حاضرین در این جلسه:
teachman
ghaf
modir-e-movafagh
sobhan127
نفس صبحدم
ملک الشعرا
خلاصه ای از جلسه بدون در نظر گرفتن گویندگان:
برای فعالیت های علمی باید اول از همه ایده بدیم.
ایده پردازی اولین گام در حرکت های علمی ه.
اگه بخوایم مسیر یک حرکت علمی رو در نظر بگیریم اینطوری ه که:
ایده پردازی؛ گسترش دانش و علم؛ وارد فاز عملی شدن؛ تجاری سازی و بعد هم
تولید ثروت از ایده.
گفته شد که برای ایده پردازی نیاز به تفکر خلاق هست. تفکر خلاق
همونطور که از اسمش هم مشخصه یعنی اینکه
تفکری که خلاقانه باشه و خارج از عادت همیشگی باشه.
از دیدی دیگه به قضایا نگاه کنه.
در این زمینه مثالی رو زدیم بین دوستان؛
گفتیم یه سنجاق قفلی رو در نظر بگیرد،
هر کسی با دیدی متفاوت به این سنجاق نگاه میکنه
یکی میگه که خب یه سر گرد داره و یک سر تیز؛
یکی میگه که، عه انتهای اون یه بخش گرد و مارپیچی داره که باعث میشه
چندتا سنجاق تو هم قرار بگیره!
یکی دیگه میگه که اگه کله گرد سنجاق رو یک ذره قوس بدیم و سر
سوزنی اون رو یک کمی به بیرون تاب بدیم میشه شبیه یه
کارکتری که داره به چیزی اشاره میکنه!
و هزاران دید مختلفی که میتونه این وسط باشه
تفکر خلاق هم همینه، باید به مسائل با دیدی جدید نگاه کرد. گاهی اوقات
اصلا شاید بد نباشه که از دید منفی نگاه کرد تا برخی
زوایای مخفی کار هم معلوم بشه.
اینارو گفتیم تا برسیم به این که چطوری میشه افکار
آشفته رو سر و سامون داد؟
اول از همه اصلا و ابدا نباید انتظار این رو داشته باشیم که
یک شبه و یک ساعته و همین الان ایده ناب بدیم و عملی بشه!
این کارا حوضله و صبر میخواد.
باید یه دفتر یادداشت برداریم و تمام ایده هایی که به ذهنمون میرسه رو
توش پیاده کنیم.از خنده دار ترینش گرفته تا اونهایی که فکر میکنیم
اصلا عملی شدنش سخت ه.
بعد بیایم ایده ها رو غربال کنیم البته بر پایه یه سری شرایط مثل:
خلاقانه بودن، دارای نوآوری باشه، امکان عملی شدنش باشه،
استفاده از اون در جامعه فراگیر باشه و اصلا نیاز جامعه باشه،
و و و
بعد از غربال کردن هم بریم سراغ مراکزی که
این ایده ها رو میپذیرن.
دوستان مطرح کردن که ایده باید در زمینه رشته تحصیلی خود ادم باشه
یعنی باید حوزه اطلاعاتمون در اون زمینه کامل باشه،
دوستی هم گفت که ایده رو باید وقتی داد که در زمینه اون ایده
کار عملی (یا شغل) داشته باشیم.
یکی از دوستان مطرح کرد که اساتید دانشگاهی هم اگر ایده خوب باشه
میپذیرن و روی اون کار میکنن.
سه تا مرکز هستند که به خوبی روی ایده ها سرمایه گذاری میکنن:
مراکز رشد، پارک های علم و فناوری و بنیاد ملی نخبگان که وابسته به
معاونت علم و فناوری ریاست جمهوری ه.
پارک های علمی و فناوری و مراکز رشد بصورت رایگان اگر ایده ای خوب باشه
امکاناتش رو برای عملی شدن فراهم میکنن تا زمانی که
اون فرد دارنده ایده روی پای خودش بایسته.
بنیاد ملی نخبگان هم با برگزاری جشنواره ها و نمایشگاه هایی
این ایده ها رو جمع میکنه و در یک جا به نمایش میذاره تا
اگه سرمایه گذاری بود بیاد و روی اونها سرمایه گذاری کنه.
در انتها هم یکی از دوستان مطرح کردند که
زمانی میشه ایده داد که حتما روی زمینه اون ایده کار عملی کرده باشیم
و کار عملی و شغل هم مستلزم معدل خوبه!
قرار شد تا در جلسه بعدی به پیشنهاد این دوستمون فکر کنیم و
ببینیم چقدر مهمه و میتونه تاثیر گذار باشه و از طرفی
راه های دیگه رو هم بررسی کنیم.
