دیگر دوست ندارم برای خرید در بازار بروم . این روزها مد شده در فروشگاهها و مغازه های شهرمان؛ صاحب فروشگاه مرد است و چند دختر جوان و خوش قیافه برای ..... نمیدانم برای چه!!
شاید برای جلب مشتری، شاید هم حقوق پایین دخترکان جوان.
در بسیاری از شهرهای ایران می توان بسهولت دید که زنان برای فروشندگی فروشگاههای مختلف استخدام می شوند و در اکثر موارد این به کاری گیری جهت جذب مشتری است. و در شهر کوچکی مثل قاینات که دار المومنین است نیز این اتفاق فراگیر شده است.
قریب به اتفاق این دختران حاضر هستند برای یک شیفت، 50 هزار تومان و برای دو شیفت حداکثر 80 هزار تومان دریافت کرده و در مغازه ها به فروشندگی بپردازند. اما آن ها بهایی را که ماهانه برای تیپ و قیافه و آرایش و پیرایش می دهند چند برابر این میزان است و البته باز هم این میزان هزینه به نسبت موقعیت و وسعت مغازه و فروشگاه فرق می کند هر چه مغازه شیک تر باشد آرایش بیشتر و غلیظ تر است.
در اکثر آگهی استخدام های مربوط به مراکز تجاری خصوصی بطور مستقیم و غیر مستقیم، بکارگیری دختران یا زنان بدون چادر، زبان باز، عشوه گر و زیبا که بطور محترمانه آنان را دارای روابط عمومی بسیار بالا و با پرستیژ می خوانند را می بینیم که هدف از بکارگیری چنین افرادی، تنها جذب مشتری است.
وقتی داخل مغزه ها می شوی بیشتر از آنکه لباس ها یا کفش های رنگ و وارنگ توجهت را جلب کنند، این قیافه های عروسکی و ملوسکی تو را سرگرم می کنند، با خود فکر می کنم این قیافه ها و ناز و غمزه آمدن ها شاید اشانتیون فروشنده به خریدارها باشد.