وجود 13 ذخیره گاه جنگلی با 7 گونه درختی نادر و کمیاب در استان مازندران ، لزوم تدوین برنامه جامع و اصولی برای حفظ این ذخایر ژنتیک را می طلبد.
به گزارش واحد مركزی خبر ، رئیس اداره جنگل کاری و پارک های جنگلی اداره کل منابع طبیعی استان - منطقه ساری گفت: ذخیره گاه های جنگلی مازندران که بخشی از جنگل های هیرکانی و با ارزش خزری را تشکیل می دهد در توسعه و حفاظت از گونه های درختی در معرض انقراض جنگل های شمال نقش ارزنده ای ایفا می کند.
موسوی افزود: اُرس (نوعی سرو کوهی) ، سرخدار ، سپید پَلَت ، زربین ، توس ، انواع شمشاد و توسکای قشلاقی از گونه های نادر و کمیابی هستند که به صورت طبیعی در رویشگاه های خاص رشد می کنند و صفات ژنتیکی بالایی دارند.
این گونه ها علاوه بر گنجینه ژنتیک ، چشم انداز زیبایی را پیش روی دیدگان هر طبیعت گرد و گردشگری ترسیم می کنند.
وی گفت: از مجموع گونه های درختی موجود در ذخیره گاههای جنگلی مازندران گونه های اُرس ، سرخدار ، زربین بومی استان است و برخی از گونه های باقیمانده دوران سوم زمین شناسی هستند و از نظر ژنتیک ، گیاهی و دارویی نیز حائز اهمیت است به عنوان نمونه از برگ های سرخدار دارویی به نام " تاکسول" به دست می آید که در درمان سرطان کاربرد دارد.
رئیس اداره جنگل کاری و پارک های جنگلی اداره کل منابع طبیعی استان - منطقه ساری افزود: برخی از این گونه ها همچنین در حفاظت آب و خاک اهمیت فراوان دارد و برای توسعه کشت آن باید برنامه ریزی شود.
موسوی گفت: گونه اُرس که در مناطق بالادست و صخره ای می روید می تواند در حفظ پوشش گیاهی و جلوگیری از فرسایش موثر باشد.
وی افزود: متاسفانه فرهنگ استفاده و کاربرد دارویی این گونه های ذخیره گاه ها شناخته شده نیست و مردم با خاصیت آن آشنا نیستند و رویشگاه برخی از این گونه های درختی کمیاب و نادر در ارتفاعات بالادست است و برخی گونه ها مانند زربین در پایین دست رویش دارند.
رئیس اداره جنگل کاری و پارک های جنگلی اداره کل منابع طبیعی استان - منطقه ساری ذخیره گاه های جنگلی سرخدار گز و سرخدار اَمرَز دره سوادکوه ، اُرس سیاه بیشه آمل ، ضیارو ، شمشاد خیبُس ، مریجان ، زربین حسن آباد ، شمشاد توسکا تُک ، شمشاد جیسای عباس آباد ، سپید پَلَت پارک جنگلی نور ، ذخیره گاه بالادست پارک جنگلی میرزا کوچک خان را از جمله ذخیره گاه های جنگلی استان مازندران برشمرد.
وسعت ذخیره گاه های جنگلی استان مازندران 9 هزار و 845 هکتار است.
وی گفت: ذخیره گاه های جنگلی به عنوان بانک ژن و گنجینه های ژنتیک محسوب می شود که نیازمند حفاظت ، مدیریت و حمایت جامع و ویژه است.
ضروری است تا مردم با خاصیت این گونه های نادر و کمیاب آشنا شوند و خود در حفاظت آن تلاش و برنامه ریزی کنند.
از:http://www.mazandnume.com/?PNID=V8350
