جواب سوء استفاده از آیه را با آیه داد
روزى معاویه بالاى منبر نشست و گفت اى مردم خداوند قریش را به سه مطلب تفصیل و برترى داد ه
1. به پیعمبر خود فرمود: وَ أنْذِرْ عَشیرَتَكَ اْلأَقْرَبینَ (26شعراء/214) و خاندان خویشاوندت را هشدار ده.
یعنى نزدیكان خود را انذار كن و ما نزدیكان پیامبریم.
2. فرمود: وَ إنَّهُ لَذِكْرٌ لَكَ وَ لِقَوْمِكَ وَ سَوْفَ تُسْئَلُونَ (43زخرف/44) و آن یادآورى براى تو و قوم توست، و زودا كه بازخواست شوید.
یعنى قرآن را یادآرى براى تو و قوم تو است و ما قوم پیامبریم.
3. فرموده: ِلإیلافِ قُرَیْشٍ (106قریش/1) براى همبستگى قریش.
إیلافِهِمْ رِحْلَةَ الشِّتاءِ وَ الصَّیْفِ (106قریش/2) همبستگیشان در كوچ زمستانى و تابستانى.
یعنى كوچیدن قریش كوچ زمستانى و تابستانیشان و ماقریشیم.
آرى معاویه این سه نكته را در مقام فخر و مباهات خود گفت و تصور مىكرد كه مطلب قطعى است و همه تسلیم گفته اویند. و عالیترین فخر به را به خود و خانوادهاش كسب كرده و لیكى مردى از انصار كه در بحث و جدل مهارتى تام داشت از میان شنوندگان برخاست و گفت اى معاویه اینها راگفتى اكنون بشنو كه خداوند مىفرماید: وَ كَذَّبَ بِهِ قَوْمُكَ وَ هُوَ الْحَقُّ قُلْ لَسْتُ عَلَیْكُمْ بِوَكیلٍ (6أنعام/66) و قوم تو آن را دروغ انگاشتند حال آنكه آن حق است، بگو من نگهبان شما نیستم.
قوم تو اى پیامبر تكذیب قرآن كردند در حالیكه قرآن حق بود. و شماها قوم پیامبرید.
و فرموده: وَ لَمّا ضُرِبَ ابْنُ مَرْیَمَ مَثَلاً إذا قَوْمُكَ مِنْهُ یَصِدُّونَ (43زخرف/57) و چون [آفرینش] پسر مریم مثل زده شد، آنگاه قوم تو از آن بانگ [به ریشخند] برداشتند.
چون به عیسى بن مریم زده مىشود در آن هنگام قوم تو اعتراض مىكنند. و شما قوم پیامبرید.
و فرموده: وَ قالَ الرَّسُولُ یا رَبِّ إنَّ قَوْمِى اتَّخَذُوا هذَا الْقُرْآنَ مَهْجُوراً (25فرقان/30) و پیامبر گوید پرودگارا قوم من این قرآن را وا نهادند.
پیامبر صلّى اللَّه علیه و آله مىگوید پروردگارا قوم من قرآن را مهجور و متروك كردند و شما قوم پیغمبرید اى معاویه این سه مطلب در برابر آن سه مطلب كه گفتى و اگر تو زیاد كنى ما نیز زیاد خواهیم كرد. معاویه جوابى براى او نیافت و سكوت كرد.
منبع : پایگاه رسول اعظم (ص)
منبع ما
