اهل کمانچه
علی اصغر بهاری، در سال ۱۲۸۴ در ناحیه بازار عباس آباد تهران متولدشد. وی در خردسالی به ساز كمانچه دل بست و نزد پدربزرگ خود، میرزا علی خان بهاری، به فراگیری كمانچه پرداخت و سپس در مكتب سه دایی خود به نام‌های رضاخان، اكبرخان و حسن خان كه در یك قرن پیش جزو هنرمندان نامی ایران به حساب می‌آمدند دست به تكمیل تجربیات خود دركمانچه نوازی زد.
از دایی‌های خود چیزهایی را كه باید بیاموزد آموخت تا اینكه در هجده سالگی همراه با اركستر ابراهیم خان منصوری در كنسرتی كه در یك سالن بر پا شده بود شركت می‌كند و از همین جا آوازه شهرت بهاری به گوش موسیقی دانان می‌رسد و او را بنام نوازنده خوب و آگاه به نواختن گوشه‌هایی ایرانی می‌پذیرند.
او پس از چندی در مشهد كلاس موسیقی جهت تعلیم می‌گشاید و یك سال هم با حبیب سماعی استاد سنتور كار می‌كند و شاگرد تعلیم می‌دهند و بعداً به تهران می‌آید و توسط استاد روح الله خالقی به مدرسه موسیقی جهت تعلیم دعوت می‌شود و در هنرستان شروع به همكاری می‌نماید.
وی با همكاری با مركز حفظ و اشاعه موسیقی ایران، شاگردان خوبی را تربیت كرد كه هر كدام هم اكنون یكی از بهترین كمانچه نوازهای‌های كشور می‌باشند. او علاوه بر ساختن قطعه‌های ضربی از قبیل پیش درآمدو رِنگ، بر ردیف موسیقی ایرانی و ضربی‌های روایت شده از متقدمین تسلط كامل داشت. وی در روز شنبه ۲۰ خرداد ماه ۱۳۷۴ درگذشت. منبع: سایت
