تبیان، دستیار زندگی

سلام.
سربازی دوره خیلی خوبیه، ولی شیرینیش رو زمانی حس میکنی که کلا تمومش کرده باشی. نه مثل الان من که 7 ماه رفتم و بعد از درسم باید 14 ماه دیگه برم . باور کنین روزی نیست در موردش فکر نکنم. کلا از دنیا دور میکنه آدمو. ولی خوب انصافا خیلی خاطره انگیزه. به قول شما هم تلخ و هم شیرین.
بیشتر خاطرات هم برمیگرده به همون دوره آموزشی. کسایی که رفتن میدونن توی آموزشی بیخوابی خیلی میکشیم. باور کنین خواب توی هر موقعیتی رو تجربه کردم، موقع راه رفتن، بین دو نماز، یه بار واقعا وسط نماز خوابم برد! سر کلاسا که خواب یه چیز کاملا طبیعی بود. مربی ها هم میدونستن . یکی از مربیامون همیشه میگفت تا حداکثر 7 نفر مجازن در یک لحظه خواب باشن. میگفت تقسیم کنین تا کلاس از رسمیت نیفته!
توی اردوی پایان دوره هم که اتفاقای مشابه فیلم اخراجی های 1 زیاد میفتاد! فرمانده گروهانمون روزای آخر با موتور میومد وسط چادر تا بچه ها رو به خط کنه! خیلی سرد بود هیچکی جرأت نمیکرد از زیر پتو جم بخوره! خلاصه خاطره خیلی زیاده....