هشتم آبان‌ماه پنجمین سالگرد درگذشت قیصر امین‌پور است.
قیصر امین‌پور دوم اردیبهشت‌ماه سال 1338 در گتوند خوزستان متولد شد. تحصیلات ابتدایی را در زداگاهش گذراند و دوره‌ی راهنمایی و دبیرستان را در شهر دزفول سپری کرد. در سال 1357 در رشته‌ی دامپزشکی دانشگاه تهران پذیرفته شد؛ اما یک سال بعد، از این رشته انصراف داد و به دانشکده‌ی علوم اجتماعی همین دانشگاه رفت. در همان سال با همکاری گروهی در شکل‌گیری حلقه‌ی هنر و اندیشه‌ی اسلامی همکاری داشت؛ گروهی که بنیان‌گذاران جوان حوزه‌ی هنری نام گرفتند. البته هشت سال بعد یعنی در سال 66، به‌همراه بسیاری از هم‌دوره‌یی‌هایش، از حوزه‌ی هنری خارج شد. از دیگر نهادهایی که قیصر امین‌پور در شکل‌گیری آن‌ها نقش داشته است، به تشکیل دفتر شعر جوان در سال 68 می‌توان اشاره کرد.
او در سال 63 مجددا رشته‌ی تحصیلی خود را تغییر داد و در رشته‌ی زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهران به تحصیل مشغول شد؛ تا این‌که در سال 69 تحصیل در دوره‌ی دکترای این رشته را آغاز کرد و دفاع از رساله‌ی پایان‌نامه‌اش با راهنمایی دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی و همکاری دکتر اسماعیل حاکمی و دکتر تقی پورنامداریان با عنوان «سنت و نوآوری در شعر معاصر» در سال 76 انجام شد. قیصر امین‌پور که تجربه‌ی تدریس در مقطع راهنمایی را در فاصله‌ی سال‌های 60 تا 62 در کارنامه‌ی خود داشت، از سال 67 نیز به تدریس در دانشگاه الزهرا (س) پرداخت. اما شروع تدریس او در دانشگاه تهران به سال 70 برمی‌گردد.
همچنین از فعالیت‌های مطبوعاتی امین‌پور، به دبیری شعر هفته‌نامه‌ی «سروش» در فاصله‌ی سال‌های 60 تا 71 و سردبیری ماهنامه‌ی ادبی - هنری «سروش نوجوان» می‌توان اشاره کرد. او عضو فرهنگستان زبان و ادب فارسی نیز بود.
قیصر امین‌پور هشتم آبان‌ماه سال 1386 درگذشت و در زادگاهش گتوند به خاک سپرده شد.
یکی از غزل‌های این شاعر:
سرا پا اگر زرد و پژمرده‌ایم
ولی دل به پاییز نسپرده‌ایم
چو گلدان خالی لب پنجره
پر از خاطرات ترک‌خورده‌ایم
اگر داغ دل بود ما دیده‌ایم
اگر خون دل بود ما خورده‌ایم
اگر دل دلیل است آورده‌ایم
اگر داغ شرط است ما برده‌ایم
اگر دشنه‌ی دشمنان، گردنیم
اگر خنجر دوستان، گرده‌ایم
گواهی بخواهید: اینک گواه
همین زخم‌هایی که نشمرده‌ایم
دلی سربلند و سری سر به زیر
از این دست عمری به سر برده‌ایم
«تنفس صبح» و «در کوچه‌ی آفتاب» (1363)، «آینه‌های ناگهان» (1372)، «گل‌ها همه آفتابگردانند» (1380) و «دستور زبان عشق» (1386) از مجموعه‌های شعر این شاعر برای بزرگسالان هستند. «گزینه‌ی اشعار» او هم در سال 1378 منتشر شد. همچنین «توفان در پرانتز» (نثر ادبی) و «منظومه‌ی ظهر روز دهم» (برای نوجوانان) (1365)، «مثل چشمه، مثل رود» (برای نوجوانان) (1368)، «بی‌بال پریدن» (نثر ادبی برای نوجوانان)، «به‌قول پرستو» (برای نوجوانان) (1375)، «سنت و نوآوری در شعر معاصر» (1383) و «شعر و کودکی» (1386) از دیگر آثار این شاعرند.
