حس و حماسه در «عاشورا» سیراب می شوند
«امیرحسین فردی»، داستان نویس گفت: دلیل ارجحیت یافتن شعر بر داستان در حماسه عاشورا این است که در شعر به یک افق دلخواه می رسیم تا بتوانیم احساسات خود را در رثای عاشورا بیان کنیم اما در داستان همواره یک نوع نگاه رئالیستی وجود دارد که این امر باعث این شده که داستان تاثیر کمتری بر اذهان مخاطبان نسبت به شعر داشته باشد. از طرفی کلام شعر ظرفیت بیشتری برای خدمت به واقعه عاشورا دارد و تاثیرگذاری بیشتری نسبت به داستان دارد.
خالق رمان «اسماعیل» تصریح کرد: اسلام به طور کلی مشحون از رنگ و بوی عاشورا است و بزرگان ادبیات ما همواره عنایت خاصی به این موضوع داشته و به آن پرداخته اند و کمتر کسی را در ادبیات گذشته مان داریم که به این کهکشان نورانی تمسک نجسته باشد. شاعران اصیل و ارزشمند ما، هر کدام به نوبه خود به عاشورا پرداختند و حماسه را در شعرشان متبلور نمودند.
عاشورا یک جریان لایزال است که از حس و عاطفه و حماسه که پشتوانه بسیار بزرگی برای ادبیات ما است، سود جسته و تا بشریت و هنر وجود دارند، عاشورا و مکتب عاشورا هم وجود خواهد داشت. حس و عاطفه و حماسه هر سه در عاشورا سیراب می شوند و عاشورا همواره در حال زایش است.
مضامین عاشورایی در ادبیات دفاع مقدس وجود دارد
جواد جزینی، دبیر انجمن نویسندگان کودک و نوجوان هم در پاسخ به این سوال که آیا ادبیات عاشورایی را می توان یک گونه (ژانر) به حساب آورد، گفت: ادبیات عاشورایی هرگز ژانر نیست و موضوع را نباید با گونه اشتباه بگیریم.
گونه بسیار وسیع تر از موضوع است و ادبیات عاشورایی موضوعی در ادبیات است که در این عرصه نویسندگان با دغدغه عاشورا به تولید داستان، شعر، قصه و گاهی بازنویسی تاریخ اسلام می پردازند.
وی در پاسخ به این پرسش که چرا ادبیات عاشورایی بیشتر به شعر محدود شده است تصریح کرد: مسئله شعر یک ریشه فرهنگی دارد و علت آن این است که شنیدن شعر آسان تر و پخش آن از رسانه ها آزادتر است.
شعر در مداحی، تعزیه و موسیقی مورد استفاده قرار می گیرد و در این حوزه کار آسان تر به نظر می رسد.
شاید اقبال به حوزه شعر این است که شعر در ترکیب قالب ها جای خودش را بیشتر باز می کند اما داستان یک رسانه تک منظوره است که مخاطب آن را در خلوت خود می خواند البته باید گفت که بخشی از فیلم ها بیشتر از داستان ها الهام گرفته اند تا شعر و در حقیقت، داستان ها بوده اند که به بازآفرینی حادثه عاشورا پرداخته اند.
نویسنده مجموعه داستان «گلستان آتش» پیرامون قصه های ادبیات عاشورایی عنوان کرد: برخی از مراکز کودکان دفاتری را برای پرداختن به ادبیات عاشورایی برای کودکان و نوجوانان تخصیص داده اند که از جمله آن ها می توان به کتاب هایی که از انتشارات مدرسه در این زمینه برای مخاطب کم سن منتشر می کرد، اشاره کرد.
گاهی هم متوجه کم دقتی های ادبی در این زمینه می شویم که نهادهای دولتی و ادبی باید دغدغه این اشتباهات را داشته باشند و از تولید کارهای کم ارزش که به جای کمک به ادبیات عاشورایی به آن ضربه می زند و آفاتش بیش از مزیتش است، بپرهیزند.