۲۰_اگر قرآن برای تاریخ و همه مردم است« لم یجعل القرآن لزمان دون زمان و لاللناس دون الناس»(۲۴)، درباره امام حسین(ع) نیز می خوانیم که آثار کربلا از تاریخ محو نخواهد شد.«لا یدرس أثره و لا یمحی اسمه».(۲۵)
۲۱_اگر قرآن کتاب مبارکی است«کتاب انزلناه الیک مبارک»(۲۶)، شهادت امام حسین(ع) نیز برای اسلام سبب برکت و رشد آن است«اللهم فبارک لی فی قتله».(۲۷)
۲۲_ اگر در قرآن هیچ انحرافی نیست، غیر ذی عوج(۲۸)درباره امام حسین(ع) نیز می خوانیم: لحظه ای از حق به باطل گرایش پیدا نکرد.«لم تمل من حق الی الباطل».(۲۹)
۲۳_ اگر قرآن، کریم است« انه لقرآن کریم»(۳۰)، امام حسین(ع) نیز دارای اخلاق کریم است«و کریم الخلائق».(۳۱)
۲۴_اگرقرآن ریسمان محکم است«ان هذا القرآن ... العروة الوثقی»(۳۲)، امام حسین نیز کشتی نجات و ریسمان محکم است.«ان الحسین سفینةالنجاةو العروة الوثقی».(۳۳)
۲۵_ اگر قرآن بنیه دلیل آشکار است« جائکم بینة من ربکم»(۳۴)، امام حسین(ع) نیز اینگونه است« اشهد انک علی بینه من ربک».(۳۵)
۲۶_اگر قرآن را باید آرام و با تأنی تلاوت کرد« و رتل القرآن ترتیلا»(۳۶)، زیارت قبر امام حسین(ع) را نیز باید با گام های آهسته نجات داد«وامش بمشی العبید الذلیل».(۳۷)
۲۷_ اگر تلاوت قرآن باید با حزن باشد«فاقروه بالحزن»(۳۸)، زیارت امام حسین(ع) نیز باید با حزن باشد«و زره و انت کئیب شعث».(۳۹)
آری، حسین(ع) قرآن ناطق و سیمایی از کلام الهی است.(۴۰)
۲۸_ قرآن مجید را ولید ملعون گشود وقتی که این آیه آمد« واستفتحوا و خاب کل جبار عنید» (۴۱)غضبناک شد قرآن را پیش چشمش گذاشت و آن را هدف تیر قرار داد و منعون گفت:
تهدونی بجبار عنید فها اناذاک جبار عنید
اذا ما جئت ربک یوم حشر فقل یارب مزقنی الولید
ولید به وسیله تیر قرآن مجید را پاره پاره کرد. امام حسین(ع) هم روز عاشورا قوم کفار را هر چه موعظه کرد و خطبه خواند ثمری نبخشید و امام(ع) را مانند حلقه وار کرده و چهار طائفه شدند و امام(ع) را هدف خودشان قرار دادند . یک عده با شمشیر و یک عده با تیر انداختن و یک عده با سنگ انداختن امام(ع) را احاطه کردند و شهید کردند.
۲۹_القرآن مجید فیه السطر و الکلمات و الحروف، در قرآن مجید سطرها و حروفی وکلماتی وجود دارد ، در وجود امام حسین(ع) هم سطرهائی از ضرب سیوف و شمشیرها و کلماتی از طعن الرماح و نوک نیزها وجود داشت.(۴۲)
پی نوشت ها:
۱_(مجمع البیان، ج۲، ص۳۶۱)
۲_(کامل الزیارات)
۳_(سوره بقره،آیه ۱۸۵)
۴_(سوره حجر،آیه ۸۷)
۵_(بحارالانوار، ج۹۸،ص۲۳۹)
۶_(سوره یوسف،آیه ۱)
۷_(جامع الاحادیث شیعه، ج۱۲، ص۴۸۱)
۸_(سوره یونس،آیه۵۷)
۹_(لواعج الاشجان،ص۲۶)
۱۰_(سوره جن،آیه ۱)
۱۱_( لواعج الاشجان،ص۱۲۸)
۱۲_(سوره الحاقه،آیه ۵۱)
۱۳_(نهج الفصاحه، جمله ۶۶۲)
۱۴_( نهج الفصاحه، جمله ۶۶۲)
۱۵_(زیارت عاشورا)
۱۶_(کامل الزیارات، ص۷۰)
۱۷_(سن لا یحضر،ج۲،ص۴۴۶)
۱۸_(الحیاة،ج۲،ص۱۴۰)
۱۹_(مفاتیح الجنان)
۲۰_(نهج البلاغه،خطبه ۱۸۲)
۲۱_(مقتل خوارزمی،ج۱،ص۱۸۸)
۲۲_(سوره نساء،آیه ۱۷۴)
۲۳_(کامل الزیارات، ص۲۰۰)
۲۴_(سفینه البحار،ج۲،ص۴۱۳)
۲۵_(مقتل مقرم)
۲۶_(سوره ص، آیه ۲۹)
۲۷_(مقتل خوارزمی)
۲۸_(سوره زمر،آیه۲۸)
۲۹_(فروع کافی،ج۴،ص۵۶۱)
۳۰_( فروع کافی،ج۴،ص۵۶۱)
۳۱_(نفس المهموم،۷۲)
۳۲_(سوره فصلت، آیه ۴۱)
۳۳_(لهوف،ص۵۴)
۳۴_(بحار،ج۹۲،ص۳۱)
۳۵_(پرتوی از عظمت حسین(ع)،ص۶)
۳۶_(سوره انعام،آیه ۱۵۷)
۳۷_(فروع کافی،ج۴،ص۵۶۵)
۳۸_(سوره تنزیل، آیه ۴)
۳۹_(کامل الزیارات)
۴۰_(وسائل،ج۴،ص۸۵۷)
۴۱_(سوره ابراهیم، آیه ۱۵)
۴۲_(ار کتاب معارف الحسینه)
