• مشکی
  • سفید
  • سبز
  • آبی
  • قرمز
  • نارنجی
  • بنفش
  • طلایی
ورزش و تندرستی (بازدید: 464)
جمعه 10/3/1392 - 10:50 -0 تشکر 607449
ورزش ایروبیک

ایروبیک وسیله‌ای مؤثر برای جلوگیری از افسردگی، بی‌حوصلگی، بی‌تابی است، چون هورمون اندروفین در بدن تولید می‌شود و باعث ایجاد نشاط، تمرکز ذهن و بالا رفتن خلاقیت فکری می‌شود.ایروبیک یعن فعالیتی که عضلات بزرگ را به کار می‌گیرد حداقل ۱۲ دقیقه با حالت ریتمیک و موزون. در شرایطی که سرعت وشدت تمرین قابل تحمل است و نیاز بدن به استفاده از اکسیژن برای مدتی افزایش می‌یابد، این فعالیت انجام می‌گردد.

«ایروبیک» جزو فعالیت هوازی ( شدت تمرین بالاست و مدت تمرین پایین است). از نظر پزشکی، این ورزش سیستم قلب، عروق، تنفس را تعلیم می‌دهد و با سرعت و بازدهی بالا اکسیژن را می‌گیرد و به قسمتهای مختلف بدن می‌دهد، تنفس یکنواخت از دهان و بینی توأم انجام می‌شود و باعث تبادل اکسیژن و دی اکسید کربن، کنترل قند خون، کنترل فشار خون و کم کردن وزن اضافی بدن خواهد شد.

ایروبیک وسیله‌ای مؤثر برای جلوگیری از افسردگی، بی‌حوصلگی، بی‌تابی است، چون هورمون اندروفین در بدن تولید می‌شود و باعث ایجاد نشاط، تمرکز ذهن و بالا رفتن خلاقیت فکری می‌شود.

جمعه 10/3/1392 - 10:50 - 0 تشکر 607450

بدنسازی (کار با دستگاه)


هالتر، وزنه، دمبل، چوب کش، سیم‌کش جزء فعالیتهای قدرتی و غیرهوازی محسوب می‌شوند که جز لاینفک (جدا شدنی) از تمرینات روزمره ایروبیک هستند. از نظر پزشکی بهترین راه برای جلوگیری از پوکی استخوان است زیرا عمل کلسیم‌سازی روی استخوانها انجام می‌شود و در افزایش توان و استقامت عضلات مؤثر است، نقش مهمی در ایجاد اعتماد به نفس و رضایتمندی از جسم دارد و باعث کاهش خطر پوکی استخوان و بهبود هماهنگی بدن می‌شود.


اگر یک خانواده چند نفره فرصت یا هزینه رفتن به باشگاه ورزشی را ندارند می‌توانند با وسایل کم به صورت دسته‌جمعی به مدت ۲۰ دقیقه یا بیشتر در منزل تمرینات ایروبیک و بدنسازی را انجام دهند.

جمعه 10/3/1392 - 10:50 - 0 تشکر 607451

فاکتورهای سن


هر سنی برای شروع بدنسازی و ایروبیک مناسب است، به شرطی که صحیح انجام شود. این ورزش برای سنین مختلف از خردسالان تا بزرگسالان و حتی کودکان استثنایی مفید است و به دلیل حالت ریتمیکی که دارد در یادگیری حرکات به افراد کمک می‌کند.


بهترین سن برای تمرینات بدنسازی از ۱۵ سالگی به بعد است زیرا کودکان پیش از سن بلوغ، نباید اقدام به انجام لیفت‌های پرقدرت و سنگین نمایند. در عوض می‌توان از وزنه‌های سبک با تکرار ۱۰ یا ۱۵ بار تمرینات را همراه با مربیان یا والدین انجام داد که بهترین ورزش برای آنها ایروبیک است.ولی برای زنان بالای ۴۰ سال، بهترین ورزش تمرین با وزنه است، البته برای این سنین که تصمیم به شروع تمرین با وزنه را دارند، بهتر است که با مشورت پزشک معالج و انجام آزمایش تراکم استخوان و یک نوار قلبی، این ورزش را آغاز کنند. از طرفی افراد مسن باید مراقب بافتهای نرم خود باشند و با بالا رفتن سن، وزنه‌های سبک‌تر را مورد استفاده قرار دهند. افراد با سازگاری و تطابق تمرین می‌توانند تا اواخر ۵۰ و اوایل ۶۰ سالگی در حالیکه تنها کمی از قدرت خود را با افزایش سن، افزایش دهند، از وزنه‌های سنگین برای تمرین استفاده کنند.

جمعه 10/3/1392 - 10:51 - 0 تشکر 607452

ایروبیک در زنان


خانمها تصور می‌کنند اگر با دستگاه، تمرین بدنسازی کنند، بدن آنها عضلانی می‌شود، در این رابطه باید گفت که میزان عضلانی شدن و جذابیت به این رشته، بین خانمها و آقایان و افراد مختلف، تفاوت دارد. زیرا بدن خانمها به علت اختلاف هورمونی با آقایان واکنش متفاوت به این تمرینات نشان می‌دهد.


چون هورمون تستترون نقش تعیین‌کننده در تقویت و بهبود حجم عضلانی دارد و در زنان مقدار این هورمون کم است، در نتیجه تمرینات با وزنه موجب عضلانی شدن آنها نمی‌شود، بلکه خانمها می‌توانند با برنامه خاص و تمرین با وزنه، عضلات خود را سفت‌تر کنند. قبل از رسیدن به سن سالمندی و عوارض پیری بهترین ورزش برای بانوان، تمرین بدنسازی (کار با دستگاه) است. زیرا با توجه به محسناتی که گفته شد، تمرینات قدرتی بهترین راه برای جلوگیری از پوکی استخوان و . . . می‌باشد. همچنین توصیه می‌شود انجام تمرینات ورزشی با برنامه‌ی تغذیه‌ای مناسب همراه باشد.

جمعه 10/3/1392 - 10:51 - 0 تشکر 607453

توصیه برای محکم شدن عضلات شکم :

بر خلاف تصور عموم، عضلات شکم تنها در اطراف ناف قرار ندارند، این عضلات بخشی از شبکه پیچیده عضلانیی هستند که به قفسه سینه، کفلها و حتی ستون فقرات متصلند.


کشیده نگه داشتن بدن


هنگام راه رفتن بدن خود را صاف و کشیده- شکم تو، عضلات باسن سفت و سر بالا- نگه دارید و تصور کنید که یک شنل مانند شنل سوپرمن از شانه هایتان آویخته است، پس یادتان باشد که بدن خود را در بهترین موقعیت و شکل قرار دهید. هرچه کشیده تر بایستید، متناسبتر به نظر میرسید و در ضمن عضلات شکم شما هم در این حالت به فعالیت مشغولند و محکم و کشیده قرار گرفته اند. یک راه دیگر این است که تصور کنید پشتتان دیوار و شکمتان یک تکه از مبلمان است که باید محکم به دیوار بچسبد تا از جای خود حرکت نکند.


پشت خود را تقویت کنید


بر خلاف تصور عموم، عضلات شکم تنها در اطراف ناف قرار ندارند، این عضلات بخشی از شبکه پیچیده عضلانیی هستند که به قفسه سینه، کفلها و حتی ستون فقرات متصلند. برای داشتن عضلات قوی شکم، شما نه تنها باید به ورزشهای شکم بپردازید، بلکه باید قدرت قسمت پایینی پشت خود را افزایش داده و تمریناتی هم برای عضلات مورب شکمی -که تا بخش تحتانی سینه کشیده شده اند- انجام دهید.


از رژیم بپرهیزید


هنگامی که با رژیم از وزن خود میکاهید، قبل از هر چیز ماهیچه ها تحلیل میروند. بدن برای حفظ عضلات باید انرژی بیشتری مصرف کند و زمانی که کالری و متعاقب آن انرژی کمتری داشته باشد، آنرا برای نگهداشتن عضلات صرف نکرده و در نتیجه این بافتهای پرارزش نیز صرف سوخت و ساز بدن میشوند. هنگامی که رژیم غذایی به پایان برسد، وزن شما مجددا اضافه خواهد شد، اما از آنجایی که عضلات-که سوزاننده کالری هستند- کم شده اند، وزنی که اضافه میکنید همه چربی است. به این ترتیب با رژیم گرفتن، عضلات را به چربی تبدیل خواهید کرد.


ماهیچه ها را تربیت کنید


آیا درباره حافظه عضلات چیزی شنیده اید؟ حافظه عضلات به این معناست که وقتی بدن شما انجام دادن یک حرکت فیزیکی- مانند دوچرخه سواری- را یاد میگیرد، هرگز روش انجام دادن آن را فراموش نمیکند. عضلات شکم هم دارای حافظه هستند. اگر در طول روز آگاهانه عضلات شکم را منقبض کرده و به داخل بکشید، این عضلات حتی هنگامی که بدن شل باشد، همچنان سفت و محکم باقی خواهند ماند.

جمعه 10/3/1392 - 10:51 - 0 تشکر 607454

ورزش در اولویت اول


تحقیق نشان میدهد که بهترین راه برای کم غذا خوردن در یک وعده این است که درست قبل از صرف غذا ورزش کنید. این کار دلایل متعددی دارد:


شما در زمانی که سوخت و ساز بدنتان در بالاترین حد خود باشد، مثلا بلافاصله پس از ورزش، کمتر احساس گرسنگی میکنید.


شما تشنه تر هستید و آب بیشتری مینوشید. این آب فضای معده شما را اشغال کرده و از گرسنگی میکاهد.


با توجه به اینکه موتور سوخت و ساز بدنتان در حالت فعالیت است، هرچه میخورید بلافاصله به انرژی تبدیل شده و به صورت چربی، برای بعد ذخیره نمیشود.

جمعه 10/3/1392 - 10:52 - 0 تشکر 607455


یکی از پرسش هایی که اغلب در سمینارها و جلسات مختلف مطرح می شود، این است که چه مقدار تمرینات آئروبیک لازم است؟ پاسخ این پرسش متفاوت بوده از فردی به فرد دیگر تفاوت دارد. زمانی که کسی بپرسد به چه مقدار کالری احتیاج دارد در پاسخ به او باید بگوییم که مقدار کالری مصرفی به چند فاکتور بستگی دارد. نکات مهمی که می توان متذکر شد عبارتند از: هدف (کاهش حجم چربی یا افزایش حجم عضلات)، مقدار کالری مصرفی در روز، فواصل، طول مدت و شدت تمرین با وزنه یا جلسات مختلف تمرین آئروبیک، ترکیب یک وعده غذای مصرفی، زمان مصرف غذا و نسبت هیدراتهای کربن/ پروتئین/ چربی.


با توجه به مسائل و مباحث فوق در می یابید که پاسخ به پرسش مقدار تمرینات آئروبیک امکان ناپذیر است. زیرا یک پرسش کلی است. ورزشکاران پرورش اندام به این علت باید اقدام به اجرای تمرین آئروبیک کنند که انگیزه ای جهت سوخت چربی فراهم کنند. در واقع تمرین آئروبیک بدن را تحریک می کند تا چربی را به عنوان یک منبع سوختی بکار برید. اگر تمرین آئروبیک را به درستی اجرا نمایید به یک فاکتور معم تبدیل می شود که عاقبت معین می کند آیا بدن به اندازه کافی سفت است یه نه.


تمرین آئروبیک از جمله روش هایی است که اثرات مثبت آن بر روی سیستم قلبی- عروقی به اثبات رسیده است. ورزشکاران آئروبیک از کلسترول و فشار خون پایین برخوردارند. در ضمن قلبشان به نحو مؤثری فعالیت می کند و با هر ضربان قلب، مقدار بیشتری خون از قلب خارج می شود.
موضوع مهمی که باید یادآوری کنیم این است که تمرینات آئروبیک، عضلات را تقویت نمی کنند، بلکه تمرینات با وزنه می توانند این عمل را انجام دهند. حال باید ببینیم که تمرینات آئروبیک کجا و برای چه مدت اجرا شوند. اجازه دهید به مسایل پس از پایان مسابقه بپردازیم. زمانی که سعی می کنید حجم عضلات را افزایش دهید، هدفتان این است که تا حد امکان چربی را افزایش دهید. آن دسته از ورزشکاران پرورش اندام که به طور طبیعی با کاهش چربی مواجه هستند، باید مراقب باشند که پس از پایان مسابقه، تمرینات آئروبیک را اجرا نکنند. اگر چربی مسئله مهمی نباشد، چطور می تواند موجب آزار و اذیت انسان شود؟ شما باید انرژی خود را روی آن دسته از تمرینات سختی متمرکز کنید که حجم عضلات را افزایش می دهند. عده زیادی از ورزشکاران در این گروه جای می گیرند.


کسانی که بدنشان نرم است، باید پس از پایان مسابقه ۳ روز هفته را به تمرینات آئروبیک اختصاص دهند. زیرا این طرح به سودشان تمام می شود. البته بهتر است مدت زمان هر جلسه ۳۰ دقیقه باشد. همین ۳ جلسه تمرین هفتگی کافی است تا خارج از فصل مسابقه مقداری کالری مصرفی افزایش و فواصل بین تمرینات کاهش یافته و در مرحله افزایش حجم عضلات بسر برید. مقدار چربی را که احتمالا هر روز افزایش می یابد، تحت کنترل خود قرار دهید. عده ای از ورزشکاران در این گروه جا می گیرند.


شاید طبیعت خلاف میل ما عمل کند. ورزشکار پرورش اندام خارج از فصل مسابقه، حتما باید تمرینات آئروبیک را اجرا کند. در واقع این تمرینات یک ضرورت قطعی بشمار می روند. چنین ورزشکاری باید از کالری به مقدار کافی تغذیه کند تا از بدن پرقدرتی برخوردار شده و تمرینات مناسب را اجرا کند. در ضمن برای اینکه بتواند سرعت بهبودی عضلات و بازگشت به وضعیت اولیه را افزایش دهد، حتما باید از کالری بیشتری تغذیه کند. بنابراین اقدامات مقتضی را به عمل آورید تا چربی بدن در سطح معقول و مناسب حفظ شود. به این منظور توصیه می کنیم هر هفته ۵ یا ۶ مرتبه و هر بار ۳۰ دقیقه اقدام به اجرای تمرینات آئروبیک نمایید.


زمانی که قصد دارید در مسابقه حضور یابید و غذای مصرفی خود را کاهش می دهید حتما به فعالیت آئروبیک ادامه دهید. بسیار خوب است به رژیم غذایی خود توجه نموده تا حد امکان حجم عضلات را افزایش داده و اصلا برنامه تمرین آئروبیک که خارج از فصل مسابقه اجرا می کنید را تغییر ندهید. به عنوان مثال ورزشکار پرورش اندامی که از عضلات طبیعی برخوردار بوده و وزنش به ۵/۸۷ کیلوگرم می رسد، مایل است در دسته ۷۹ کیلوگرم رقابت کند. وی طی ۱۲ هفته باقی مانده تا شروع مسابقه، کالری مصرفی خود را به تدریج کاهش می دهد. در این صورت چربی به کندی و به طور مداوم کاهش می یابد تا عاقبت وی با سطح ثابت و عدم پیشرفت مواجه می شود. مثلا فرض کنید که ۵ هفته به برگزاری مسابقه با چنین سطحی مواجه شود. حال بدون اینکه رژیم غذایی خود را تغییر داده و کالری مصرقی را به حد بسیار کمی برساند، می تواند به هدف خود دست یابد. در این صورت فعالیت آئروبیک خود را ۳ مرتبه اجرا کرده و هر بار ۳۰ دقیقه از وقتش را صرف این فعالیت می کند تا عاقبت همه چربی های باقی مانده از بین برود.


جمعه 10/3/1392 - 10:53 - 0 تشکر 607456

ایروبیک یا حرکات موزون هوازی یکی از روش های تمرینی برای کسب آمادگی جسمانی (هوازی) است و توانایی قلب و عروق و سیستم تنفسی را افزایش می دهد.
به طور کلی هر فعالیتی که نیاز بدن به استفاده از اکسیژن را برای مدت قابل توجهی افزایش دهد »ایروبیک« نام دارد.
این شیوه ورزشی از دهه۱۹۶۰ متداول شد و در سال۱۹۸۰ در زمره پرطرفدارترین ورزش دنیا قرار گرفت و امروزه از جمله ورزش های پرطرفدار و مورد توجه است.


شیوه تمرینی ایروبیک موجب توسعه و افزایش آمادگی جسمانی (هوازی) می شود و این مسئله موجب افزایش قدرت، سرعت و هماهنگی بین اعصاب و عضلات، انعطاف پذیری و چابکی می شود. در اجرای حرکات ایروبیک، تمرکز ذهنی از اهمیت بسزایی برخوردار است. این مسئله موجب رشد ذهنی و توسعه خلاقیت می شود. امروزه در بسیاری از نقاط جهان، این ورزش پر تحرک و پرجاذبه، به عنوان یک ابزار با ارزش برای حفظ سلامتی و تندرستی انسان ها محسوب می شود.


از آن جایی که این حرکات ورزشی از سوخت چربی بهره می گیرند، با انجام آن چربی های اضافی بدن به عنوان سوخت یا انرژی مصرف شده و وزن اضافی بدن کاهش می یابد و با ادامه چنین حرکاتی به تدریج قلب و سیستم عروقی و تنفسی در مقابل فعالیت های حرکتی از کارایی بالاتری برخوردار می شوند. شیوه تمرین ایروبیک، به سبب اجراهای هوازی موزون و هماهنگ که با موزیک همراه است، وسیله ای بسیار موثر برای جلوگیری از افسردگی، رفع بی حوصلگی و بی تابی است و به دلیل آن که فرد تمرین کننده این ورزش را به شکل گروهی و در قالب حرکاتی موزون و از قبل تعیین شده دنبال می کند، تاثیر بسزایی در تقویت رفتارهای گروهی دارد. در تمرین های ایروبیک برخلاف تمرین های آمادگی جسمانی (که بین تمرین ها استراحت های کوتاه در نظر گرفته می شود)، اجرای حرکات بدنی به شکل ترکیبی (commbination ) صورت می گیرد و زمانی در حدود۴۵ الی۶۰ دقیقه را به خود اختصاص می دهد.


این نوع روش تمرین به تمرین کننده فرصت می دهد که ناخودآگاه از خلاقیت های ذهنی و هنری در وجودش بیشتر استفاده کند و استعدادهای نهفته خود را آشکار سازد.
ایروبیک شیوه تمرینی جدیدی نیست، بلکه سابقه این ورزش در امریکا و سایر کشورهای اروپا و آسیا به بیش از۴۰ سال می رسد. در ایران نیز سال ها این روش رایج بوده است. پژوهشگران و متخصصان تربیت بدنی، هر نوع فعالیت طولانی مدت و با شدت کم، مانند دویدن، کوهنوردی، دوچرخه سواری، شنا، پیاده روی، طناب زدن و… را جزو فعالیت و تمرین های ایروبیکی و هوازی می دانند و فعالیت های شدید و کوتاه مدت (زیر۳ دقیقه) و پرکار را جزو فعالیت های غیر هوازی به حساب می آورند.
توصیه می شود بدون آمادگی جسمانی مطلوب، اقدام به انجام تمرین های ایروبیک نکنید زیرا ممکن است بدون آمادگی جسمانی با انجام چنین تمرین هایی به قلب و عروق،دستگاه تنفسی و عضلات آسیب برسد و این مسئله می تواند شما را از ادامه تمرین و فعالیت باز دارد.

جمعه 10/3/1392 - 10:53 - 0 تشکر 607457

ایروبیک یعنی فعالیتی که عضلات بزرگ را به کار می گیرد حداقل ۱۲ دقیقه با حالت ریتمیک و موزون. در شرایطی که سرعت و شدت تمرین قابل تحمل است و نیاز بدن به استفاده از اکسیژن برای مدتی افزایش می یابد، این فعالیت انجام می گردد. «ایروبیک» جزو فعالیت هوازی ( شدت تمرین بالاست و مدت تمرین پایین است).
از نظر پزشکی، این ورزش سیستم قلب، عروق، تنفس را تعلیم می دهد و با سرعت و بازدهی بالا اکسیژن را می گیرد و به قسمتهای مختلف بدن می دهد، تنفس یکنواخت از دهان و بینی توأم انجام می شود و باعث تبادل اکسیژن و دی اکسید کربن، کنترل قند خون، کنترل فشار خون و کم کردن وزن اضافی بدن خواهد شد.
ایروبیک وسیله ای مؤثر برای جلوگیری از افسردگی، بی حوصلگی، بی تابی است، چون هورمون اندروفین در بدن تولید می شود و باعث ایجاد نشاط، تمرکز ذهن و بالا رفتن خلاقیت فکری می شود.


● بررسی اثرات حرکات ایروبیک و بدنسازی بر سلامتی افراد
حرکات ایروبیک و بدنسازی پایه تمام ورزشهاست.رفعت شمس مداح مربی و داور آمادگی جسمانی و ایروبیک و کار با دستگاه (بادی بیلدینگ) در مقاله ای به بررسی اثرات حرکات ایروبیک (بدون وزنه) و بدنسازی بر روی سلامتی افراد پرداخته است که به شرح ذیل ارائه می شود:
«تمام مردم چه در ایران و چه در جهان معتقدند که ورزش از هر نوع که باشد برای شادابی و سلامتی مؤثر و مفید است و کمتر کسی است که ذاتا از ورزش متنفر باشد. اکثر مردم ورزش کردن را دوست دارند ولی به دلایل مختلف اعم از کمبود وقت، مشغله زیاد، تنبلی و . . . از آن گریزانند. باید همه مردم را آگاه کرد که «ورزش» انجام حرکات سنگین و تمرینات سخت نیست و حتما نیاز به محل مناسب، وقت زیاد و انرژی فراوان ندارد، بلکه می توان در خیابان، منزل و محل کار نیز شروع اولیه را انجام داد.
حرکات ایروبیک (بدون وزنه) و حرکات بدنسازی (با هالتر، دمبل، وزنه، سیم کش و . . .) که پایه تمام ورزشهاست را می توان نه تنها در باشگاه ورزشی بلکه در منزل و محل کار هم، به مدت ۱۵ تا ۲۰ دقیقه انجام داد.
یک کشتی گیر، یا یک فوتبالیست و ورزشکاران دیگر رشته ها باید این دو نوع را، البته به صورت نیمه حرفه ای در خلال تمریناتشان انجام دهد. حتی خلبانان جت، بایستی روزانه یک ساعت حرکات بدنسازی با وزنه انجام دهند و عضلات گردن، شانه، سینه و پایشان را تقویت کنند تا هنگام سرعتهای بالا و پروازهای مانوری، به دلیل عدم رسیدن خون به مغز و سر که دچار نابینایی موقت می شوند، این عضلات به کمک آنها بیاید و باعث پمپاژ بهتر خون گردیده و در نتیجه دچار مشکل نشوند.

جمعه 10/3/1392 - 10:54 - 0 تشکر 607458

اگر از وضعیت اندام خود رضایت ندارید، اگر می خواهید زیبایی اندام تان را حفظ کنید و همیشه سالم و با طراوت باشید، با «ایروبیک» می توانید به آرزوهای خود جامه عمل بپوشانید و کاهش وزن، لاغری موضعی، تناسب اندام واقعی و افزایش طول عمر به دست آورید!اکنون در سایتها و باشگاه های ورزشی به آسانی می توان این تبلیغات را دید و شنید! این موضوع سبب شد با دکتر «حمیدرضا رحیمی»، متخصص طب فیزیکی، توانبخشی و الکترودیاگنوز، گفتگو کنیم تا افزون بر آشنا شدن با این ورزش، بایدها و نبایدهای آن را هم بررسی کنیم.
*آقای دکتر رحیمی! در ابتدا درباره ورزش ایروبیک توضیح بفرمایید.
**ایروبیک یا حرکات موزون هوازی از روش های تمرینی برای کسب آمادگی جسمانی (هوازی) است. این ورزش سبب افزایش توانایی قلب و عروق و سیستم تنفسی می شود.
در مجموع، هر گونه فعالیتی که نیاز بدن به استفاده از اکسیژن را برای مدت قابل توجهی افزایش دهد «ایروبیک»، نام دارد.
ایروبیک از دهه ۱۹۶۰ رایج شد و در سال ۱۹۸۰ در زمره پرهوادارترین ورزش دنیا قرار گرفت.
این ورزش سبب افزایش قدرت، سرعت و هماهنگی بین اعصاب و عضلات و انعطاف پذیری می شود. چون در اجرای حرکات ایروبیک تمرکز ذهنی از اهمیت بسزایی برخوردار است، در نتیجه این ورزش سبب رشد ذهنی و توسعه خلاقیت هم می شود.
از آنجا که حرکات ورزشی ایروبیک با سوخت چربی بدن همراه است، با انجام آن، چربی های اضافه بدن به عنوان سوخت یا انرژی مصرف می شود و وزن بدن کاهش می یابد.
همچنین با ادامه چنین حرکاتی، به تدریج ساز و کار قلبی، عروقی و تنفسی از کارایی بهتری برخوردار می شود.
ایروبیک به سبب اعمال هوازی موزون و هماهنگ که با موزیک همراه است، وسیله ای بسیار مؤثر برای جلوگیری از افسردگی و بی حوصلگی خواهد بود.نتایج تحقیقات نشان داده است، انجام فعالیتهای قدرتی، بهترین راه برای جلوگیری از پوکی استخوان است. هنگامی که فرد فعالیت قدرتی انجام می دهد به علت فشار زیادی که روی استخوان های بدن وارد می کند، کلسیم سازی در استخوان ها بهتر و در نتیجه با انجام این ورزش از پوکی استخوان جلوگیری می شود.
وقتی درباره ایروبیک صحبت می شود بیشتر افراد تصور می کنند که این حرکات یک ورزش انفرادی مانند دویدن و شنا کردن است، در حالی که این ورزش، گروهی است، به طوری که سبب توسعه مؤلفه های آمادگی جسمانی در انسان مانند قدرت استقامت، انعطاف پذیری، هماهنگی، چابکی، تعادل، توازن و واکنش مناسب می شود. ایروبیک این فاکتورها را در بدن انسان افزایش می دهد و بی شک فردی که درصد بالایی از این فاکتورها را داشته باشد از آمادگی جسمانی مطلوبی برخوردار است.
در تمرین های ایروبیک بر خلاف تمرین های آمادگی جسمانی که بین تمرین ها، استراحتهای کوتاه در نظر گرفته می شود، اجرای حرکات بدنی زمانی در حدود ۴۵ تا ۶۰ دقیقه را به خود اختصاص می دهد.
سابقه ایروبیک در آمریکا و سایر کشورهای اروپا و آسیا به بیش از ۴۰ سال می رسد در ایران نیز سالها این ورزش رایج بوده است. پژوهشگران و متخصصان تربیت بدنی هر نوع فعالیت طولانی مدت و با شدت کم، مانند دویدن، کوهنوردی، دوچرخه سواری، شنا، پیاده روی و طناب زدن را از فعالیتهای ایروبیکی و هوازی می دانند.
*در سخنان خود گفتید که ایروبیک سبب افزایش حافظه می شود، چگونه این ورزش حافظه فرد را تقویت می کند؟
**ایروبیک از حرکات ترکیبی تشکیل شده است و افرادی که در کلاس های این ورزش شرکت می کنند به دلیل اینکه باید این حرکات را در ذهن خود بسپارند، ناخودآگاه ذهنشان مشغول حفظ آنها می شود و از حالت افسردگی و ناراحتی های روحی، دستکم برای مدت ۴۵ دقیقه تا یک ساعت خارج می شوند.
*چه رژیم غذایی و یا چه مقدار کالری در زمان انجام این ورزش یا پس از آن مناسب است؟
**فردی که این ورزش را انجام می دهد باید بداند که هر غذا و یا میوه ای چه اندازه کالری دارد و با انجام ورزش چند کالری انرژی از دست می دهد، در نتیجه برقراری تعادل بین این دو عامل سبب می شود وزن در حد متعادل باقی بماند و سوخت و ساز بدن با میزان کالری هماهنگ باشد.متأسفانه اکنون افراد علاقه مند هستند هر چه سریعتر لاغر شوند و به این خاطر از رژیم های درست غذایی استفاده نمی کنند. آنها در مواردی حتی صبحانه نمی خورند و در زمان انجام ورزش های ایروبیک به خاطر فعالیت زیاد، دچار افت فشار خون می شوند. به نظر من اگر تغذیه درست و مناسبی وجود نداشته باشد، نمی توان به خوبی ورزش کرد.
*برای موفقیت در این ورزش چند ساعت باید تمرین کرد؟
**اگر کسی بخواهد از این ورزش نتیجه بگیرد، باید به مدت ۸ هفته و در هر هفته ۳ تا ۵ جلسه به مدت یک ساعت ایروبیک کار کند تا آثار جسمانی و روانی مطلوب آن را مشاهده کند.
*چه گروه های سنی می توانند ورزش ایروبیک را انجام دهند و آیا در این ورزش محدودیت سنی نیز وجود دارد؟
**در ورزش ایروبیک، هیچ محدودیت سنی وجود ندارد و کودکان، سالمندان و حتی زنان باردار می توانند این ورزش را انجام دهند.
*زنان باردار چگونه می توانند ورزش ایروبیک را انجام دهند؟
**گرچه زنان باردار بخصوص کسانی که پیش از بارداری این ورزش را انجام می دادند، به آسانی می توانند از ایروبیک بهره مند شوند، اما آنها باید در انجام این ورزش، ایمنی های دوران بارداری را در نظر بگیرند. جهش، پرش و چرخشی که شدت آن زیاد است نباید در این دوران انجام شود. راه رفتن، در جا زدن، انجام حرکات کششی و نیز تمریناتی که در کلاس های آموزشی داده می شود، برای زنان باردار مشکلی نخواهد داشت؛ همچنین این افراد باید در سالنی که از هوای مناسبی برخوردار است، ورزش کنند. زنان باردار بهتر است زیر نظر مربی مخصوص از دستگاه های بدنسازی استفاده کنند و ورزش های قدرتی را نیز انجام دهند.
اگر این اصول رعایت شود، این ورزش سبب جلوگیری از بروز افسردگی در آنها می شود، حال آنکه بسیاری از زنان پس از زایمان از این اختلال رنج می برند؛ همچنین زایمان این ورزشکاران نیز بسیار آسان تر از زنان دیگر خواهد بود.
*به نظر شما برای فراگیر شدن این ورزش چه اقداماتی باید انجام شود؟
**باید تعداد کلاس های آموزشی افزایش یابد تا افراد با علم ورزش ایروبیک آشنا شوند، همچنین باید چند نوبت در سال از این کلاس ها سرکشی شود. چون فرهنگ ورزش در کشور ما جایگاه مطلوبی ندارد، همچنین متأسفانه اکنون در برخی از این کلاسها به جای ایروبیک به انجام حرکات موزون و ریتمیک اقدام می شود و از موزیک های نامناسبی استفاده می شود که افزون بر تلف کردن وقت کلاس، وجهه سازنده ورزش را نیز خدشه دار می کند؛ نیز مربیان باید آموزش های تخصصی را فرا گیرند و دقت کافی را در گرم و سرد کردن بدن ورزشکاران داشته باشند، زیرا وقتی این اقدامات بر پایه اصول علمی انجام نشود، به بدن ورزشکار آسیب می رساند. در این میان، باید به اخلاق خوب مربیان در جذب مردم به سوی ورزش و سلامت هم اشاره کرد.
*انجام ورزشهای ایروبیک در چه زمانهایی در شبانه روز موجب کاهش وزن می شود؟
**اگر تمرینات در ابتدای صبح و زمانی که شکم خالی است انجام شود، بهترین تأثیر را در کاهش وزن دارد، چون در ابتدای صبح ذخایر گلیکوژن بدن به علت مصرف آن در مدت خواب شبانه در پایین ترین سطح است، بنابراین بدن مجبور است از ذخایر چربی بدن برای تهیه انرژی مورد نیاز ورزش استفاده کند.
در هر صورت بهتر است، دستکم ۱۵ دقیقه تمرین ایروبیک در صبح با استفاده از دوچرخه ثابت، پیاده روی سریع و دویدن انجام شود و از اختصاص ۵ دقیقه حرکات مربوط به شکم نیز نباید غافل شد. اجرای این تمرینات و به نظم درآوردن آن سبب می شود از همان ابتدای صبح بدن با سرعت متابولیسم بالاتری، شروع به کار کند و همین عامل در طول روز روند چربی سوزی را برایش، آسانتر می کند.
*سختی تمرینات ایروبیک چگونه سنجیده می شود؟
**با تعیین و اندازه گیری ضربان قلب، همچنین با انجام آزمایش صحبت کردن می توان سختی تمرینات را بررسی کرد. فرد باید بتواند هنگام تمرین به راحتی صحبت کند.
*چه توصیه ای به افرادی که این ورزش را انتخاب می کنند، دارید؟
**افراد با سن بیشتر از ۴۰ سال باید این ورزش ها را با مشورت پزشک، انجام آزمایشهای تراکم استخوان و گرفتن نوار قلب شروع کنند تا دچار مشکل نشوند؛ همچنین افراد مسن باید مراقب بافت نرم بدن باشند و نیز بهتر است که با افزایش سن از وزنه های سبکتر برای انجام تمرینات استفاده کرد.
پیشنهاد می شود در مدت تمرین در یک روز، هر چند دقیقه حرکات عوض و از انجام فعالیتهای تکراری خودداری شود. باید لباسی برای انجام ورزش ایروبیک انتخاب شود که راحت و دارای قابلیت کشش باشد، فرد همچنین باید کفش ورزشی مناسب بپوشد تا از آسیب رسیدن به کف پا جلوگیری کند.
افراد هنگام انجام حرکات ایروبیک، موزیک ملایم گوش می کنند و کمتر خسته می شوند، بنابراین توصیه می شود، این حرکات با شنیدن موزیک مناسب همراه شود.

جمعه 10/3/1392 - 10:54 - 0 تشکر 607460

تازه ترین تحقیقات دانشمندان نشان می‌دهد که ورزش‌های ایروبیک موجب افزایش نوعی پروتئین می‌شود که ممکن است اشتها را سرکوب کند.
به گزارش سلامتیران به نقل از ساینس‌دیلی سه ماه انجام ورزش ایروبیک ممکن است چربی بدن را کاهش دهد و علاوه بر میزان دریافت کالری را در افرادی که اضافه وزن دارند و یا چاق هستند، را پایین بیاورد.
بر اساس این تحقیقات پژوهشگران تصور می‌کنند که تغییراتی که در سیستم اعصاب مرکزی اتفاق می‌افتد ممکن است عامل این کاهش اضافه وزن باشد.
محققان دانشگاه چیل در سانتیاگو دریافتند که کاهش دریافت غذا و کاهش در شاخص توده بدن با افزایش میزان نوعی پروتئین که به نام نوروتروپین خوانده می‌شود ارتباط دارد. نقش اصلی این پروتئین تحریک هورمون رشد است. تازه ترین تحقیقات و مدارک حاکی است که این پروتئین با چاقی و سوخت و ساز ارتباط دارد.
این دانشمندان با اندازه گیری میزان این پروتئین قبل و بعد از انجام سه ماه ورزش ایروبیک در ۱۵ فرد چاق یا مبتلا به اضافه وزن دریافتند بعد از سه ماه ورزش این پروتئین در خون آنها افزایش یافت که این حالت منجر به کاهش شاخص توده بدنی ‌شده و دور مچ و فشار خون هم در آن ها کاهش پیدا کرد. همچنین این دانشمندان دریافتند که میزان دریافت کالری نیز در این افراد کمتر شده است.

برو به انجمن
انجمن فعال در هفته گذشته
مدیر فعال در هفته گذشته
آخرین مطالب
  • آلبوم تصاویر بازدید از کلیسای جلفای...
    آلبوم تصاویر بازدید اعضای انجمن نصف جهان از کلیسای جلفای اصفهان.
  • بازدید از زیباترین کلیسای جلفای اصفهان
    جمعی از کاربران انجمن نصف جهان، در روز 27 مردادماه با همکاری دفتر تبیان اصفهان، بازدیدی را از کلیسای وانک، به عمل آورده‌اند. این کلیسا، یکی از کلیساهای تاریخی اصفهان به شمار می‌رود.
  • اعضای انجمن در خانه شهید بهشتی
    خانه پدری آیت الله دکتر بهشتی در اصفهان، امروزه به نام موزه و خانه فرهنگ شهید نام‌گذاری شده است. اعضای انجمن نصف جهان، در بازدید دیگر خود، قدم به خانه شهید بهشتی گذاشته‌اند.
  • اطلاعیه برندگان جشنواره انجمن‌ها
    پس از دو ماه رقابت فشرده بین کاربران فعال انجمن‌ها، جشنواره تابستان 92 با برگزاری 5 مسابقه متنوع در تاریخ 15 مهرماه به پایان رسید و هم‌اینک، زمان اعلام برندگان نهایی این مسابقات فرارسیده است.
  • نصف جهانی‌ها در مقبره علامه مجلسی
    اعضای انجمن نصف جهان، در یك گردهمایی دیگر، از آرامگاه علامه مجلسی و میدان احیا شده‌ی امام علی (ع) اصفهان، بازدیدی را به عمل آوردند.