تبیان، دستیار زندگی

معصومه افسری، کارشناس اداره بهداشت روان به والدین توصیه میکند در دعوای فرزندان دخالت نکرده و از هیچکدام جانبداری نکنند.

در دعوای فرزندان، والدین نباید در مقام قاضی ظاهر شوند و ببینند که چه کسی اول شروع کرده و حق با کیست. والدین باید با مسأله رقابت فرزندان از موضع یک بزرگسال و بالغ برخورد کنند.

اگر فرزندان حین دعوا از ناسزا و ادبیات توهین‌آمیز استفاده می‌کنند، والدین به آنها گوشزد کنند که برای بیان احساسات خود از کلمات مناسب استفاده کنند همچنین در زمان دعوا اگر والدین نمی‌دانند مقصر کیست در این مواقع، هردو نفر را با پیامد رفتارشان رو به رو کنند و فرزندان را تشویق کنند تا خودشان اختلافشان را بدون درگیری و مشاجره حل کنند.

اگر والدین می‌دانند مقصر چه کسی است بدون جانبداری از دیگری، با مقصر صحبت کرده و مقصر را تنبیه نکنند چون این کار به اختلاف دامن می‌زند.

اگر علی‌رغم تمام تلاش والدین برای خاتمه دادن به نزاع هنوز دعوا ادامه دارد، بچه‌ها را در اتاق‌های جداگانه قراردهند و آنقدر آنها را جدا از هم نگهدارند تا آرام شوند و در این مرحله والدین می‌توانند آنها را تهدید کنند که اگر مقررات را رعایت نکنند مجازات خواهند شد.

اگر بچه‌ها به صورت مداوم با یکدیگر دعوا می‌کنند و هیچ آتش‌بسی میان آنها برقرار نمی‌شود لازم است والدین با روانپزشک یا روان‌شناس مشورت کنند.

تنها در صورتی که در نزاع، احتمال آسیب جسمی یا شکستن وسایل وجود دارد والدین باید مداخله کنند و فرزندان را از هم جدا کنند.

اگر کودکی اسباب بازی کودک دیگر را بشکند باید آن اسباب‌بازی را برایش بخرد و اگر پول ندارد باید یکی از اسباب‌بازی‌های خودش را به او بدهد.

والدین دعواهای جزئی را نادیده بگیرند زیرا اغلب کودکان این دعواها را برای جلب توجه والدین انجام می‌دهند. وقتی کودک رفتار شایسته و خوبی از خود نشان می‌دهد کمتر مورد توجه قرار می‌گیرد در عوض وقتی رفتارهای بد و ناشایست از کودکان سر می‌زند والدین به آنها توجه می‌کنند و کودک از این رفتارهای بد به عنوان حربه برای جلب توجه والدین استفاده می‌کنند

منبع:www.HamidMahdavi.com

سلام
مطلب خوبی بود
دخالت والدین باعث میشه که ناخواسته طرف یکی از بچه ها را بگیرن و همین در روحیه فرزند دیگشون تاثیر بد بگذاره.