تبیان، دستیار زندگی

بیشتر مسائل زندگی افراد به نگاه‌شان بستگی دارد، از این‌رو چشم و نگاه آدمی، از مهم‌ترین عناصر مؤثر در سعادت فرد و یا گرفتار شدن او به گناه است.

آدمی نمی‌تواند از تأثیر شنیده‌ها و دیده‌هایش بر مغز جلوگیری کند، این تأثیرپذیری به کمک شبکه اعصاب و فعالیت مغز صورت می‌گیرد و شخص نمی‌تواند با تلقین، چندان از تأثیر آن بکاهد، از این‌رو خداوند متعال در قرآن کریم و اهل‌بیت(ع) در روایات افراد را از نگاه ناسالم و شنیدن ناروا منع کردند.

همچنین پدیده نگاه آلوده، پدیده‌ای به ظاهر سطحی و زودگذر است در حالی که آثار مخرب و طولانی را در زندگی افراد خواهد داشت، از این‌رو کوشیدیم در گفت‌و‌گو با روحانیان، مدیران مدارس علمیه، مسؤولان نهاد‌های حوزوی و مشاوران خانواده به بررسی این موضوع بپردازیم:

۱ـ عاقبت چشم‌چرانی سقوط از مقام انسانیت است

حجت‌الاسلام حسین علی پور، استاد سطح عالی حوزه علیمه قم عاقبت چشم‌چرانی را سقوط از مقام انسانیت می‌داند و معتقد است: عاقبت فردی که گرفتار گناه به ویژه گناهان کبیره مانند چشم‌چرانی شود انکار وجود خدا و آیات قرآن و در نتیجه این انکار سرازیر شدن در دره سقوط از مقام انسانیت و عناد و دشمنی با خداوند است.

۲ـ چشم چرانی سبب از بین رفتن فرصت‌های زندگی و اتلاف وقت و عمر می‌شود

حجت‌الاسلام محمد عالم زاده نوری، مدیر گروه اخلاق پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، نخستین ضرر چشم چرانی را برای خود فرد دانست و تأکید کرد: چشم چرانی سبب از بین رفتن فرصت‌های زندگی و اتلاف وقت و عمر می‌شود.

۳ـ چشم ‌چرانی سبب نابودی کیان خانواده می‌شود

حجت‌الاسلام احمد صاعدی، استاد سطح عالی حوزه علمیه قم نیز ابراز کرد: متلاشی شدن کیان خانواده و بی‌ارزشی نسبت به همسر از اثرات چشم‌چرانی است و اگر فرد چه مجرد و چه متأهل به چشم‌چرانی عادت کند همواره در زندگی به دنبال تنوع خواهد بود و به همسر خود قانع نخواهد شد در نتیجه نسبت به زندگی زناشویی و فرزندان خود بی‌اعتنا است.

۴ـ آرایش و پوشش نا‌مناسب سبب ترویج گناه چشم‌چرانی می‌شود

حجت‌الاسلام حسن وطن‌خواه، استاد سطح عالی حوزه علمیه قم، آرایش نامناسب بانوان را از دلایل رواج چشم‌چرانی در جامعه عنوان و اظهار کرد: حفظ چشم و آلوده شدن به گناه در جامعه امروزی بسیار دشوار و سخت است و برخی از بانوان با آرایش نامناسب و در معرض قرار دادن آن برای نامحرم که در اسلام از آن نهی شده است در ترویج این گناه و آسیب نقش مهمی را دارند.

۵ـ بی‌مبالاتی برخی از بانوان زمینه ساز چشم‌چرانی است

حجت‌الاسلام الله رضا اکبری، مدیر دفتر تربیت و اخلاق معاونت تهذیب حوزه‌های علمیه کشور در این‌باره گفت: وقتی بانوان نسبت به مسائل دین بی مبالات باشند و حریم‌ها را رعایت نکنند خود به خود زمینه ازدواج خود را از بین می‌برند، چرا که جوانان با نگاه به آن‌ها غرایز جنسی خود را برطرف می‌کنند.

۶ـ چشم‌چرانی سبب از بین رفتن شخصیت و اعتماد به نفس افراد می‌شود

حجت‌الاسلام مهدی عباسی، مدیر مرکز مشاوره مؤسسه امام خمینی(ره) نیز بیان داشت: چشم‌چرانی سبب از بین‌ رفتن شخصیت و اعتماد به نفس فرد می‌شود و تحقیر وی از سوی دیگر افراد را به دنبال دارد.

۷ـ بالارفتن سن ازدواج از پیامد‌های چشم‌چرانی است

حجت‌الاسلام احمدپاک‌نهاد، مدیر کل اعزام مبلغ سازمان اوقاف و امور خیریه معتقد است: وقتی بانوان نسبت به مسائل دین بی‌مبالات باشند و حریم‌ها را رعایت نکنند خود به خود زمینه ازدواج خود را از بین می‌برند، چرا که جوانان با نگاه به آن‌ها غرایز جنسی خود را برطرف می‌کنند.

۸ـ ازدواج بهترین راه درمان چشم‌چرانی / چشم‌پاکی سبب سلامت خانواده می‌شود

حجت‌الاسلام حسن مهدویان، استاد حوزه و دانشگاه با بیان اینکه ازدواج بهترین راه برای مبتلا نشدن به گناه چشم‌چرانی است، ابراز کرد:‌ وقتی غریزه جوان از راه مشروع کنترل نشود او را تشویق به انجام گناه و برطرف کردن خواسته‌های نفسانی از راه غیر مشروع می‌کند.

۹ـ تنوع طلبی جنسی در زندگی از آثار گناه چشم چرانی است

حجت‌الاسلام مهدی سعیدی، استاد اخلاق حوزه علمیه قم گفت: افرادی که گرفتار دچار گناه چشم‌چرانی می‌شوند همیشه به دنبال تنوع بوده و پس از تشکیل خانواده نیز نمی‌توانند این گناه را ترک کنند و دچار آسیب‌های روانی، روحی و مشکلات زناشویی در خانواده‌های خود می‌شوند.

۱۰ـ غفلت از یاد خدا و پیروی هوای نفس از آثار چشم چرانی است

حجت‌الاسلام جعفر ناصری دولت‌آبادی، مدیر مدرسه علمیه صاحب الزمان(عج)، غفلت از یاد خدا و پیروی هوای نفس را از آثار چشم‌چرانی برشمرد و اظهار کرد: گناه چشم‌چرانی افزون‌بر آثار فردی آثار اجتماعی مانند عدم امنیت جامعه و تضعیف ارکان خانواده را در پی خواهد داشت.

۱۱ـ چشم‌چرانی سبب کم شدن امنیت جامعه و بازدهی کار و تحصیل می‌شود

حجت‌الاسلام ابراهیم کفیل، استاد سطح عالی حوزه علمیه قم گفت: چشم‌چرانی سبب افت تحصیل و کار می‌شود، وقتی بانوان با خودآرایی در دانشگاه و محل کار حاضر شوند سبب جلب توجه آقایان خواهد شد که نتیجه‌ آن کم شدن بازدهی کار و تحصیل می‌شود و امنیت جامعه را خدشه‌دار می‌کند.

۱۲ـ کنترل نکردن چشم سبب اختلافات خانوادگی می‌شود

حجت‌الاسلام محمدرضا حاتمی، مدیر دفتر تربیتی جامعة المصطفی العالمیة(ص)، منشأ برخی از اختلافات خانوادگی، مقایسه همسر خود با دیگران می‌داند که در اثر چشم‌چرانی به وجود می‌آید.

۱۳ـ چشم آلوده به گناه توفیق دیدار امام زمان و گریه بر امام حسین را ندارد

حجت‌الاسلام سید جلال رضوی مهر، عضو مجمع نمایندگان طلاب و فضلای حوزه علمیه قم معتقد است: چشم آلوده به گناه توفیق دیدار امام زمان(عج) و گریه بر امام حسین(ع) را نخواهد داشت و فردی که عفت داشته باشد با اهل نور و هدایت هم طراز می‌شود.

۱۴ـ چشم‌پاکی سبب خوشبختی و سعادت در دنیا و آخرت می‌شود

حجت‌الاسلام والمسلمین مرتضی فهیم کرمانی، استاد درس خارج حوزه علمیه قم درباره کسانی که گرفتار گناه چشم‌چرانی نمی‌شوند، گفت: کسی که چشم پاکی را شیوه زندگی خود قرار دهد سعادت دنیا و آخرت را کسب خواهد کرد و با اهل‌بیت(ع) محشور می‌شود.

یکی از راه هایی که می توانیم چشم خود و دیگران را از گناه باز داریم این است که دائماً تذکر دهیم که: «اگر ناموس خودت بود چه می کردی؟»

ابوبصیر به امام صادق علیه السّلام عرض می کند: زنی از کنار مردی می گذرد، آن مرد، به پشت سر آن زن نظر می کند، آیا این کار مرد، اشکال دارد؟ حضرت فرمود: آیا یکی از شما خوش دارد که به اهل و خویشان او بنگرد؟ عرض کرد: نه، فرمود: پس برای مردم، راضی باش، آن چه را که برای خودت می پسندی.۱

این داستان هم در این باره جالب است که:
روزی پیامبر اسلام صلّی الله علیه و آله و سلّم در میان اصحاب خود بودند که جوانی وارد شد و با جسارت تمام، خطاب به پیامبر صلّی الله علیه و آله و سلّم گفت: ای محمّد، به چه حقّی، چشم چرانی را ممنوع و آزادی را از ما سلب کرده ای؟ اصحاب خواستند او را ادب کنند و تندی اش را پاسخ دهند، ولی پیامبر نگذاشت و سپس از جوان پرسید: آیا تو مادر و خواهر داری؟ جوان گفت: بلی، چطور؟ فرمود: آیا دوست داری کسی با دید شهوت به آنها نگاه کند؟ جوان گفت: خیر، ابداً.

پیامبر صلّی الله علیه و آله و سلّم فرمود: پس آن چه برای خود نمی پسندی، در حق دیگران نیز انجام نده و مپسند. جوان آگاه شد و عذر خواهی کرد.۲

مبنع:
۱. وسائل الشیعه، ج۱۴، ص۱۴۵.
۲. غزالی، کیمیای سعادت.
۳. اخلاق اسلامی، ص۲۴۸-۲۴۹.