تبیان، دستیار زندگی

اگر جوانی در ذهن خود همیشه به نامحرم  فکر کند و افکار بدی را از ذهن خود عبور دهد، آیا گناه کرده یا نه؟! 
 

 هر چند که فکر گناه، گناه نیست، اما زمینه ­ساز بدی برای گناه است. تنها راه ورودی شیطان به مملکت وجودی ما حوزه­ ی فکر و اندیشه است. یعنی شیطان در فکر ما وارده شده و با وسوسه ­های خود سعی دارد ما را به گناه و آلودگی بکشاند.

حضرت علی (علیه­السلام) می­فرمایند: «کسی که زیاد درباره­ی گناهان فکر کند، گناهان، او را به سوی خود می­کشانند».

کسانی که به یک­باره آبروی خود را می­ریزند و مبتلا به گناهان بسیار بزرگ می­شوند، یک شبه به این روزگاه سیاه و سخت نمی­ نشینند، بلکه آن­ها در حوزه­ ی فکر و اندیشه مدام به فکر گناه بوده و افکاری شهوانی داشته اند. وقتی انسان این­گونه شد، به تدریج زشتی گناه و معصیت از ذهنش رنگ می­بازد و اشتیاق گناه وجودش را فرا می­گیرد. این افکار آمادگی پذیرش هر نوع فسادی را در انسان ایجاد کرده و در اوّلین­های امتحان الهی انسان را در دره­های مخوف گناه می­اندازد.

پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) می فرماید: « بدترین چیزی که بعد از کسب حرام بر شما می ترسم، شهوت خفیه است؛ إِنَّ أَخْوَفَ مَا أَخَافُ عَلى‏ أُمَّتِی مِنْ بَعْدِی هذِهِ الْمَکَاسِبُ الْحَرَامُ، وَ الشَّهْوَةُالْخَفِیَّةِ.» افکار گناه آلود مهمترین امری است که موجب جای گیر شدن شهوت خفیه در درون انسان است.

پس مراقب باشید که افکار خود را از این امور خالی کنید و به جای حضور در فضای شیطانی، در فضایی معنوی و ملکوتی سیر کنید. و به جای غوطه ­ور شدن در افکار نفسانی و شیطانی خاطرات خوب و معنوی را در ویترین ذهن خود قرار دهد. مطالعه­ ی تاریخ و فضائل معصومین (علیهم­السلام)، مطالعه­ ی کتاب­هایی که در حوزه­ی خصائص امام زمان (علیه­السلام) و تشرفات بزرگان به محضر حضرت نگاشته شده و نیز توجه به زندگی­نامه­ ی علمای بزرگ، از جمله اموری هستند که می­توانید به عنوان خوراک فکری خود انتخاب کنید و با تداعی آن­ها در ذهن خود از نگرش شهوانی دست برداشته و به یمن و میمنت قدم در عرصه­ ی زیبای معنویت بگذارید.  انشالله