تبیان، دستیار زندگی

« به نام خداوند بخشنده و مهربان »

سلام

 جملاتی که بیان میکنیم ونحوه بیان آنها ، نقش مهمی را در شکل گیری رفتار و شخصیت فرزند ما ایفا می کنند و به همین ترتیب میزان دقت و توجه ما به حرفهای فرزندمان حائز اهمیت است . اگر فرزند ما احساس کند که به او احترام می گذاریم بیشتر به ما گوش می دهد .

 اگراز فریاد زدن خسته شده اید ؟

باما همرا باشید

در اینجا راهکارهایی ساده را به شما معرفی می کنیم که به به کار بستن آنها دیگر احساس نخواهید کرد که صحبت کردن با فرزندتان در مورد رفتارهایش بی فایده است.

آرامش خود را حفظ کنید

این آسانترین و مهمترین نکته ای است که باید موقع صحبت کردن با فرزندمون در نظر داشته باشیم.اما متاسفانه حفظ آرامش ، آنقدر که به نظر می رسه ساده نیست.

بچه ها گاهی رفتارهایی دارن که پدر و مادر و کلافه می کنن.صداهای گوش خراش نق نق ها و گریه زاریهای بی انتها .

جیغ و دادها و کج خلقی های غیر قابل کنترل .

پافشاری های سرسختانه و پرسیدن هزاران « چرا »

شما با حفظ آرامش نتیجه بهتری می گیرید تا از ابراز احساسات واقعی خود . یک لحن آرام بیانگر این است که کودک شما قادر نیست با گفتار یا کردارش شما را آشفته کنه.این رفتار بحث و گفتگو را خاتمه داده و در عین حال موضع برتر شما حفظ می شه .

رفتار توام با آرامش شما مسری بوده و باعث کاهش اضطراب در فرزند شما نیز می شه.با حفظ آرامش می تونید بهتر فکر کنید و در نتیجه از برخوردهای عجولانه و تهدیدهای مبالغه آمیز که باعث تضعیف قدرت شما می شن ، اجتناب کنید.

تعداد کمی از بچه ها ممکن است تهدیدی مثل « اگه همین طور بخوای جیغ بزنی ، دیگه هرگز به پارک نمی برمت » را باور کنن.

اعتماد به نفس داشته باشید

یا حداقل جلوی فرزندتون به آن تظاهر کنید . یعنی اینکه برروی عقیده و خواسته خود بمونید.

گاهی فکر می کنید شاید حق با اوست . من خیلی بی گذشت هستم که اجازه ندادم او کاری که می خواد انجام بده.

ولی درحقیقت اینطور نیست . اما کوتاه اومدن در مورد او نشون می ده که شما انعطاف پذیرید و این پیام را به فرزندتون منتقل می کنید که اگر با صدای بلند فریاد بزنه و سرسختانه مقاومت کنه، شما بالاخره تسلیم خواهید شد.

توجه او را به خود جلب کنید

قبل از اینکه شروع به صحبت کنید ، اول مطمئن بشید که او به شما توجه داره.

کلام شما وقتی که به چشمای او نگاه می کنید ، حالت فوریت بیشتری را القا می کنه ، تا وقتی که هنگام کار کردن یا صحبت با تلفن از او انجام کاری را بخواهید .

او را با نام صدا کنید و بعد صبر کنید تا به شما نگاه کنه ، بعد شروع به صحبت کنید و یا اینکه جلوی او بروید و کنارش زانو بزنید تا هم قد او بشید .اگه به این طرف و اون طرف نگاه می کنه بهش بگید : « به من نگاه کن » و یا  « به چشمای من نگاه کن » مطمئن باشید که جملاتتون ، لحن صداتون و حرکات بدنتون ، همگی یه پیام رو منتقل می کنن.

بچه ها از 2 سالگی به بعد متوجه میشن که تغییر لحن صدای والدینشون ، مفهوم کلماتی که به کار میبرن رو عوض می کنه.

ادامه دارد...

منفی گرا نباشید

رفتار خوب را تحسین کنید . شما نباید به خاطر هر کار کوچکی او را تحسین کنید اما راهنمایی ها و نظریه های شما باید به همان اندازه که اصلاح کننده هستن ، مثبت نیز باشن.

تحسین و تشویق زمانی بسیار مفیده که به طور مشخص راجع به یک رفتار بیان بشه.

« متشکرم که وقتی من داشتم لباس ها را می شستم ، تو برای خواهرت کتاب می خوندی . این کار هردوی ما راخوشحال کر د. تو خیلی خوب کتاب می خونی .»

جملات کلی مثل : « تو دختر خوبی هستی » یا « تو خیلی باهوشی » تاثیر چندانی نداره.

هنگامی که شما با ذکر جزئیات از فرزندتون تعریف می کنید او برداشتی سازنده ، مفید ، دقیق و بدون ابهام از توانایی هاش بدست میاره .

به او اجازه انتخاب بدید

« دوست داری اول جورابهاتو بپوشی یا پیراهنت رو تنت کنی ؟ »

داشتن حق انتخاب باعث میشه که او در مورد خودش فکر کنه و مسئولیت کارهاشو به عهده بگیره .

مهربانانه به او تذکر دهید

یاد آ وری در زمان مناسب کودکو تشویق می کنه .

مثلا : هنگامی که از حموم بیرون میاد بهش بگید : « لطفا یادت باشه که حوله خیسو در سبد بندازی نه روی زمین »

یاد آ وری از ایجاد وضعیت نا خوشانید ی که باعث بشه فرزند شما واکنش نا مطلوبی نشون بده جلو گیری می کنه .