خبرهای دقیق حاکی از آن است که هاشمی ، از مدت ها پیش با سیدمحمدخاتمی مذاکراتی داشته است تا او را برای کاندیداتوری متقاعد کند.
هاشمی تا همین فروردین گذشته ، همه کسانی که از او برای کاندیداتوری دعوت می کردند را به خاتمی حواله می داده و از آنها می خواسته که سراغ خاتمی بروند و او را دعوت کنند.

با این حال ، زمانی که خاتمی تأکید و تصریح کرد که نمی آید ، هاشمی در دو راهی حضور یا عدم حضور در انتخابات قرار گرفت ولی حضور او در انتخابات ، با حضور افراد دیگر متفاوت بود و هاشمی قاعدتاً باید با کسی که بیش از نیم قرن با او رابطه دوستی و کاری داشته ، مشورت می کرد:رهبر انقلاب.

او در صحبت های اخیر خود ، صراحتاً به این موضوع پرداخته است و البته هدفی فراتر از اعلام یک واقعیت سیاسی را مد نظر داشته است. هاشمی یک سیاستمدار است و سخن اش ، قطعاً هدفمند: دو حالت بیشتر وجود ندارد ، هاشمی یا کاندیدا نمی شود یا می شود. اگر کاندیدا نشد که موضوع منتفی است ولی اگر کاندیدا شد ، با این مقدمه ای که هاشمی چیده ، می توان این طور استنباط کرد که او با موافقت شخص رهبری وارد کارزار انتخاباتی شده است.

این «پیام»، حاوی چند «زیرپیام» است:

- دادن اعتماد و اطمینان به رهبری نظام که هاشمی هرگز وارد فاز تکروی و تقابل نخواهد شد.
- دادن هشدار به مخالفان هاشمی که ادعای ولایتمداری می کنند ،مبنی بر این که علیه کسی که با موافقت رهبری کاندیدا شده ، جوسازی نکنند.
بدیهی است تخریب کسی که برای ورود به میدان ، با رهبری هماهنگ شده ، با اصل ولایتمداری نمی خواند.
- دادن پیام به مردم مبنی بر این که که خیالشان از این که شرایط کشور به سمت ثبات می رود و در سطوح تصمیم سازی ، هماهنگی وجود دارد، آسوده باشد.

سلام 

من هیچ منظوری از این خبر نداشتم شما خبر را خواندید مختارید هرطور دلتان می خواهد برداشت وتحلیل كنید
فقط همین را میدانم هاشمی هرچقدر هم كه سیاست مدار باشد كیس تر وسیاستمدار تر از رهبری معظم انقلاب نیست
تفاوت هاشمی وایشان در این است كه هاشمی در مواجه با دنیای استكبار در بسیاری از موارد عقب نشینی كرد ورهبری انقلاب در طول این مدت باایستادگی براصول یك لحظه هم روی خوش به استكبار نشان نداند و از اصول  كوتاه نیامدند. در نظر ایشان همچنان آمریكا شیطان بزرگ است وهمچنان رابطه ایران وآمریكا رابطه گرگ ومیش وبا این حال هم انقلاب را به پیش برند هم وهم سمت سوی جهت گیری مسلمان را به سمت استكبار سیتزی  وبیداری اسلامی سوق دادند.   

صراط:هاشمی رفسنجانی در آخرین موضع انتخاباتی خود در دیدار با دانشجویان دانشگاه‌های تهران و در ادامه سیاست ابهام‌آلود «نگفتم نمی‌آیم» سناریوی جدیدی را فراروی اذهان عمومی و تحلیلگران سیاسی قرار داده است. وی با بیان اینکه «اگر بخواهد شرایطی به‌وجود بیاید که بین من و رهبری حالت نزاع و اختلاف به‌وجود بیاید همه ما ضرر خواهیم کرد» گفته است: «برای آمدن به صحنه انتخابات ریاست جمهوری در حال ارزیابی شرایط هستم. من بدون موافقت ایشان وارد عرصه نخواهم شد چون اگر ایشان موافق نباشند نتیجه‌ای که به بار می‌آید معکوس خواهد بود».

پرواضح است که مساله در ابهام گذاشتن آمدن یا نیامدن هاشمی و اساسا حضور او در انتخابات ریاست‌جمهوری (چه در نقش بازیگردان یا بازیگر سیاسی) و احاله غیرمنطقی این موضوع به موافقت رهبر انقلاب اسلامی و به‌کاربردن واژه‌هایی مانند «حالت نزاع و اختلاف بین من و رهبری» و... تنها یک تاکتیک و تست فضای انتخاباتی است که از سوی هاشمی و همفکرانش در حال پیاده‌سازی است و نشان‌دهنده میزان ترس و تردید هاشمی از پایگاه اجتماعی، میزان رای و شکست دوباره در انتخابات ریاست‌جمهوری و حذف همیشگی از صحنه سیاست است. با این حال ادبیات اخیر هاشمی چند احتمال را متبادر ذهن تحلیلگران سیاسی می‌کند:

1- در نگاهی خوشبینانه، این احتمال وجود دارد که هاشمی در رابطه با حضور یا عدم حضور در عرصه انتخابات (چه در نقش بازیگر یا بازیگردان) در «تردید جدی» به سر می‌برد و برای تصمیم‌گیری و مطمئن شدن از پیروزی خود یا کاندیدای مورد نظرش در رقابت‌های انتخاباتی، حمایت ضمنی یا صریح رهبری را از معظم‌له درخواست کرده است. به عبارت دیگر، هاشمی که تجربه شکست در انتخابات 84 و انتخابات مجلس ششم (رتبه سی‌ام!) را دارد نمی‌خواهد در80 سالگی به راحتی ریسک کند لذا در پی آن است در این بازی، عقلانی عمل کند و در مرزهای نظام جمهوری اسلامی باقی بماند. از این رو است که قصد دارد حضورش در انتخابات را شرطی کند و از سکوت مقام معظم رهبری، آنچنان که مسبوق به سابق بوده است استفاده ابزاری کرده و به نوعی 1- در صورت آمدن، عنوان کند من شرط گذاشتم و رهبری هم مخالفت نکردند! و 2– در صورت نیامدن عنوان کند من شرط گذاشتم و رهبری هم موافقت نکردند!

تمسک تاکتیکی به سکوت رهبر معظم انقلاب و ادعای همراه بودن خود با رهبری، خطی بوده است که در ادبیات و بسیاری از رفتارهای سیاسی هاشمی مشهود و ملموس است.

و این در حالی است که اذهان عمومی، جریانات سیاسی و همه تحلیلگران و کارشناسان سیاسی از نوع سیاست‌ورزی بی‌طرفانه و موضع‌گیری انتخاباتی مقام معظم رهبری در طول 3 دهه گذشته نظام اسلامی آگاه و مطلعند و بر همگان مبرهن است که معظم له بدون حمایت و جانبداری از کاندیداها، همواره با تبیین و تعریف مشخصات رئیس‌جمهور مطلوب، بر اهمیت انتخابات و حضور حداکثری مردم در پای صندوق‌های رای تاکید داشته‌اند.

2‌- ناگفته پیداست بررسی رفتار سیاسی آقای هاشمی اثبات کرده است که وقتی هاشمی می‌گوید «اگر بخواهد شرایطی به‌وجود بیاید که بین من و رهبری حالت نزاع و اختلاف به‌وجود بیاید همه ما ضرر خواهیم کرد» یعنی اینکه خود هاشمی به طور غیرمستقیم و ضمنی عنوان می‌کند ممکن است رفسنجانی نیز برای نظام اسلامی، به یک «تهدید» تبدیل شود و مانند جریان رادیکال و افراطی اصلاح‌طلبان، حالت تهاجمی و مواجهه به خود بگیرد (غافل از اینکه مطمئنا به سرنوشتی مانند آنها و عناصری چون خاتمی و کروبی و موسوی و... دچار می‌شود). این ادبیات تهدیدآلود، این احتمال را فراروی حاکمیت قرار می‌دهد که در صورت ورود هاشمی به عرصه انتخابات ممکن است مسیر فتنه 88 با مدیریت هاشمی رفسنجانی در انتخابات 92 هم ادامه پیدا کند و اختلافات تازه‌ای بین جریان هاشمی و حاکمیت شکل بگیرد (از این‌رو است که در نظر همفکران هاشمی، این ادبیات تنها راهکار انفعال حاکمیت و فصل جدیدی در فشار از پایین و چانه زنی در بالا است).

3- در صورت عدم ورود به عرصه انتخابات، در نهایت در اذهان عمومی اینگونه وانمود می‌شود که نگذاشتند یا نخواستند بیایم! هاشمی گفته است: «من بدون موافقت ایشان وارد عرصه نخواهم شد» (پس از نظر اتاق فکر هاشمی، در صورت کوتاه نیامدن حاکمیت، به مدیریت پشت صحنه هاشمی باید اکتفا کرد. از طرفی این فرصت‌سازی و فرصت‌طلبی هم به نفع هاشمی است).

اکنون فارغ از این احاله تاکتیکی و انتخاباتی آقای هاشمی، بازخوانی بخشی از مواضع اخیر انتخاباتی رهبر حكیم انقلاب اسلامی ضروری به نظر می‌رسد:

1- «ما عرض كردیم سلایق مختلف و هر كسى كه احساس می‌كند توانایى دارد، بیاید وسط میدان؛ توده‌‌ مردم و جمعیت عظیم ده‌ها میلیونى ملت هم ان‌شاءالله وارد میدان خواهند شد؛ اما در محاسبه، آن كسانى كه داوطلب می‌شوند، اشتباه نكنند؛ بدانند مدیریت اجرایى كشور یعنى چه. نه در ارزیابى نیازى كه كشور به یك قدرت اجرایى دارد، اشتباه كنند، نه در ارزیابى توان خودشان اشتباه كنند. اگر چنانچه ارزیابى درستى انجام دادند، بیایند توى میدان؛ ملت هم نگاه می‌كند، انتخاب می‌كند.» (دیدار كارگران و فعالان بخش تولید كشور، 7 اردیبهشت 92) از منظر رهبر معظم انقلاب، آقای هاشمی هم مانند سایر کاندیداها می‌تواند وارد عرصه انتخابات بشود چون در آستانه

80 سالگی هم ممکن است احساس کند توانایی اداره دستگاه اجرایی کشور را دارد! پس نیازی به مشروط کردن حضور در انتخابات نیست! چه آنکه پر واضح است مقام معظم رهبری میان هیچ یک از کاندیداها برای حضور در انتخابات فرق قائل نمی‌شوند.

2- «رئیس‌جمهور باید فردی باشد که در درجه اول، ایمان و اعتقاد به خدا، مردم و قانون اساسی داشته باشد و در درجه دوم دارای روحیه مقاوم باشد». «در همه‌‌ برنامه‌ریزى‌ها باید زندگى و معیشت طبقات ضعیف مورد توجه قرار گیرد؛ بعد براى آنها برنامه‌ریزى كنند. این می‌شود حماسه.» (دیدار كارگران و فعالان بخش تولید كشور، 7 اردیبهشت 92)

آقای هاشمی و اساسا هر کاندیدای دیگری باید حضورش در انتخابات را مشروط به برخورداری از این ویژگی‌ها کند و اساسا به دنبال پاسخ این سوال باشد که با شاخص‌های مورد نظر رهبری منطبق است یا خیر ؟ آقای هاشمی باید پاسخ بدهد که مردم و قانون اساسی در 2 دوره از دولت کارگزاران چقدر مورد احترام بوده‌اند ؟ و اساسا معیشت طبقات ضعیف چقدر موردتوجه دولت وی بوده است؟ تورم التهابی چند‌ماه آخر دولت دوم آقای هاشمی یا سکوت ایشان در برابر خسارت‌های میلیاردی وقایع پس از انتخابات 88 چه نسبتی با شاخص‌های مورد نظر رهبری دارد؟

3 - «‌ملت ایران به دنبال تحقق اهداف و کارهای بزرگی است و اهل تسلیم شدن نیز نیست و کسی نمی‌تواند با او با زبان زور حرف بزند بنابراین فردی هم که در رأس قوه مجریه قرار می‌گیرد باید در مقابل فشار دشمنان، نترس و شجاع و مقاوم باشد و اهل از میدان خارج شدن نباشد.» (دیدار كارگران و فعالان بخش تولید كشور، 7 اردیبهشت 92) آقای هاشمی رفسنجانی برای دانستن نظر رهبر معظم انقلاب اسلامی بیاید خود را در ترازوی ویژگی‌های مطرح شده از سوی معظم‌له قرار بدهد و ببیند اینکه گفته است: « ما با اسرائیل سر جنگ نداریم» با ویژگی‌های مطرح شده از سوی رهبری چقدر مطابقت دارد؟

یعنی وقتی رهبر عزیزمون هم ایشون رو تایید کرد لابد شما میخوای ببریش زیر سوال؟!!!

این بحث نه در تایید هاشمی است ونه در رد هاشمی صرفا یك تحلیل است  چرا یك بحث تحلیلی را اینجور منحرف می كنید
دولت نهم با آن همه تاییدات رهبری وقتی موقع انتخابات رسید رهبری معظم صراحتا اعلام كردند كه این تاییدات به این معنا نیست كه مردم حتما به این آقا رای دهند
به صورت كلی هم كه اینگونه می فرمایند:
 البته بدیهى است كه رهبرى از فرد خاصى حمایت نمى‌كند؛ از معیارها حمایت مى‌كند. ما دنبال این هستیم كه این معیارها تحقق پیدا كند. بنده دنبال این هستم كه شخصى سر كار بیاید و قوه‌ى مجریه را اداره كند كه خود را خدمت‌گزار مردم بداند و توانایى داشته باشد و به آرمان‌هاى امام و نظام اسلامى معتقد و پایبند باشد و حقیقتاً عدالت و مبارزه‌ى با فساد براى او حائز اهمیت باشد.

من تفتیش عقیده نکردم 

شما برداشتهای خودتون را به عنوان نظر بنده مطرح می كنید بعد هم خودتون جواب می دید
اصل این مطلب از سایت عصر ایران است كه متمایل به اصلاح طلبان وآقای هاشمی است
من كجا از مشایی حرف زدم  كه شما ایشون را مطرح می كنید
كجا  گفتم از وضعیت فعلی راضیم یا نا راضیم كه شما می فرمایید آنرا كه عیان است چه حاجت به بیان است ؟
این تحلیل به نظر من جالب بود گذاشتم اینجاشما مطلب درمورد سایر كاندیدها بذارید. در تایید آقای هاشمی بذارید
من هم نقدی داشته بامطرح می كنم به همین سادگی! اینقدر جبهه گیری و گارد گرفتن لاز م نیست .