تبیان، دستیار زندگی

به دنبال صعود تیم ملی فوتبال کشورمان به جام جهانی، فدراسیون فوتبال کشورمان با برگزاری جشنی که ظاهرا به جز حاشیه ارمغان دیگری نداشت، بار دیگر بحث های مربوط به حضور بانوان در ورزشگاه را به دست خود احیا کرد.

 در حالی که موضوع مربوط به حضور زنان در ورزشگاه ها – دست کم در رشته فوتبال – مدتی بود که به حاشیه رفته بود، در روزهای اخیر بار دیگر به یکی از مباحث اصلی رسانه های ضدانقلاب برای مطرح کردن دوباره بحث آزادی های اجتماعی زنان در ایران و سوءاستفاده از آن شد.

فرصت تنفس و تغییر فضا
این موضوع در بسیاری از این رسانه ها از نظر زمانی به اندازه ای به موقع و مناسب بود که آنها فرصتی یافتند تا در انبوه سوالات و تناقضات پیش آمده در خصوص تحلیل های اشتباه و جوسازی های خود درباره انتخابات ریاست جمهوری، نفسی تازه کنند و ذهن مخاطب خود را به سمت موضوعات دیگری بکشانند.

بر این اساس، در روزهای اخیر پیروزی نامزد مورد حمایت بسیاری از اصلاح طلبان در انتخابات ریاست جمهوری، برخلاف تبلیغات و القائات این رسانه ها، آنها را در تناقض های حل نشدنی فراوانی قرار داده بود و در این شرایط چه موضوعی بهتر از «جلوگیری از حضور زنان در استادیوم ها» آن هم در جشنی که «ملی» نام گرفته بود می توانست مجال تغییر فضا را به آنها بدهد؟

در این خصوص بی بی سی فارسی، حتی فرصت یافت تا از این آب گل آلود ماهی مورد نظر خود را نیز بگیرد و با انتشار اخباری آمیخته به دروغ مدعی شود «با وجود این که فدراسیون فوتبال در بیانیه ای از زنان خواسته بود که در این جشن شرکت نکنند، اما در تماسهایی به شهروندان وعده هایی مبنی بر ورود زنان و خانواده های حاضر در مقابل درهای بسته ورزشگاه آزادی داده بود؛ با وجود این از ورود آنان به ورزشگاه جلوگیری شد و برخلاف رویه مقامات انتظامی در چند روز گذشته در مواجهه با جشن های مردمی در خیابانها با آنها برخوردهای خشن و سرکوبگرانه ای شد، پرچم های ایران را از دست برخی زنان گرفتند، به تعدادی از آنها هتاکی کردند، چند تن از مردانی که همراه آنها بودند مورد ضرب و شتم قرار گرفتند و چند تن از زنان را نیز به زور سوار ماشین های نیروی انتظامی کردند و با دور کردن از محل در میان اتوبان تهران – کرج رهایشان کردند.»

ادعاهای این رسانه ها در حالی با شاخ و برگ فراوان مطرح می شود که بر اساس گزارش ها تنها حدود 50 نفر از زنان در مقابل در مجموعه ورزشی آزادی آماده ورود به ورزشگاه بوده اند.

یک ندانم کاری
اما جرقه ماجرای حضور بانوان در جشن صعود تیم ملی فوتبال به جام جهانی، از قضا از اطلاعیه خود فدراسیون فوتبال زده شد!

روابط عمومی فدراسیون فوتبال ساعت 15 و 3 دقیقه روز 28 خرداد یعنی کمتر از یک ساعت قبل از برگزاری آخرین بازی ایران در مسابقات مقدماتی جام جهانی، در اطلاعیه ای اعلام کرد که در صورت صعود به جام جهانی جشن صعود ساعت 17 روز بعد در ورزشگاه آزادی برگزار خواهد شد. اما نکته قابل توجه در این اطلاعیه، تاکید فدراسیون بر ممنوعیت حضور بانوان در این جشن بود! در این اطلاعیه تاکید شده بود « لازم به ذکر است، در این مراسم تنها آقایان می توانند حضور داشته باشند و از بانوان علاقه مند به تیم ملی درخواست می شود تا از آمدن به استادیوم آزادی خودداری کنند»!

سوالی که در این جا مطرح می شود این است که مگر طبق قوانین جاری کشور حضور زنان در ورزشگاه ها ممنوع نیست که فدراسیون نیاز به تاکید این موضوع را احساس کرده است؟ مگر تغییری در قوانین مربوطه پدید آمده یا حرف و حدیثی در این باره پیش آمده که فدراسیون خود پیشگام تکذیب آن شده است؟!

متاسفانه واقعیت ماجرا این است که همه حرف و حدیث های حاشیه این جشن با یک ندانم کاری، از طرف خود فدراسیون فوتبال کلید خورد. چه بسا اگر این تاکید بی جا و بی موقع فدراسیون نبود حتی شاهد تجمع نهایتا 50 نفری دختران در مقابل در ورزشگاه آزادی نبودیم که شایعات مربوط به «برخوردهای خشن و سرکوبگرانه» آنها را نیز به دنبال داشته باشد؛ یا اگر هم برخی بانوان قصد حضور در ورزشگاه را داشتند موضوع بدون هیچ حاشیه خاصی بدون آنکه تیتر اول رسانه های ضدانقلاب و نیز موضوع برخی رسانه های داخلی شود، به پایان می رسید.

این در حالی است که حتی جشن صعود تیم ملی در ورزشگاه آزادی با غریبه ماندن تیم ملی – به دلیل عدم استقبال تماشاگران – همراه شده بود، و دلایل آن را نیز باید در بی تدبیری فدراسیون در انتخاب زمان نامناسب و اطلاع رسانی دیرهنگام و ناکافی و اصولا عدم شناخت رفتار مردم فوتبال دوست کشورمان جستجو کرد.

اما حتی این مسئله و حاشیه های دیگر این جشن نیز با یک ندانم کاری بزرگ تر به حاشیه رانده شد و تنها به بروز اتفاقاتی ناخوشاید و سرانجام بهره برداری معاندان نظام از آن منجر گردید.