تبیان، دستیار زندگی

بعد یه فانتزی دیگه دارم :

یه جا که خیلی شلوغه گوشیم زنگ بخوره
بگم : آره ، آره ، حواستون باشه ؛

“زنده می خوامش” …

یکی از فانتزیام اینه :

که برم توی عروسی غریبه و موقعی که عروس میخواد بعله رو بگه
 یهو از وسط جمعیت داد برنم: نهههههههه باهاش ازدواج نکن ،
من هنوز دوستت دارمممم …
 بعد فامیلای دوماد جنازمو ببرن سمت افق !

یکی از فانتزیام اینه:

 که با لحن جدی و خسته به یه دکتر بگم :
لطفا حاشیه نرو دکتر !
‏بعد بلند شم و از پنجره مطبش به افق خیره بشم و بگم :
 فقط بگو چند روز دیگه زنده می مونم ؟

یکی از فانتزیای مامانم اینه
 که بیاد تو اتاقم ببینه همه چی مرتبه ….

یکی از فانتزیام اینه
که یکی بخواد به یکی دیگه شلیک کنه
بعد من داد بزنم
 نننننههههههههه
و خودمو بندازم جلوی گلوله ،
 بعد خون بپاشه از قلبم بیرون و مردم دورم جمع بشن با گریه بهم افتخار کنن ؛ از اون طرف کارگردان داد
 بزنه کات اقا کات بازم خراب کردین اهههههه …

یکی از فانتزیام اینه
که یه روز پشت تلفن توی جمع بگم
 خودمو با اولین پرواز میرسونم …

یکی از فانتزیام اینه
که برای چند سال برم خارج و روی وسایل خونه م پارچه سفید بکشم
و وقتی برگشتم بتکونمشون
و خاک بلند بشه و منم سریع از موقعیت استفاده کنم
و توی گرد و غبار محو بشم …

یکی دیگه از فانتزیام اینه :

‏سوار یه پیکان تاکسی بشم ، یه تراول ۵۰ تومنی تا نخورده رو بدم به راننده …

‏راننده بگه آقا یه نفرید ؟؟؟

منم یه کم مکث کنم و با یه لبخند معنی دار بگم : خیلی وقته …

‏بعدش پیاده بشم و تو افق حرکت کنم !

‏راننده هم از پشت صدام بزنه آقا … آقا … آقا ، بقیه پولتون !!!

‏منم کُتمو بندازم رو دوشمو بی توجه به راننده تو تاریکیا محو بشم