تبیان، دستیار زندگی

معرفی باغ موزه پروانه های ناژوان  

باغ موزه پروانه ها

پروانه ها از زیباترین و ظریف ترین مواهب طبیعت به شمار می آیند. این موجودات دوست داشتنی با ظرافت ،تنوع رنگها و زیبایی خویش برای سالیان طولانی انسان را مسحور و شیفته ی خویش کرده اند. شدت و دامنه ی رنگها ، تنوع و درخشندگی آنها و آمیزه های شهر فرنگ گونه نقوش و طرح هایی که پروانه به نمایش می گذارد یکی از عمده ترین محبوبیت آنهاست و آدمی در تلاش برای کشف بخشی از اسرار خلقت و دست یابی به ذرۀ ناچیزی از رازهای پرعظمت آفریدگار بزرگ به گرد آوری پروانه ها و مطالعه ی چگونگی پیدایش و نحوه ی زندگی آنها دست زده است .

در این راستا مدیریت طرح ساماندهی ناژوان به منظور فراهم آوردن زمینه ی آشنایی بیشتر همشهریان و نیز آموزش کودکان با انواع پروانه ها و حشرات اتاله شده اقدام به ایجاد فضایی آموزشی با عنوان باغ موزه ی پروانه ها در حاشیه ی رودخانه نموده است.

پروانه ها و شب پره ها جزء خانواده ای از حشرات به نام فلس بالها می باشند اندام آنها مثل تمامی حشرات متشكل از سر ، سینه ، شكم . دو شاخك و شش پا است ، همچنین چهار بال زیبا دارند كه بر روی آن پولك های رنگی و خطوی زیبا وجود دارد اكثر این خطوط و رنگ ه برای استتار و حفاظت به كار می رود در قسمت سر پروانه ها یك خرطوم حلقوی چرخه زندگی پروانه ها در چهار مرحله خلاصه می شود .

۱-    تخم

۲-    لارو

۳-    شفیره

۴-    پروانه بالغ

عمر پروانه ها در ایران معمولا ۳الی ۴ هفته می باشد پروانه ها در زنجیره طبیعت حائز اهمیت هستند و از بین رفتن این موجودات اعجاب انگیز صدمه بزرگی به طبیعت وارد      می كند . تاكنون در جهان ۲۰۰۰۰ نوع پروانه كه متشكل از ۱۷ خانواده می باشد یافت شده است .

 خانواده از آن كه حدود ۳۹۰ گونه مختلف است در كشور ما وجود دارد و از این تعداد ۷ خانواده در این نمایشگاه شامل :

۱-    پاپیلونیده

۲-    پیریده

۳-    لیكینده

۴-    نیمفالیده

۵-    دانائیده

۶-     ساتریده

۷-    لیبیتیده

در معرض نمایش می باشد .

به راسته پروانه ها اعم از شب پره ها و روز پرك ها بال پولكداران اتلاق می گردد . 

اتاله (خشک کردن حشرات)

اتاله مقدماتی یا روشی که سابقاً برای انتقال پروانه ها از صحرا به آزمایشگاه مورد استفاده قرار        می گرفت شامل الصاق سنجاق حشره به داخل بدن پروانه ها پس از مرگ و چیدن نمونه های سنجاق زده شده با بالهای بسته به داخل جعبه های چوبی بود نمونه های خشک شده را برای مدت یک تا سه روز در ظرف مرطوب کننده قرار داده تا دوباره نرمی خود را به دست آورند و آن گاه اتاله نهایی و نصب اتیکت روی نمونه انجام می گرفت.

روشی که امروزه بیشتر رواج دارد استفاده از پاکتهای مخصوص جمع آوری پروانه ها یا کاغذهای مثلثی شکل پاپیوت است که از امکان نگهداری طولانی تری برخوردار است.

برای اتاله ی پروانه ها از تخته های اتاله یا اتالوار استفاده می شود. اتالوار تشکیل شده است از دو تخته ی چوبی به طول حداقل ۳۰ سانتی متر که نسبت به هم زاویه باز v شکلی دارند و شیاری در میانشان دیده می شود پروانه سنجاق زده شده در وسط این شیار قرار گرفته و بالهای آن روی تخته ها پهن می شود برای ثابت کردن بال پروانه ها از نوارهایی از جنس کاغذ های نازک کالک یا کاغذ الگوی شفاف و سنجاق ته گرد استفاده می شود خشک شدن یک پروانه حدود یک هفته طول می کشد.

منبع : درگاه شهرداری اصفهان

تصاویری از این باغ موزه:

عکسهای خیلی زیبایی است ، ممنون از شما.