تبیان، دستیار زندگی

همیشه همه جا شنیده ایم که آقا باید به خواستگاری خانم برود و خانم ها نباید در این مورد پیش دستی کنند ولی واقعا این تفکرات چقدر درست است؟ آیا به راستی یک خانم نمی تواند از یک آقا خواستگاری کند؟

شب ها خواب راحتی ندارید، مدام نگرانید و احساس می کنید باید کاری انجام داد ولی نمی دانید کار درست چیست؟ به او علاقه مندید و او را موقعیت مناسبی برای ازدواج می دانید ولی با خود می گویید مگر می شود یک خانم از یک آقا خواستگاری کند؟ مردم چه می گویند؟ خود او چه فکری خواهد کرد؟ اطرافیان همه به شما می گویند خانم باید صبر کند تا برایش خواستگار بیاید ولی شما مرد مورد علاقه خود را یافته اید؛ کسی که به درستی تمام ویژگی های او را بررسی کرده اید و مطمئن هستید که او کاملا صلاحیت های لازم را دارد و از این می ترسید که او را از دست بدهید و تا آخر عمر موقعیتی همچون او پیدا نکنید و....

بنظر شما چاره ی کار چیست؟

سلام
شاید بگین من فکرم قدیمیه ولی منم قبول ندارم دختر بره خواستگاری چون عرف نیست شخصیتش زیر سئوال میره مگه اینکه دیگه خیلی پسر ظرفیتش باشه که اینم خیلی بعیده:)

● اعتماد به نفس داشته باشید

گاهی خانم و آقا با هم آشنا می شوند و دوست دارند برای ازدواج یکدیگر را بیشتر بشناسند، ولی به هر دلیلی راحت با هم صحبت نمی کنند، در چنین موقعیتی ممکن است خانم احساس کند که فرد مقابل موقعیت مناسبی برای ازدواج است چون به لحاظ شخصیتی ویژگی های مثبت و خوبی دارد یا.... در نتیجه خانم دوست دارد رابطه را کمی جدی تر کند و به سمت ازدواج ببرد اما خجالت می کشد یا کسر شأن خودش می داند که موضوع را با طرف مقابل مطرح کند یا احساس می کند اگر درخواستی مبنی بر ازدواج مطرح کند غرورش شکسته می شود، البته من قبول دارم که خانم ها به خصوص در کشور ما بیشتر تمایل دارند که انتخاب بشوند و آقایان به سراغ شان بروند؛ وقتی این روند برعکس شود و خانم فعال باشد و انتخاب کند، ممکن است به او القا شود که کار اشتباهی می کند یا خودش احساس کند که جایگاهش را پایین آورده و به طور کلی آن حس اعتماد به نفسش را از دست بدهد.

از طرف دیگر نیز اطرافیان به این رویه دامن می زنند مثلا وقتی متوجه این موضوع(مطرح کردن درخواست از طرف خانم) می شوند شروع به نصیحت و سرزنش می کنند، در واقع انتخابی که براساس علاقه بوده را زیر سوال می برند، من فکر می کنم بیشتر نگرانی خانم ها از این قضیه به دلیل اعتماد به نفس نداشتن و ترس از برداشت های دیگران از این کار است.

● شانس یک بار به در خانه شما می آید

بیشتر اوقات به خصوص در خانواده های سنتی می گویند یک خانم باید منتظر بماند و نباید پیش دستی کند و...چون ممکن است به او صفت های ناروا نسبت داده شود یا... حتی اگر ما این فرض را قبول کنیم اما باید بدانیم در زندگی مان کم پیش می آید فرد مناسبی را پیدا کنیم که مطابق با معیارهایمان باشد و ویژگی های لازم را نیز داشته باشد، پس چرا وقتی چنین موقعیتی پیش می آید از انتخابمان دفاع نکنیم و به سمت آن حرکت نکنیم که به دستش بیاوریم؟! در اینجا باید روی این نکته اساسی تاکید کنیم که هر فردی چه خانم و چه آقا باید برای به دست آوردن چیزی که آن را درست و صحیح می داند تلاش کند، بنابراین برای به دست آوردن کسی هم که او را به درستی بررسی کرده ، به او علاقه مند شده و او را برای ادامه زندگی مناسب می داند باید تلاش کرد به قولی حداقل باید یک چراغ سبز نشان داد تا طرف مقابل متوجه این علاقه و قصد ازدواج شود. وقتی هیچ اقدامی نکنید به راحتی ممکن است یکدیگر را از دست بدهید .

به نظر شما اگر چنین اتفاقی بیفتد آیا تا آخر عمر حسرت از دست دادن این رابطه را نخواهید خورد؟

من بازم با توجه به دو موردی که اشاره کردین میگم درست نیست چون به قول طیبه جون وقتی با هزار منت میان خواستگاری حرف در میارن برامون چه برسه به اینکه خودمونم خواستگاری کنیم.

● باورهایی که شما را اسیر می کنند

همه ما انسان ها در زندگی مان در یک دایره امن زندگی می کنیم؛ این دایره امن عادت ها و باورهای شرطی شده ماست که حاضر نیستیم از آن ها تخطی کنیم. برای درک بهتر کیسه خوابی را تصور کنید که در آن خوابیده اید، قدرت حرکت شما بسیار کم است ، کیسه خواب تا گردن شما آمده است و اصلا نمی توانید آزادانه حرکت کنید. زمان هایی این عادت ها، باورها و محدودیت های ذهنی که خود فرد برای خودش ایجاد کرده دقیقا شبیه کیسه خواب می شود و اجازه نمی دهد فرد به سمت خواسته هایش حرکت کند. باید باورهایی را که اجازه حرکت به شما نمی دهند شناسایی کنید تا برخوردی آگاهانه داشته باشید.

● قرار نیست فقط آقایان فعال باشند

به نظر من در مرحله آشنایی پیش از ازدواج هر ۲ طرف باید نقشی فعال داشته باشند؛ نباید اینگونه فکر کرد که فقط باید آقا نقش فعال داشته باشد و بهتر است خانم کاملا خودش را کنار بکشد چون ممکن است این روند در باقی زندگی زناشویی نیز ادامه پیدا کند و آقا احساس کند باید حرف آخر را او بزند ، مسئولیت زندگی باید به دوش او باشد و خانم را کنار بزند. وقتی این روزها خانم ها در عرصه های اجتماعی از جمله در دانشگاه ها و مجامع دیگر فعالیت بیشتری دارند اینها نشانه این است که خانم ها می خواهند اثرگذاری بیشتری داشته باشند و یکی از مهم ترین اثرگذاری های شان می تواند در مقوله ازدواج شان باشد چون قرار است یک عمر با کسی زندگی کنند، پس باید برای چیزی که می خواهند کمی تلاش کنند.

● پیشنهادتان را اینگونه بگویید

این که شما چگونه از فرد مورد نظرتان درخواست کنید کاملا بستگی به خانواده و فرهنگی دارد که در آن بزرگ شده اید؛ این که کاملا سنتی است یا نه و این واقعا مهم است وقتی شما تفکری سنتی دارید و ترجیح می دهید که همه چیز ابتدا از فیلتر خانواده عبور کند بنابراین بهتر است ابتدا به خانواده تان بگویید تا از طریق آن ها مثلا پدر یا برادر یا مادر درخواست تان را مطرح کنید. اما اگر به این قائل هستید که خودتان ارتباط برقرار کنید ابتدا باید در ذهن تان فرد را سبک و سنگین کنید و ببینید آیا او با معیارهای شما مطابقت دارد و وقتی از این مورد مطمئن شدید،

حالا می توانید از او سوال کنید که آیا شما مایل هستید ما بیشتر با هم آشنا بشویم؟

آیا این موقعیت را دارید؟

در اینجا نیازی نیست احساساتی بیان شود و بگویید که به او علاقه مند شده اید چون او خود تا حدی متوجه خواهد شد. با این سوال شما چند چیز را متوجه می شوید اول اینکه آیا او آمادگی ازدواج دارد؟ یا آیا کسی در زندگی او وجود دارد که شما خبر ندارید؟

و.... وقتی شما فرض رابطه را بر آشنایی بیشتر برای ازدواج بگذارید مواظب هستید از به وجود آمدن علاقه بیشتر جلوگیری کنید و در نتیجه می توانید آگاهانه تصمیم بگیرید. البته بهتر است خانواده ها نیز در جریان این آشنایی قرار بگیرند و اینکه چنین شخصی در زندگی شما وجود دارد و شما در حال فکر کردن به ازدواج هستید.

سلام
این سئوالات که خیلی تابلوان طرف زود میفهمه منظورمون چیه؟
بابا یکم تودار باشن خانمها هیچ اشکالی نداره که هر چیم که طرف و دوست داشته باشن نباید تو روش بگن مگه اینکه واسطه بفرستن که تازه اون واسطه هم نگه که ا طرف دختر اومده.

● دنبال نشانه ها باشید

هر خانمی درصورتی برای آشنایی بیشتر راغب می شود و درخواستش را مطرح می کند که احساس کند طرف مقابل نیز به او علاقه مند است اما این توجه ویژه را از کجا باید فهمید؟

۲ نفر ممکن است در جاهای مختلفی با هم آشنا شوند از محیط کار یا دانشگاه گرفته تا محیط های فامیلی بنابراین باید نشانه های درست را بشناسید مثلا وقتی در محیط دانشگاه فردی از شما جزوه بگیرد این به معنای علاقه مندی نیست اما پیش می آید گاهی فرد به دلیل تجربیات کمش این موضوع را درست متوجه نمی شود.

وقتی می توانید در علاقه فردی شک کنید که او خود به طور عملی این علاقه را نشان دهد مثلا از زبان او جملاتی مانند من گهگاهی راجع به شما فکر می کنم... یا بعضی از رفتارهای شما برای من جالب شده... یا جملاتی با این معنا اما در لفافه را بشنوید.

● وقت عمل است

فرض کنید طرف مقابل به هر دلیل از جمله خجالتی بودن یا.... هیچ چیزی از خود نشان ندهد و شما را در این ابهام و دوگانگی قرار می دهد که آیا درخواست تان را مطرح کنید یا نه؟

پیشنهاد من همیشه این است که «باید بیشتر اقدام کنیم و کمتر فکر کنیم» وقتی بیشتر فکر کنید و کمتر اقدام کنید مدام درگیری های ذهنی دارید، ذهن تان شلوغ و مشغول است و در کل حال خوبی ندارید بنابراین برای این که از این ابهام و حال بد بیرون بیایید باید درخواست تان را مطرح کنید؛ در این حالت یا جواب مثبت می شنوید یا منفی و حالت سومی وجود ندارد، در هر صورت شما از این ابهام بیرون می آیید و اگر جواب او نه باشد خیالتان راحت می شود و او را از ذهن تان بیرون می گذارید و بیهوده خیال بافی نمی کنید و هر رفتار کوچک و بی اهمیت او را نشانه عشقش نمی دانید و می فهمید که اصلا در ذهنش جایگاهی ندارید و تکلیف تان روشن می شود.