روزی اصحاب در محضر رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم بودند، آن حضرت به آنها رو کرد و فرمود: «آیا می خواهید شما را به تنبل ترین، دزدترین، بخیل ترین، جفا کارترین و عاجزترین انسان ها آگاه سازم؟!»
عرض کردند: آری، آماده شنیدن هستیم ای رسول خدا! فرمود:
1.«تنبل ترین انسان، بنده ی سالم و بی کاری است که در عین حال با زبان و لب، ذکر خدا نمی گوید.»
۲. دزدترین انسان کسی است که از نمازش بدزدد و آن را همانند پارچه کهنه ای بپیچد ...
۳. بخیل ترین انسان کسی است که از نزد مسلمانی عبور کند و به او سلام نکند.
۴. جفاکارترین و بی مهرترین انسان کسی است که در نزد او یادی از من بشود، ولی بر من صلوات نفرستد.
۵. و عاجزترین انسان کسی است که از دعا کردن عاجز باشد.»
آن گاه فرمود: «بهترین عبادت، دعاست، پس وقتی که خداوند برای بنده اش دعا را اجازه داد، درِ رحمت را به روی او می گشاید، خداوند هرگز احدی را در صورتی که اهل دعا باشد به هلاکت نمی رساند.»
منبع: داستان هایی از یاد خدا، ص۱۵.
