روحانیت، عنصر اصلی در مبارزات پانزده ساله منتهی به پیروزی انقلاب و سپس در تشکیل نظام مقدس اسلامی و برافراشتن پرچم اسلام در جهان و در مقاومت پرشور ملت ایران در برابر تهاجم های گوناگون دشمنان و پیش از اینها و در طول قرنهای متمادی، عامل اصلی حفظ معارف اسلامی و ایمان عمیق و صادقانه ملت ایران به مکتب حیاتبخش اسلام و رشد تفکرات دینی در همه جا بوده است. حضور روحانیون متعهد و مبارز در مرکز مبارزه با رژیم دست نشانده آمریکا بود که قشرهای گوناگون مردم را به صحنه مبارزه کشانید و مبارزه را شکل عمومی و مردمی بخشید، در همه حوادث بزرگی که ملت ایران یکپارچه در آن شرکت جسته اند مانند نهضت مشروطیت و قیام تنباکو نیز حضور علماء دین در پیشاپیش صفوف، تنها عامل این حضور عمومی بوده است . (1)
2 مناعت و پاکدامنی:
آزادگی روحانیون و علماء دین و عدم نفوذ قدرتهای داخلی و جهانی در آنان موجب آن بوده است که قلدران و حکمرانان خودسر، هیچ گاه نتوانند این مجموعه ربانی را از سر راه مفسده جویی ها و خیانتهای خود بردارند و اگر جمعی از معممین سر سپرده و آخوندهای درباری به طمع حطام ناپایدار دنیا بر سر سفره ستمگران نشسته و قولا و عملا آنان را تأیید کردند، اکثریت علماء و روحانیون و فضلاء و طلاب جوان در حصار مناعت و پرهیزکاری و پاکدامنی باقی مانده و اراده و توان مبارزه صادقانه و قدرتمندانه را حفظ کردند و اعتقاد راسخ به روحانیت شیعه را در دل آحاد مردم زوال ناپذیر ساختند. (2)
3 آماج حملات تبلیغی جبهه استکبار
تبلیغات خصمانه و برنامه ریزی شده حکومت پهلوی و سیاست های ذی نفوذ در ایران در طول پنجاه سال بر ضد قشر روحانی ماهیتی صد در صد استعماری داشت که در دوران رضا خان و نیمه اول دوران محمد رضا آزمایش سختی برای علمای دین بود و جامعه روحانیت بحمد الله از این آزمایش سربلند بیرون آمد.
پس از انقلاب تا کنون نیز روحانیت بخصوص عناصر برجسته آن که مستقیما در خدمت نظام جمهوری اسلامی بوده اند، بی وقفه آماج حملات مسموم دشمن بوده اند چه در عرصه تبلیغات و چه در عرصه تروریزم خائنانه و آلت دست دشمن... و شهدای گرانقدری هم در جبهه جنگ تحمیلی و هم در جبهه های فعالیت های جهادی خود تقدیم داشته اند و محراب نماز جمعه و عرصه علم و سیاست و تبلیغ دین را با خون مطهر خود رنگین ساخته اند.
از جمله پدیده های پر معنی آن است که در تمام مدت مبارزات و نیز سالهای پس از پیروزی، علمای متحجر و بی خبر از حوادث کشور و دور از جریانهای سیاسی، هیچ گاه در معرض تهاجم دشمنان قرار نگرفتند بلکه حتی گاه مورد ستایش و تمجید نیز واقع شدند و حملات جسمی و تبلیغی و حتی تهمت ارتجاع و واپسگرایی از سوی روشنفکرنمایان عامل بیگانه، تنها متوجه علما و روحانیونی شد که از لحاظ اندیشه سیاسی و نوآوریهای عرصه علم و عمل درخشیده و به عنوان قشری پیشرو و مترقی و آگاه شناخته شده اند. (3)
4 پشتوانه معنوی انقلاب:
امروزه قلمهای مزدور و دست های فروخته شده به دشمن در کار آنند که این پشتوانه معنوی انقلاب را در چشم مردم تضعیف کنند.
دشمن انقلاب، جامعه روحانیت را در صورتی تحمل می کند که روحانیون از دخالت در امور سیاست و حضور در صحنه های انقلاب کنار بکشند و مانند جمعی از روحانیون بی خبر و متحجر گذشته و حال به کنج مدارس و مساجد اکتفا کنند و کشور و زندگی مردم را به آنان بسپارند. (4)