كمتوقعى
هر مرد و زنى از نظر جسمى و روحى داراى قوت و قدرتى مخصوص به خود است، درك این قدرت و قوت، بستگى به مدتى معاشرت و برخورد طبیعى و اخلاقى دارد.
زن و شوهر پس از مدتى اندك، یكدیگر را تا اندازهاى درك مىكنند، و به موقف بدنى و موقعیت روحى همدیگر آشنا مىشوند.
زن و شوهر باید به این حقیقت الهیه توجه داشته باشند، كه حضرت حق، در مسئله بسیار مهم ارائه تكلیف به انسان، دو واقعیت را منظور فرموده:
آنچه را كه مقدور انسان نبوده، و از تحمل و طاقتش بیرون بوده به انسان تكلیف ننموده، ثانیاً تكالیف و مسئولیتهاى شرعى و اخلاقى را با ملاحظه وسع، كه به فرموده محققین مرحلهاى كمتر از دایره قدرت است بر دوش انسان قرار داده.
این نیست مگر جلوه رحمت و لطف و عنایت او بر بندگان، و همه انسانها تا روز قیامت.
در سوره بقره آیه 233 و 286 و انعام آیه 152 و اعراف آیه 42 و مؤمنون آیه 62 به این حقیقت اشاره فرمود:
لَاتُكَلِّفُ نَفْسٌ الّا وُسْعَها.
هیچ كس را تكلیف جز به اندازه وسع نكنند.
لَایُكَلِّفُ اللّهُ نَفْساً الّا وُسْعَها.
خداوند احدى را جز به اندازه سعه وجودیش تكلیف ننماید.
روى این حساب زن و شوهر، باید در مسئله درخواستها و توقعاتشان از یكدیگر، این اخلاق كریمانه، و صفت رحیمیه حضرت حق را سرمشق و الگوى خود قرار دهند.
اوّلًا خارج از قدرت و طاقت چه در امور مادى، چه در امور معنوى از یكدیگر چیزى نخواهند، كه تحمیل خواسته، بیرون از حدّ قدرت، و درخواست كارى غیر قابل تحمل ظلم است، و ظلم ظلمت روحى، و موجب عقاب الهى است.
ثانیاً قدرت و توان یكدیگر را در خواستهها ملاحظه ننمایند، بلكه توقعات، و خواستههاى خود را به اندازه وسع و طاقت موجود قرار داده، و تكالیف طبیعى و روزمره را در حدى به یكدیگر ارائه دهند، و از هم بخواهند، كه به شیرینى، و با شوق و اشتیاق انجام بگیرد.
اگر بتوانند، كه مىتوانند از یكدیگر كمتوقع باشند، كه كمتوقعى اخلاق حق، و خوى انبیاء و امامان، و از ویژگیهاى اولیاء الهى است.
پُرتوقعى گاهى همان ارائه تكلیف بیش از حد طاقت است، و بدون شك وقتى خواسته پرتوقع از طرف همسر تحقق پیدا نكند، موجب كدورت، و رنجش دل، و در نهایت كینه و نفرت، و در نتیجه تلخ شدن زندگى، و خرابى ساختمان صفا و صمیمیت، و عشق و محبت است.
پُرتوقعى صفتى ناپسند، و محصول كبر و غرور، و یك بیمارى روحى و روانى، و برنامهاى خارج از محدوده انسانیت، و خصیصهاى زشت است.
كمتوقعى محصول وقار و ادب، و نتیجه معرفت و كرامت، و میوه شیرین فروتنى و تواضع است.
اگر بخواهید زندگى شیرینتر از عسل گردد، و هیچگاه اختلاف مورد توجهى پیش نیاید، و همسر شما دچار رنجش نگردد، و تحقیر شخصیت نشود، و این رنجش و تلخى به اطرافیان سرایت نكند، در تمام امور زندگى نسبت به یكدیگر كمتوقع باشید، و بدانید كمتوقعى چون جلوه رحمت حق در زندگى است، موجب جلب خوشنودى و رضایت حق نسبت به شما مىشود.
در هر صورتى زن و شوهر باید نرمخو، باصفا، منبع عشق و محبت، و نسبت به یكدیگر امور زندگى را آسان بگیرند، كه این آسان گرفتن بابى از ابواب معروف است، و آنان كه اهل معروف، و پاك و پاكیزه از منكرات روحى و اخلاقى هستند، مورد توجه حق، و مستحق اجر و جزاى جمیل از جانب پروردگارند.
رسول خدا (صلى الله علیه وآله وسلم) فرمود:
اوَّلُ مَنْ یَدْخُلُ الْجَنَّهَ الْمَعْرُوفُ وَ اهْلُهُ وَ اوَّلُ مَنْ یَرِدُ عَلَىَّ الْحَوْضَ.
معروف و اهلش اول وارد بهشت و اوّل وارد بر من در كنار حوض كوثر هستند.
امام صادق (علیه السلام) فرمود:
انَّ لِلْجَنَّهِ باباً یُقالُ لَهُ: الْمَعْرُوفُ، لایَدْخُلُهُ إِلّا اهْلُ الْمَعْرُوفِ، وَ اهْلُ الْمَعْرُوفِ فِى الدُّنْیا هُمْ اهْلُ الْمَعْرُوفِ فِى الْاخَرَهِ.
براى بهشت درى هست به نام معروف، از آن در جز اهل معروف وارد نمىشوند، و اهل معروف در دنیا، اهل معروف در آخرتند.
رسول خدا فرمود:
كُلُّ مَعْرُوف صَدَقَهٌ ...
هر معروفى صدقه است.
قرآن مجید مزد هر معروف و انجام هر حسنهاى را ده برابر اعلام نموده است:
مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَهِ فَلَهُ عَشْرُ امْثالِها.
كمتوقعى نوعى معروف، حسنهاى از حسنات روحى، و صدقهاى از صدقات اسلامى، و داراى ده برابر مزد است، چرا زن و شوهر در این تجارت پرسود شركت نكنند، و تا پایان عمر خود، از این حقیقت الهیه بهرهمند نگردند، كه ممنوع نمودن خویش از عنایت حق و رحمت دوست ظلمى سنگین و گناهى بزرگ و خسارتى غیرقابل جبران است.
