کل آیتم ها 4
به نام خداعرض سلام ودرودو تشکر از سوال خوبتونو عذرخواهی از اینکه جواب شما یه کم دیر داده شد» توجه به دو مقدمه جهت پاسخ به این سؤال ضروری است: الف) در بهشت هر چه انسان درخواست کند به آن می رسد «ولکم فیها ما تشتهی انفسکم» (فصلت 31). ب) همه چیز آخرت اعم از بهشت و جهنم با دنیا فرق دارد. به عبارت واضح تر آن جا جهان دیگری است با قوانین خاص خود به طوری که «ان الاخره لدار الحیوان» آخرت سرای زنده است یعنی حتی درخت در بهشت شعور دارد و وقتی شما اراده کنید از میوه آن بخورید خود درخت میوه اش را به شما عرضه می کند. با توجه به دو مقدمه فوق می توان گفت که فرزند داری در بهشت ممکن است ولی با شکلی کاملا متفاوت از دنیا، هم از لحاظ نحوه به وجود آمدن و هم از لحاظ شرایط آن طفل بعد از خلقت از حیث تکلیف.منبع
مدیر انجمن حوزه علمیه
تماس بامن:
forum:www.mahdiyavar.mihanbb.com
e-mail:ya_lasaratelhosain@yahoo.com
و سوال من هم این هست که
دل دریای من بی تو مرداب است
اصولا در قرآن از دو نوع نعمتهای بهشتی یاد شده : یکی نعمتها و لذتهای معنوی و روحانی است، مانند خشنودی خدا، احترام ویژه، محیط صلح و صفا، امنیت و زوال خوف، دوستان همراه و رفیقان با وفا، نشاط فوق العاده درونی و نعمت هایی که در تصور نمیگنجد. همه این نعمتها بین زنان و مردان مشترک است. دیگری نعمتهای جسمانی مانند باغهای بهشتی، سایههای بهشتی، خادمان بهشتی، غذاها و نوشیدنیهای بهشتی، قصرها، فرشها، ظرفها، لباسها و زینتهای بهشتی، که همه شامل مردان و زنان میگردد. در این نوع نعمتها از حورالعین و همسران بهشتی یاد شده است (1) که این نعمات هم شامل مردان میشود و هم شامل زنان. تعبیر حورالعین- بر اساس توضیحی كه خواهیم داد - مختص زنان و تنها لذتی برای مردان نیست. البته در خصوص نعمت های این چنینی باید توجه داشت که شرایط و نحوة زناشویی در بهشت طبق شرایط خاص همان جاست . جزئیات مسئله برای کسی به طور کامل روشن نیست. هرگز نمیتوان لذایذ و شرایط زندگی آن جا را با اوضاع و احوال این دنیا مقایسه و یکسان تلقی کرد. اما طبق آموزههای وحیانی در بهشت هر کدام از مرد و زن از نعمت و لذات مناسب خود با همسران پاکیزه برخوردارند . این موهبت اختصاص به مردان ندارد، مثلاً قرآن کریم فرمود: « وَ لَهُمْ فیها أَزْواجٌ مُطَهَّرَةٌ ؛(2) برای بهشتیان در آن جا همسرانی پاک و پاکیزه است». ضمیر «هم» در آیه به همه بهشتیان اعم از زن و مرد برمیگردد، نه فقط به مردان بهشتی. ازواج هم جمع زوج به معنای همسر است، نه زوجه به معنای زن. در آیه دیگر هم میفرماید: « وَ زَوَّجْناهُمْ بِحُورٍ عین؛(3) آن ها را با همسرانی درشت و زیبا چشم تزویج گردانیم». در این آیه هم ضمیر به همه بهشتیان برمیگردد. «حورعین» وصف زیبایی همسران بهشتی اعم از زن و مرد است، زیرا واژه «حور » هم جمع احور (مرد سیاه چشم) و هم جمع حوراء (زن سیاه چشم) است. واژه «عین» جمع اعین (مرد درشت چشم) و جمع عیناء (زن درشت چشم) است.(4) پس داشتن همسر در بهشت برای مرد و زن مطرح است. گرچه قرآن کریم به دلیل حفظ ادب از همسران زنان و چگونگی کیفیت لذت بردن آن ها از مردان به تفصیل و روشنی سخن نگفته، ولی در این نکته جای تردید نیست که زنان مثل مردان از لذات بهشتی مناسب مورد علاقهشان برخوردار هستند که این همسران می توانند مومنان از انسان های بهشتی یا حورالعین و مردان بهشتی باشند . این حقیقتی است كه به صراحت در چند جای قران بیان شده است . تاكید شده كه در بهشت هر چه دلها بخواهد و چشمها لذت برد، وجود دارد(وَ فیها ما تَشْتَهیهِ الْأَنْفُسُ وَ تَلَذُّ الْأَعْیُن).(5) طبق این آیه که مطلق آمده، معلوم میشود که لذتهای گوناگون بهشتی عمومی است . هیچ کدام از زن و مرد از لذتهای مورد علاقهشان بی نصیب نخواهند بود.
پینوشتها: 1 .دخان(44) آیه 54. 2 . بقره(2) آیه 25. 3. دخان ، همان 4. ناصر مکارم شیرازى، پیام قرآن ،نشر دار الکتب الاسلامیه، تهران، بی تا ، ج6، ص261. 5. زخرف (43) آیه 71.
منبع
چند همسری:همان گونه که ماهیت و حقیقت نعمت های بهشتی بسیار متفاوت از نعمت های دنیایی است ، به همین نسبت تمایلات و درخواست های بهشتیان هم ماهیتی متفاوت و متعالی دارد . به هیچ وجه نمی توان تصور کرد در مکانی که از هر نوع محدودیت و اصطکاک تمایلات و خواسته ها تهی است و حقیقت بدون هیچ ابهام و پرده ای در آن جا نمایان است ، درخواست ها و تمایلات انسان چه و چگونه خواهد بود . اصولا تفاوت اصلی جهان آخرت با دنیا در این است که حقیقت و ماهیت درونی انسان ها در آن عالم نمایان می شود . وجود انسانی و خالص بهشتیان که عاری از هر نوع پیرایه و ناخالصی و تمنیات و تمایلات غیر حقیقی و برخاسته از رذایل اخلاقی یا پیرایه های مادی است ، متجلی می گردد ؛ در نتیجه به راحتی نمی توان دانست که تمایلات و مشتهیات و درخواست های انسان بهشتی در عالمی که حقایق بی پرده نمایان شده و روح اعمال و افعال متجلی شده چیست . درنتیجه در این گونه امور نمی توان به طور قطع و یقین به پاسخ رسید . آنچه گفته می شود ، معمولا بر اساس برخی شواهد و قرائن و اموری ظنی است ؛ در هر حال در خصوص پرسش تان باید بگوییم : اگر بخواهیم بر اساس فطرت زن و تمایلاتی که زنان در این باره از خود بروز می دهند ، قضاوت کنیم، باید بگوییم چه بسا میل و اراده چند شوهری در بهشتیان باشد . زمینه این امر هم برای آنان فراهم گردد ؛ اما روشن است که این قضاوت و نتیجه گیری تنها وضعیتی است که از بروز دنیایی تمایلات زنان می بینیم ، چه بسا در قیامت که صحنه تجلی حقیقت ها باشد ، چند همسری برای زن امری نامطلوب ورنج آور بوده اصلا تمایل به این امر در وی شکل نگیرد . زنان در بهشت دارای اختیار در گزینش همسر هستند. در صورت تمایل با همسران دنیایی خود یا دیگر مردان بهشتی ازدواج می کنند، اما اگر نخواهند ، می توانند ازدواج نکرده یا با حوریان بهشتی که از جنس مردند و برای آن ها خلق شده اند، ازدواج کنند . از طرف دیگر وضعیت بهشت و بهشتیان امری نیست که بتوان با مناسبات دنیایی آن را مقایسه نمود ، حتی مقوله ازدواج بهشتیان نیز امری است که ابهامات بسیاری در آن وجود دارد ، چون در بهشت هر مومنی بهشتی مستقل و جداگانه برای خود دارد . در سرزمین بی کران بهشتی خود با امور مورد علاقه خود و لذت های بی نهایت موجود در آن بهره مند است . البته در صورت تمایل با دیگر بهشتیان مرتبط است ، اما کیفیت ارتباط همسران بهشتی و زندگی یک فرد با همسر بهشتی اش امری نیست که به درستی بتوان آن را تحلیل نمود . برای بهشتیان هر نوع لذت و نعمت فراهم است . هیچ محدودیتی در درخواست ها و تمایلات آنان وجود ندارد . این حقیقتی است که آیات گوناگون قرآن به ان شهادت می دهد ؛ آیاتی که هر نوع تبعیض و تفاوت در نعمت های بهشتی را بین زنان و مردان برطرف می سازد ؛ برخی از این آیات عبارتند از : - "و فیها ما تشتهیه الانفس و تلذّ الاعین؛(1) در بهشت آن چه دل میخواهد و چشم از آن لذّت میبرد، موجود است". 2- "و لکم فیها ما تشتهی انفسکم و لکم فیها ما تدّعون؛ برای شما هر چه بخواهید، در بهشت فراهم است و هر چه طلب کنید، به شما میدهند".(2) 3- "و هم فیما اشتهت انفسهم خالدون؛ بهشتیان در آن چه دلشان میخواهد جاودانه متنعّم هستند".(3) 4- "لهم فیها ما یشاؤون؛ برای بهشتیان آن چه را که بخواهند وجود دارد".(4) پی نوشتها: 1. زخرف (43) آیه 71. 2. فصلّت (41) آیه 31. 3. انبیا (21) آیه 102. 4. نحل (16) آیه 31.منبع