در روشهای سنتی مومیایی، امعاواحشا و مغز را پیش از خواباندن جسد در سدیم‌کربنات از بدن خارج می‌کردند و سپس در نوارهای پارچه‌ای می‌پیچیدند. فرعون‌های مصر اما جنازه‌شان پس از مومیایی شدن در اهرام قرار می‌گرفت و کسی کاری به جزئیات ظاهرشان نداشت. در سال‌های اخیر اما روشهای مومیایی کردن هم تفاوت کرده است. در قدیم قرار نبود که هر روز کلی بازدید کننده برای بازدید این جنازه‌ها بیایند و از متوفی در محفظه‌ای شیشه‌ای دیدن کنند. به خاطر به نمایش گذاشتن جسدهایی که حالا مومیایی می‌شوند فرآیند این کار هم نسبت به گذشته بسیار پیچیده‌تر شده است.
جزئیات روشهای جدید مومیایی را فقط آدم‌های خاصی می‌دانند اما پایه آنها مانند نگهداری یک غذاست؛ با این تفاوت که این روش‌ها بسیار پرهزینه هستند. باکتری‌های داخل بدن به سرعت پس از مرگ شخص شروع به
فعالیت می‌کنند به همین خاطر مهمترین نکته استریل کردن محیط بدن از هر جهت است. رگهای اصلی بدن برای این منظور باز می‌شوند و خون که منبع تغذیه باکتری‌ها به حساب می‌آید به صورت کامل از جسد خارج می‌شود. مجاری بدن باید برای از بین رفتن همه باکتری‌ها به وسیله محلول‌هایی خاص شستشو شوند. به همین خاطر ترکیب شیمیایی بافت‌های بدن باید به صورت کلی تغییر کند تا باکتری‌ها نتوانند فعالیت خود را برای تخریب جنازه انجام دهند. پس از خارج کردن خون،محلول‌ها برای شستشو وارد همه مجاری می‌شوند تا باکتری‌ها از بین بروند. فرانک مالابد که تخصص مومیایی دارد و به مقام‌های ونزوئلا پیشنهاد کرده جسد چاوز را مومیایی کند می‌گوید هر چقدر از زمان مرگ بگذرد مومیایی کردن جنازه به خاطر گسترش فعالیت باکتری‌ها سخت‌تر می‌شود. حجم زیادی از الکل،گلیسیرول و فرمالین برای از بین بردن باکتری‌ها،جلوگیری از دی‌هیدراته شدن و شستشوی کامل جسد استفاده می‌شود. ته رنگی از طیف صورتی به فرمالین اضافه می‌شود تا به جنازه حالتی طبیعی بدهد. این اما همه ماجرا نیست. برای نمایش جنازه پس از فرآینده سخت مومیایی کردن باید کارهای دیگری هم کرد. موهای سر بر اثر استفاده از محلول‌های بسیار قوی از بین می‌روند. به همین خاطر باید از کلاه گیس استفاده شود و همچنین گریم جنازه هم برای واقعی بودن آن باید صورت بگیرد. شرایط محیطی محفظه قرار گیری جنازه در موزه هم باید تحت کنترل کامل باشد. به همین خاطر معمولاً جنازه‌های مومیایی شده برای کنترل شرایط محیطی مانند دما،رطوبت و میزان اکسیژن در محفظه های شیشه‌ای قرار می‌گیرند. گفته می‌شود دستها و صورت جنازه باید هر هفته به وسیله محلولی ویژه شستشو شوند تا تازگی آنها حفظ شود. علاوه بر این جنازه‌های مومیایی شده نیاز به نگهداری و سرویس دوره‌ای هم دارند! مثلاً درباره مومیایی لنین،موزه محل نگهداری جنازه او سالی یکبار به طور کامل تعطیل می‌شود تا جنازه او مورد بررسی کامل قرار گیرد و در صورت نیاز از محلول‌های لازم استفاده شود. در نهایت اما مسئله‌ای مشخص هزینه بالای نگهداری یک جنازه روی زمین است! در صورت اشتباه در روشهای مومیایی همه کارها می‌تواند کاملاً خراب شود. جنازه کلمنت گوتوالد،رئیس‌جمهور چکسلواکی در سال ۱۹۵۳ مومیایی شد اما به خاطر اشتباه در روش‌ها مدت کوتاهی پس از نمایش در موزه،جنازه شروع به تخریب کرد. مقام‌های چکسلواکی مجبور شدند پاهای جنازه را پس از مدتی با پای مصنوعی عوض کنند.
همه رهبرانی که مومیایی شدند
روس‌ها بیشترین سابقه را در تاریخ معاصر برای مومیایی کردن رهبران خود داشته‌اند و به همین خاطر حسابی شناخته شده هستند. کشورهای دیگر مانند چین و کره شمالی هم در رابطه تجربه زیادی دارند.
