یکی ازاون امور خیلی مهم زندگی، محبت زن و شوهر به همدیگه ست. بدون محبت، پایه هاى خانواده استوار نمی شه. البته هم زن و هم شوهر باید اندازه و نوع این محبت رو بدونند و توقع بیشتر از اون رو نداشته باشند.
گاهی زن از شوهرش سؤال می کنه؛ منو بیشتر دوست دارى یا پدر و مادرت رو؟ اگه شوهرش بگه؛ پدر و مادرم رو بیشتر دوست دارم، ممکنه زن ناراحت بشه. در حالی که دوست داشتن هرکدوم از همسر و پدرومادر فرق داره. ازیک جنس نیستن تا با هم مقایسه کرد. دوست داشتن همسر، توأم با نگاه جنسیه برخلاف دوست داشتن پدرومادر.
توقع معقول از یك همسر اینه كه شوهر اون محبتى رو كه باید یك شوهر به زن داشته باشه و زن اون محبتى رو كه یك زن باید به شوهر داشته باشه در همون حد زن و شوهرى، داشته باشه.
حال این سوال مطرح میشه که میزان و اندازه محبت توی خانواده چقدر باید باشد؟اول اینکه؛ معیارهای مادی که بشه با اون، اندازه محبت رو سنجید وجود نداره. بلکه برای فهم میزان اون، باید به روایات و عقل رجوع کرد.
دوم اینکه؛ احترام و محبت به پدر و مادر بر زن برتری داره گرچه نباید زن و فرزند رو فدای محبت به والدین کرد، بلکه باید بین اون دو، رو جمع کرد.
سوم؛ اگر مردى یا زنى بدون هیچ مصلحتى، پدر و مادر رو توی هرمسئله ای که مربوط به خانواده ست، دخالت بدن و خواسته همسر رو نادیده بگیرند، كار بجائى نیست، اینكه حتما باید در هر كارى پدر و مادر نظر بدن وگرنه دیگرى ناراحت میشه، كار غلطیه كه نه فرزند باید انجام بده و نه پدر و مادر باید توقع این كار رو داشته باشند.
چهارم؛ اگر زن یا مرد به کاری مشغول شد که موجب بی توجهی به بقیه افراد خانواده شد، مسلما این شخص از میزان محبت کم کرده. یکی از این عواملی که امروزه موجب این بی توجهی ها و بی محبتی ها توی خانواده ها شده و روابط بین خانواده ها رو کمرنگ کرده و به اصطلاح موجب طلاق خاموش توی خانواده ها شده، استفاده نامعقول و افراطی از اینترنته.
اینكه مرد، به عیش و نوش با دوستاش بپردازه و از همسرش غافل بمونه، قابل سرزنشه. ازاون طرف، زن هم توقع داشته باشه كه همیشه باید همراه مرد باشه و مرد رو مقید بکنه، كه در هر سفرى باید اون هم باشه و مرد حق نداره با دوستاش، جائى بره یا تنهائى به یه میهمانى بره، توقع بى جاییه.
پنجم؛ اگر همسر شما،كارى كرد كه شما ناراحت شدید، كسى یا چیزى رو بر شما مقدم كرد، دلیل بر بى محبتى اون نیست و یا دلیل بر كم محبتى اون از مقدارى كه باید باشه به عنوان یك همسر نیست.
ودر نهایت،این انتظار كه همسر من نباید هیچ چیز دیگرى رو دوست داشته باشه یا باید منو بیش از همه دوست داشته باشه، بطورى كه هر چیزى رو فداى من بکنه و در سایه این محبت تمام تمایلات خودش رو فراموش بكنه و سختى ها رو تحمل كنه، انتظارى جاهلانه است كه با شكست و ناكامى مواجه مى شه.
و...
منبع: (اخلاق در خانواده و تربیت فرزند،سید محمد نجفى یزدى)
