محمدرضا تقویفرد در سرمقاله خورشید، نوشته است:
مدتها پیش از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری و حتی قبل از آغاز زمان ثبتنام کاندیداهای این دوره پیشبینی کرده بودیم که آیتالله هاشمیرفسنجانی، موج بلندی را پشتسر حجتالاسلام سیدمحمد خاتمی ایجاد خواهد نمود و این موج بلند میتواند تمامکننده باشد و جهت حرکت پاندولی قدرت را از مسیر اصولگرایی به اصلاحطلبی تغییر دهد.
پیشبینیها درست بود و محمدرضا عارف با مرقومه سیدمحمد خاتمی از رقابتهای این دوره کنارهگیری کرد و سازماندهی قوی و تشکیلات منسجم اصولگرایان که در مرکز ثقل محمدباقر قالیباف به هم رسیده بودند نیز کارساز نشد. نه حضور توأم با حمایت علی لاریجانی در مراسم افتتاح بزرگراه امام علی (ع) از قالیباف و نه کنارهگیری حدادعادل و استفاده حداکثری از ظرفیت جبهه متحد اصولگرایی نتوانست سرنوشت این دوره از رقابتها را به نفع دو شاخه اصولگرایان تغییر دهد و بدین ترتیب حتی نامه حمایت 150 نماینده مجلس و در ادامه حمایتهای همهجانبه اردوگاه اصولگرایان در مجلس نیز مؤثر نبود و نتیجه قابل قبولی را برای آنها به دنبال نیاورد.
آنچه در این میان بسیار حائز اهمیت است، صداقت احمدینژاد در بیان این مطلب بود که دولت و شخص وی کاندیدایی در انتخابات ندارند و فقط مجری انتخابات هستند. صداقتی که در پی آن سلامت برگزاری و اجرای یک انتخابات آزاد و مردمپسند را به دنبال داشت.