تبیان، دستیار زندگی

"سلسه مراتب آگاهی انسان" بر اساس شرایط زندگی از پایین به بالا عبارت است از: شرمساری، گناه، بیتفاوتی،اندوه، ترس، آرزو، خشم، غرور، شجاعت، بی طرفی،رغبت، پذیرش، استدلال، عشق، شادی، آرامش و روشنگری.


علی رغم آنكه امكان دارد در مقاطع زمانی مختلف به هر یك از این مراحل بطور موقت وارد و یا خارج گردیم، اما بطور معمول یك سطح غالب بر زندگی هر كدام از ما حكمفرما است. چنانچه این مقاله را مطالعه می كنید، به یقین درجه آگاهی شما حداقل در مرحله شجاعت می باشد.
چرا كه اگر پایین تر از این می بود شما تمایلی به رشد فردی نمی داشتید. این مقیاس لگاریتمی است بنابراین ارتقاء به مراحل بالاتر مستلزم صرف انرژی و اعمال تغییرات عمده ای در زندگی است.



1- احساس شرمساری(shame): تنها یك پله از مرگ بالاتر است. شما در این مرحله به احتمال زیاد به خودكشی می اندیشید. و یا ممكن است یك قاتل سریالی باشید. به این مرحله همچون یك تنفر و انزجار خودگردان بنگرید. شما در این مرحله احساس حقارت كرده و جهان را عامل تیره بختی و خداوند را نفرت آور می انگارید.

2- احساس گناه(guilt): یك مرحله بالاتر از شرمساری است، اما ممكن است شما كماكان تفكرات خودكشی را در سر داشته باشید. شما به خود همچون یك گناهكار مینگرید و قادر به بخشیدن خود به واسطه گناهان و خطاهای گذشته تان نمی باشید. شما در این مرحله خود را ملامت كرده، جهان را منشاء شر و خداوند را انتقام جو میبینید.

3- بی تفاوتی و بی علاقگی(apathy): احساس یاس، نا امیدی و قربانی بودن می كنید. حالت درماندگی آموخته شده. بسیاری از بی خانمان ها در این مرحله گرفتار آمده اند. در این مرحله شما احساس یاس كرده، جهان را نومید كننده و خداوند را محكوم كننده می پندارید.

4- حزن و سوگواری(grief):حالت اندوه، غمگینی، فقدان و از دست دادن دایمی. شما ممكن است در پی از دست دادن محبوب خود پا به این مرحله گذارید. افسردگی. اما كماكان بالاتر از بی تفاوتی است، چراكه شما میكوشید هر طور شده از این وضعیت بی حسی و كرختی رهایی یابید. شما در این مرحله افسوس میخورید، جهان را حزن انگیز و تراژیك و خداوند را اهانت گر می پندارید.

5- احساس ترس(fear): شما دنیا را مكانی پرمخاطره و نا امن می بینید. پارانویا. به همه چیز مظنون بوده و به كسی اعتماد ندارید. شما برای خروج از این مرحله به یاری دیگران نیازمندید، والا ممكن است سالها در دام این مرحله گرفتار شوید، نظیر یك رابطه ناسالم. شما در این مرحله احساس اضطراب كرده، جهان را دهشتناك و خداوند را مجازات كننده می بینید.

6- آرزو و امیال(desire): آن را با تعیین و دستیابی به اهداف اشتباه نگیرید. این مرحله ی اعتیاد، آرزوها و هوس میباشد. به پول، تایید دیگران، قدرت، شهرت. مصرف گرایی و ماده گرایی. مرحله استعمال سیگار و مواد مخدر، و مصرف مشروبات الكلی. شما در این مرحله جهان را ناكام كننده و خداوند را انكار كننده و بی توجه می پندارید.

7- احساس خشم(anger): مرحله ناامیدی و ناكامی. اغلب بخاطر عدم برآورده شدن امیال و آرزوهای مرحله پایین تر. این مرحله میتواند شما را به دستیابی به مراحل بالاتر برانگیخته كرده و یا در حالت خشم و نفرت به دام اندازد. در یك رابطه ناسالم معمولاً یك فرد در مرحله خشم با یك فرد در مرحله ترس وصلت كرده است. شما در این مرحله احساس انزجار كرده، جهان را ستیزه جو و خداوند را كینه توز می پندارید.

8- غرور و تكبر(pride): نخستین مرحله ای است كه شما احساس خوبی نسبت به خودتان دارید. اما این احساس نیز كاذب و دروغین است. چراكه وابسته به شرایط خارجی نظیر پول، شهرت و منزلت اجتماعی میباشد. بنابراین آسیب پذیر و متزلزل است. غرور میتواند به ملی گرایی، نژاد پرستی و جنگهای مذهبی و اعتقادی بیانجامد. حالت انكار و حالت دفاعی داشتن نامعقول. بنیادگرایان دینی نیز در این مرحله گرفتار مانده است. شما آنچنان در اعتقادات خود غرق شده اید كه حمله و انتقاد به اعتقادات خود را حمله به خودتان قلمداد می كنید. در این مرحله شما احساس تحقیر شدگی میكنید،جهان را طاقت فرسا و خداوند را بی تفاوت می انگارید.

9- شجاعت(courage): نخستین مرحله احساس قدرت حقیقی است. شما در این مرحله به دنیا همچون یك عرصه چالش برانگیز و مهیج مینگرید و نه یك مكان استرس زا و طاقت فرسا. شما شروع میكنید به رشد دادن خود و پرورش استعدادهای درونی ، پیشرفت و ترقی در كار و شغل، تحصیلات و غیره. شما آینده خود را پیشرفت و بهبود گذشته ی خود می بینید و نه تداوم یكسان گذشته. شما در این مرحله جهان را میسر و شدنی و خداوند را آسان گیر می پندارید.

10- بی طرفی و بی نظری(neutrality): مصداق این مرحله عبارت "زندگی كن و بگذار دیگران نیز (به دلخواه خود) زندگی كنند،" می باشد. شما انعطاف پذیر، آرام و غیر وابسته میشوید. هر چه میخواهد پیش آید، شما خود را با آن شرایط وفق خواهید داد. شما نیازی ندارید چیزی را به كسی اثبات كرده و برای دیگران استدلال آورید. شما احساس امنیت كرده و با دیگران بی خوبی كنار می آیید. مرحله تن آسایی و تنبلی. شما به نیازهای خود توجه می كنید، اما آنچنان خود را تحت فشار قرار نمی دهید.شما در این مرحله به دیگران اعتماد میكنید، جهان را رضایت بخش و خداوند را توانمند ساز می انگارید.

11- تمایل و رغبت(willingness): شما احساس امنیت و راحتی میكنید، اما شروع میكنید تا انرژی خود را هر چه مؤثرتر و كارا تر بكار گیرید. دیگر صرفاً گذران زندگی برایتان كفایت نمیكند. شما میكوشید كارهای محول شده به خودتان را به نحو احسن به انجام رسانید. شما به مدیریت زمان، بهره وری و سازمان یافتگی می اندیشید، مسایلی كه در مرحله بی طرفی برایتان بی اهمیت جلوه میكرد. این مرحله، مرحله رشد و توسعه نیروی اراده و تادیب نفس است. این افراد سربازان جامعه هستند، كارها را به نحو احسن انجام داده و چندان شكایت و گله گذاری نمی كنند. چنانچه دانشجو باشید، یك دانشجوی نمونه و درس خوان می باشید كه به تحصیل با جدیت برخورد می كنید. در این مرحله آگاهی شما منضبط تر، منسجم تر و سازمان یافته تر می شوید. شما در این مرحله خوش بین میباشید، جهان را امیدوار كننده و خداوند را الهام بخش میپندارید.

12- پذیرش(acceptance):این مرحله یك نقطه عطف در زندگی شماست، شما در می یابید كه میتوانید در زندگی دور اندیش باشید. یعنی پیش از آنكه شرایط بدل به یك منبع رویارویی و بحران گردند، شما با پیش دستی زودتر دست به عمل بزنید. كنترل شرایط به گونه ای كه مسبب وقوع چیزی شویم، عوض آنكه منتظر بمانیم تا پیشامدی به وقوع بپیوندد،و سپس به آن پاسخ و واكنش نشان دهیم.در مرحله میل و رغبت شما شایستگی و كفایت لازم را كسب كرده اید و هم اكنون میخواهید توانایی های خود را در اموری شایسته و بایسته مصروف بدارید. این مرحله تعیین و دستیابی به اهداف است. یعنی پذیرش مسئولیت زندگی خود و نقش منحصر بفرد تان در جهان. چنانچه چیزی مناسب حال شما نیست (شغل، رابطه، سلامتی) پی آمد مطلوب خود را تعریف كرده و مبتنی بر آن شرایط را تغییر دهید. در این مرحله افراد كسب و كار جدیدی را آغاز میكنند، رژیم غذایی خود را تغییر داده و یا در روابط خود تجدید نظر میكنند. در این مرحله شما خود و دیگران را مورد بخشش و عفو قرار داده، جهان را موزون و هماهنگ و خداوند را بخشنده و مهربان می انگارید.

13- استدلال و تعقل(reason): در این مرحله، از جوانب احساسی مراحل پایین تر خود فراتر رفته و شروع میكنید به بطور روشن و منطقی اندیشیدن. شما دیگر به مرحله ای نایل گشته اید كه قادرید از توانایی های بالقوه و طبیعی خود بهره برداری كنید. از خود خواهید پرسید كه چگونه میتوانم استعدادها و تواناییهای خود را به بهترین شكل بكار بندم؟ به دنیای پیرامون خود مینگرید و میكوشید بطور معنی داری در آن مشاركت داشته باشید. مرحله اینشتن و فروید. واضح است كه غالب افراد هرگز به چنین مرحله ای ارتقا نمی یابند. شما در این مرحله جهان را معنادار و هدفدار و خداوند را حكیم و عاقل می انگارید.

14- عشق(love): مراد عشق غیر مشروط است. درك و فهم ابدی مرتبط بودن و پیوستگی شما با تمام كاینات است. همدلی. در مرحله استدلال شما در خدمت عقل و منطق خود زندگی میكنید. اما نهایتاً به بن بست خواهید رسید. جایی كه در دام توجیه عقلی مفرط گرفتار می شوید. شما به بافتی وسیع تر از تفكر محض محتاج میباشید. در مرحله عشق، شماعقل، منطق، سایر استعدادها و قابلیت های خود را در خدمت قلب در می آورید (نه احساسات خود، بلكه شناخت عمیق تر درست و نادرست. وجدان خود) انگیزه های شما در این مرحله خالص و بی آلایش بوده و آلوده به امیال و هوای نفس نیستند. این مرحله خدمت مادام العمر به بشریت است. شما در این مرحله با نیرویی ورای خودتان هدایت میشوید. احساس رها كردن است. دریافت شهودی شما بشدت قوی میشود. از هر 250 نفر تنها یكی به این مرحله دست مییابد. شما در این مرحله به خود و دیگران احترام گذاشته، جهان را بی خطر و خداوند را دوست داشتنی خواهید یافت.

15- خوشی و شادی(joy): حالت شادی و خوشی فراگیر، غیر متزلزل و پایدار. مرحله روحانیون، قدیسان و عارفان. در این مرحله تنها در كنار دیگران بودن به شما احساسی وصف ناپذیر و باور نكردنی خواهد بخشید. در این مرحله زندگی كاملاً بر اساس دریافت شهودی هدایت میگردد. دیگر نیازی به تعیین اهداف و برنامه ریزی های مفصل و پر جزئیات نیست. گسترش آگاهی به شما اجازه میدهید، تا در مراحل بالاتری دست به عمل بزنید. در این مرحله احساس آرامش كرده، جهان را كامل و خداوند را یكتا می انگارید.

16- آرامش(peace): تفوق و تعالی مطلق. از هر 10 میلیون انسان تنها یكی به این مرحله دست می یابد. شما در این مرحله احساس سعادت كرده، جهان را بی عیب و خداوند را خالق تمام هستی می انگارید.

17- روشنگری(enlightenment): نهایت آگاهی انسان، جایی كه بشریت با الوهیت پیوند می خورد. بسیار نادر است، مرحله عیسی، محمد و بودا. حتی اندیشیدن به این افراد سطح آگاهی شما را ارتقا می بخشد.


----------------------------
نكاتی چند در رابطه با مراحل آگاهی:

1- مراحل خوشی، آرامش و روشنگری ممكن است به باور برخی غیر واقعی و اغراق آمیز باشند. به هر حال حتی دستیابی به مرحله عشق نیز بسیار دشوار است، چراكه 85 درصد مردمان جهان در مرحله زیر شجاعت بسر میبرند.

2-مفهوم روشنگری در این مقاله به معنای عرفانی آن آورده شده و نه مفاهیم فلسفی و اجتماعی.

3-در زندگی خود، خواهید دید كه برخی از بخشهای زندگی شما در مراحل متفاوتی از آگاهی نسبت به یكدیگر قرار دارند. اما شما میتوانید مرحله غالب كنونی خود را شناسایی كنید. شما ممكن است در كل در مرحله بی طرفی بسر ببرید، اما كماكان به سیگار كشیدن اعتیاد داشته باشید.
<;br />4-مراحل پایین تری كه در جوانب زندگی خود سراغ دارید، به عنوان یك عامل اصطكاك و پسا(drag) مابقی وجود شما را از پیشرفت باز میدارند.

5-هر چیزی در زندگی شما بروی سطوح آگاهی شما تاثیر گذاراست. مجلات، روزنامه، تلویزیون، رادیو، اینترنت، مردم، مكانها، اشیاء، غذاها. چنانچه در مرحله استدلال بسر میبرید، تماشای تلویزیون (كه در مرحله ترس و آرزو است) بطور موقت آگاهی شما را كاهش میدهد. اما اگر در مرحله گناه باشید، تماشای تلویزیون سطح آگاهی شما را بالا خواهد برد.

6-ارتقا از یك مرحله به مرحله بعد، مستلزم صرف انرژی قابل توجهی است. بدون تلاش آگاهانه و یاری دیگران شما در همین مرحله كنونی خود باقی خواهید ماند، تا زمانی كه یك نیروی خارجی به زندگی شما وارد گردد. حتی صعود به یك مرحله بالاتر بسیار دشوار بوده و اعمال تغییرات عمده ای را در زندگی شما می طلبد. افرادی كه در زیر مرحله شجاعت بسر میبرند بدون كمك دیگران و تغییر شرایط زندگی شان قادر به بالا آمدن نخواهند بود.

7-شما نمی توانید مراحل را حذف كرده و از میانبر استفاده كنید. چنانچه بدون گذراندن مرحله تادیب نفس (رغبت و میل) به مرحله تعیین اهداف (پذیرش) وارد گردید، خواهید دید كه عملكرد ذهنتان بسیار نا منسجم و غیر متمركز خواهد بود. چنانچه پیش از آنكه در مرحله استدلال تبحر لازم را كسب نكرده باشید و به مرحله عشق وارد گردید ممكن است دچار ساده لوحی گردیده و در روابط خود شكست بخورید.

8-هنگامی كه شما به درجه بعدی نایل می گردید، از كوشش خود شادمان میگردید. وقتی به مرحله شجاعت دست می یابید، تمام ترسها و غرورهای كاذب گذشته برایتان نابخردانه بنظر خواهند رسید. هنگامی كه به مرحله پذیرش نایل می آیید و به مرحله قبل كه تمایل باشد می نگرید، در می یابید كه به مانند یك موش بروی یك تردمیل (دوی ثابت) در حال دویدن بودید. شما دونده بسیار خوبی بودید، اما قادر به انتخاب مسیر نبوده و تنها در جا میزدید.

9- آحاد افراد جامعه بایستی در تلاش مستمر برای بالا بردن سطح آگاهی خود باشند. اینگونه، افراد جامعه سطوح بالاتر آگاهی را به دیگر افراد تعمیم خواهند داد.

10-یكی از روشهایی كه میتوانید دریابید در كدام مرحله از درجات آگاهی بسر میبرید، این است كه ببینید عملكرد شما هنگامی كه تحت فشار قرار دارید، چگونه است. آیا شما در برابر رویدادهای خارجی بر سر دیگران فریاد میكشید؟ (مرحله خشم)، حالت دفاعی به خود میگیرید؟ (مرحله غرور)، پارانوئید میشوید و سكوت میكنید؟ (مرحله ترس) و یا سعی میكنید بطور معقول و منطقی قضیه را حل كنید؟ (مرحله استدلال)

منبع   http://god-quran-certainty.blogfa.com/post/20