موقعیت و ویژگی های استان گلستان
استان گلستان با مساحتی بالغ بر 22 هزاركیلومتر مربع در جنوب شرقی دریای خزر واقع شده است كه از شمال به جمهوری تركمنستان، از جنوب به استان سمنان، از شرق به استان خراسان و از غرب به استان مازندران محدود است.
جمعیت استان براساس سرشماری سال1381 حدود 000/600/1 نفر بوده كه 7/58 درصد آن درمناطق روستایی و 3/41 درصد در مناطق شهری ساكن هستند. جمعیت مذكور در 11 شهرستان، 18 شهر، 16 بخش و 45 دهستان قرار دارند.
جغرافیای طبیعی استان به نحوی است كه به سه بخش كوهستانی، دامنه ای و جلگه ای تقسیم شده و از نظر آب و هوایی دارای اقلیم مدیترانه ای و بیابانی است. قره سو، اترك و گرگانرود از رودهای پرآب استان محسوب می شوند و پیرگردكوه بلندترین كوه استان بوده و كوههای گلدین، اشهكوه، زریوان و خواجه قنبر از دیگر كوههای مهم استان بشمار می روند.
دركنار كشاورزی كه محور اصلی فعالیتهای اقتصادی مردم این استان است، دامداری، شیلات و صنایع تبدیلی نیز از رونق خاصی برخوردار است. از محصولات عمده كشاورزی منطقه متوان از گندم، پنبه، دانه های روغنی، غلات، توتون، برنج و ... را نام برد.استان گلستان به علت دارابودن شرایط مساعد اقلیمی و زیست محیطی، از دوران پیش از تاریخ، دوران تاریخی و دوران اسلامی به عنوان یكی از استقرارگاههای بشری موردتوجه بوده و نتایج حاصل از كاوشهای علمی باستانشناسی در مكانهای باستانی حاكی از این مطلب است.