نقد داشتن اطلاعات عمومی کودکان :
وقتی از کودک سؤالی از ترجمه لغت انگلیسی و... پرسیده شود و کودک این قابلیت را پیدا کند در برابر تشویق قرار گیرد ، مخصوصاً این تشویق در برابر با بزرگتر ها قرار گیرد مانند عمویش ، دایی و اقوام . . . و اینکه عمو و اقوام کلمه هایی را که بلد نباشد ، کودک یاد میگیرد با اندوختن این اطلاعات دیگران در برابر او عاجزند و این تشویق هاکمک خواهد کرد که کودک اطلاعات زیادی را جمع آوری کند . لذا وقتی به سن نوجوانی
میرسد فکر می کنند رای مطلق هستند و این مصیبت بزرگی است که آنها را گرفتار به خود رای بودن خواهد کرد ، لذا اینگونه افراد مشاوره نمی کنند. می گویند : خودم میدانم ، اعتقادی به مشاوره و استفاده از نظر دیگران نمی کنند .
نقدی برای توجه شیک پوشی کودک :
والدین از زیبا سازی فرزندان لذت میبرند و گاهی این زیبا سازی توسط والدین چنان تأثیری در بچه می گذارد که خود کودک میخواهد که مادرش برایش لباس بپوشاند که او را قشنگتر جلوه دهد ، چون کودک به سن نوجوانی می رسد باز می خواهد شیک پوش باشد . ژل می زند ، ابرو برمی دارد و . . . که قشنگ شود . می خواهد حجاب برمی دارد كه قشنگ شود . از اینجاست كم كم فلسفه حجاب برایش بی مفهوم است . كمی بزرگ تر شد می خواهد جلوه كند ، با موبایل یا ماشین این روش را اداره میکند.
باید توجه داشتیم كه با یك رفتار غلط انتظارات و قواعد بی احساس و بی پایان درست كردیم ! قواعدی كه او را وادار كردیم كه برای دیگران جلوه كند . نگاه كنیم كه دختران و پسران برای قشنگتر شدن چقدر رقابت دارند. برای جلوه گری حاضر است تمامی حریم ها را كنار گذارد تا جلوه كند ، سر منشاء این بیماری و قواعد غلط همان جمله : «بپوش خیلی خوشگل تر می شوی» زمان كودكی می باشد. در اینجا لازم به یاد آوری است اتلق منظم برای والدین لذت بخش است ولی برای كودك مصیبت بار.