجه دیگران به آنها است که متوجه خیلی چیزها می شوند.از همان روز نخست با کودک خود حرف زدن را آغاز کنید. تحقیقات ثابت کرده اند، کودکانی که والدین آنها زیاد با آنها صحبت می کنند ضریب هوشی بالاتری دارند و بیشتر از همسالان خود کلمات و واژه های جدید می دانند.

از اینکه کودک را برای دقایقی تنها بگذارید هراس نداشته باشید. می توانید او را رها کنید تا خودش بازی کند اما از دور مراقب او هم باشید که اتفاقی برایش نیفتد. اما گاهی حس استقلال را به کودک خود بدهید.حتی زمانی که شما با فرد دیگری صحبت می کنید نیز کودکان مسایل بسیاری یاد می گیرند. کودک هنگام شنیدن مکالمه های تلفی شما هم در حال یادگیری مسایل مختلف است. بنابراین مراقب حرف های خود باشید.