حکومت کوتاه امام علی علیه السلام درس ها و پندهای بسیاری را برای همگان به ویژه کارگزاران حکومتی دارد. آن حضرت در نامه خود به مالک اشتر نخعی دستورالعمل بسیار متقن و کاملی از حکومت داری را ترسیم نموده اند که در همه اعصار کاربرد دارد و عمل بدان موجب سعادتمندی است.
ایشان در بخشی از نامه به نحوه انتخاب کارگزاران دولتی و شیوه برخورد با کارکنان متخلف می پردازند:
"در امور کارمندانت بیندیش، و پس از آزمایش به کارشان بگمار، و با میل شخصى، و بدون مشورت با دیگران آنان را به کارهاى مختلف وادار نکن، زیرا نوعى ستمگرى و خیانت است.
کارگزاران دولتى را از میان مردمى باتجربه و باحیا، از خاندانهاى پاکیزه و باتقوى، که در مسلمانى سابقه درخشانى داردند انتخاب کن، زیرا اخلاق آنان گرامى تر، و آبرویشان محفوظتر، و طمع ورزیشان کمتر، و آینده نگرى آنان بیشتر است.
سپس روزى فراوان بر آنان ارزانى دار، که با گرفتن حقوق کافى در اصلاح خود بیشتر مى کوشند، و با بى نیازى، دست به اموال بیت المال نمى زنند، و اتمام حجتى است بر آنان اگر فرمانت را نپذیرند یا در امانت تو خیانت کنند.
سپس رفتار کارگزاران را بررسى کن، و جاسوسانى راستگو، و وفاپیشه بر آنان بگمار، که مراقبت و بازرسى پنهانى تو از کار آنان، سبب امانتدارى، و مهربانى با رعیت خواهد بود.
و از همکاران نزدیکت سخت مراقبت کن، و اگر یکى از آنان دست به خیانت زد، و گزارش جاسوسان تو هم آن خیانت را تایید کرد، به همین مقدار گواهى قناعت کرده او را با تازیانه کیفر کن، و آنچه از اموال که در اختیار دارد از او بازپس گیر، سپس او را خوار دار، و خیانتکار بشمار، و طوق بدنامى به گردنش بیافکن.(نامه 54 /ترجمه دشتی) 