محمد بن ابی بکر آنقدر مقرب درگاه حضرت امیر (ع) بود که حضرت فرمود بگویید: محمد بن علی ممکن است در پشت خیلی از این کفار و مشرکانی که اگر به دست ما برسند، هزارتایشان را یک روزه میکشیم، شیعیانی بعداً به وجود بیایند که به درد میخورند.
لذا من حق ندارم که اشکال کنم که: خدایا! چرا حضرت را نمیفرستی؟ ما چه کاره هستیم که در کار خدا دخالت کنیم؟ ما باید تسلیم باشیم. بهترین حالات، این است که انسان تسلیم حق باشد. به حضرت حق عرض کند: پروردگارا! آنچه تو صلاح میدانی، مطیعم.
برای خدا ناراحتی ها و مشکلات زمان غیبت را تحمل کن؛ اجر و مقام داری. لکن دعا برای تعجیل فرج را فراموش نکن؛ زیرا این دعا معرّف خواست قلبی ما است و از آن طرف اگر در فرج تأخیر شد، باید راضی به رضای الهی باشیم.
البته به واسطه کثرت گناهان ما ممکن است، امر فرج تأخیر بیفتد. خدا میداند. انسان مؤمن، باید مقداری بیشتر حواسش را جمع کند و به حضرت، بیشتر دعا کند.
[۱] . مجموعه ورام، ج۲، ص ۱۵۳.
[۲] . كشف المحجة، ص ۱۰۶؛ إثبات الهداة، ج۲، ص ۱۲۰.
[۳]. برای نمونه ر.ک: إحتجاج، ج۲، ص۴۷۱؛ إعلام الورى، ص۴۵۳؛ بحارالأنوار ، ج۵۲، ص ۹۲.
[۴]. إعلام الورى، ص ۴۳۵؛ كمال الدین، ج۲، ص ۳۷۷؛ بحارالأنوار، ج۵۱، ص ۱۵۶.
[۵] . بحارالأنوار ، ج۵۲، ص۱۳۲؛ البرهان، ج۳، ص ۱۲۵؛ المیزان، ج۱۰، ص۳۳۱.
[۷] . سوره نوح: ۲۷.