تبیان، دستیار زندگی

شکل کوچکی از تنیس را ارائه کردند که روی میز انجام می شد و به تنیس روی میز یا پینگ پنگ معروف شد.

پیشینه

زادگاه این ورزش انگلستان است. در سال های 1890-1880 شاهزادگان انگلیسی برای فرار از آفتاب سوزان، به فکر انجام ورزشی افتادند که علاوه بر تحرک بتوان آن را در زیر سقف اجرا کرد. بنابراین شکل کوچکی از تنیس را ارائه کردند که روی میز انجام می شد و به تنیس روی میز یا پینگ پنگ معروف شد.

چگونگی بازی

فرد آغاز کننده، با استفاده از راکت باید به گونه ای به توپ ضربه بزند که ابتدا توپ به نیمه ی زمین خود و پس از عبور از روی تور، به نیمه ی زمین فرد مقابل برخورد کند. در ضربه های بعدی توپ باید فقط در نیمه ی زمین طرف مقابل به زمین بخورد.

ترتیب بازی

این ورزش می تواند به صورت انفرادی ( تک به تک ) یا گروهی ( دو به دو ) انجام شود. در بازی های انفرادی، زننده سرویس، یک سرویس صحیح را اجرا می کند. سپس گیرنده ی سرویس یک برگشت صحیح را اجرا می کند و به همین ترتیب زننده و گیرنده به طور متناوب به توپ ضربه می زنند.

در بازی های دو نفره، ابتدا زننده سرویس، یک سرویس صحیح را اجرا می کند. سپس گیرنده ی سرویس توپ را برگشت داده، بعد، هم بازی زننده ی سرویس یک برگشت صحیح انجام می دهد. پس از آن نفر دوم گیرنده ی سرویس، توپ را بر می گرداند. به این ترتیب هر بازیکن به نوبت و به طور متوالی به توپ ضربه می زند تا یک نفر خطا کرده، طرف مقابل امتیاز کسب کند.

سرویس درست

در آغاز یک سرویس، توپ باید بدون حرکت روی کف دست آزاد زننده سرویس قرار داشته باشد. دست بازی، دستی است که راکت را می گیرد و دست آزاد، دستی است که راکت نمی گیرد. سپس زننده سرویس توپ را تقریباً با حالت عمودی و به سمت بالا بدون چرخش پرتاب خواهد کرد؛ به صورتی که توپ پس از رها شدن حداقل 16 سانتی متر بالا بیاید.

زمانی که توپ پایین آمد، زننده سرویس به نحوی ضربه می زند که توپ ابتدا با زمین خود و سپس بعد از عبور از روی تور مستقیماً با زمین حریف برخورد کند.

توپ باید کروی شکل و قطر آن 40 میلی متر باشد. وزن توپ 2/7 گرم است. جنس توپ از سلولوئید یا مواد پلاستیکی مشابه و رنگ آن سفید مات یا نارنجی مات و بدون انعکاس نور است.

در بازی های دو نفره ابتدا توپ باید به نیمه سمت راست زمین زننده سرویس و گیرنده ی سرویس برخورد کند. بازیکن باید طوری سرویس بزند که داور یک کمک او قادر به مشاهده ی رعایت مقررات صحیح از جانب او باشند.

هر مسابقه ی تنیس روی میز یک داور و یک کمک داور دارد که کمک داور در زمان تصمیم گیری های ویژه به داور کمک می کند.

گیم

بازی از پنج گیم یازده امتیازی تشکیل می شود. هر بازیکن یا زوجی که زودتر به امتیاز 11 دست یابد، برنده گیم خواهد بود، مگر آن که به امتیاز مساوی 10 دست یابند. در این صورت برنده، بازیکن یا زوجی خواهد بود که دو امتیاز پی در پی بیش تر از حریف خود کسب کند.

امتیاز

در موارد زیر بازیکن یک امتیاز کسب می کند:

- اگر حریف او نتواند یک سرویس صحیح اجرا کند.

- اگر حریف او نتواند یک برگشت صحیح اجرا کند.

- اگر حریف مانعی غیر از راکت بر سر راه توپ ایجاد کند.

- اگر حریف دو مرتبه ی متوالی به توپ ضربه بزند.

- اگر بدن بازیکن به میز ( سطح بازی ) بر خورد کند؛ به طوری که میز را حرکت دهد.

- اگر بدن بازیکن با تور برخورد کند.

- اگر دست آزاد بازیکن به میز ( سطح بازی ) برخورد کند.

- در مسابقه های دو نفره اگر بازی کنان خارج از نوبتی که اولین زننده ی توپ و اولین گیرنده ی توپ تعیین شده است به توپ ضربه وارد کنند.

میز

سطح روی میز که سطح بازی نامیده می شود، باید به صورت مستطیل بوده، طول آن 2/74 متر و عرض آن 1/52 متر باشد. ارتفاع پایه های میز باید 76 سانتی متر باشد. سطح بازی باید دارای رنگی یک نواخت و به صورت تیره و مات و بدون بازتاب نور باشد. خط سفید کناره ی میز به عرض 2 سانتی متر موازی با طول میز و خط سفید انتهایی به عرض 2 سانتی متر موازی عرض میز کشیده می شود. سطح بازی با یک تور عمودی به دو قسمت مساوی تقسیم می شود. هر زمین با یک خط میانی سفید به عرض 3 میلی متر، به دو قسمت مساوی به نام « نیم زمین » تقسیم می شود.

مجموعه ی تور

مجموعه ی تور شامل تور، ضمائم آن، پایه ها و گیرنده هایی است که مجموعه ای تور به میز متصل می کند. تور باید با طنابی که طرفین آن به دو پایه ی عمودی به ارتفاع 15/25 سانتی متر بسته شده متصل شود. ارتفاع تور از سطح میز باید 15/25 سانتی متر باشد.

توپ

توپ باید کروی شکل و قطر آن 40 میلی متر باشد. وزن توپ 2/7 گرم است. جنس توپ از سلولوئید یا مواد پلاستیکی مشابه و رنگ آن سفید مات یا نارنجی مات و بدون انعکاس نور است.

راکت

راکت نمی تواند به هر شکل، اندازه و وزن مورد استفاده قرار بگیرد. تیغه و سطح آن باید صاف و محکم باشد. چوب راکت ( تیغه ) باید از چوب طبیعی باشد. برای استحکام تیغه ی راکت از موادی مانند الیاف کربن، الیاف شیشه یا کاغذ فشرده استفاده می کنند. سطح راکت باید یک نواخت بوده و دارای ضخامت یکسانی باشد. یک طرف راکت به رنگ قرمز روشن و مات و طرف دیگر آن سیاه و بدون انعکاس نور باشد. هر طرف تیغه یا چوب راکت که برای ضربه زدن به توپ مورد استفاده قرار می گیرد باید از جنس لاستیک معمولی آج دار باشد. لاستیک آج دار معمولی عبارت است از یک لاستیک بدون منفذ از نوع طبیعی یا مصنوعی که آج های آن به طور یکنواخت قرار گرفته اند.