خورشید طی 730 میلیون سال بعد 2.7 برابر درخشان تر و 2.3 برابر بزرگتر از حال حاضر می شود . منظومه ی شمسی در آن زمان به واقع غیر قابل سکونت می شود . ناهید و زمین دو قلوهای سولفوری می گردند و مریخ یک بیابان سوزان می گردد . اقمار مشتری همچنان یخ زده هستند ، اما ذوب شدن آنها نزدیک است . خورشید پس از 590 میلیون به مرحله تبدیل به یک غول سرخ وارد می شود و مراحل بعدی بسیار شدید تر از هر آنچه تا کنون بوده می شود . هر نشانه ای که در سیاره ی ما وجود داشته مدتهاست ذوب و دوباره کریستال شده اند و به فراموشی سپرده شده اند .
خورشید در نزدیکی به پایان رسیدن هلیم خود به یک کوتوله سفید با هسته ای از کربن و هیدروژن تبدیل می گردد . در این زمان لایه های خارجی خورشید دوباره بزرگ و سر می شوند و خورشید برای دومین بار به یک غول سرخ مبدل می گردد .
تا اینجا همگی با قضیه آشنا هستین و مقدمه ای بود برای بیان مرگ ستاره ی خورشید اما حالا طرح فرد آدامز از دانشگاه میشیگان و دان کریکانسکی از دانشگاه کالیفرنیا سانتا کروز که در سال 2000 به صورت گروهی آماده شده است به نوعی گرمای افزاینده ی خورشید یا غول سرخ در چند میلیارد سال آینده تثبیت نمایند . گفته های زیر از زبان خودشان است .
کلید این طرح زمان بسیار طولانی است که پیش رو داریم . ما نشان دادیم که تنها با مصرف کمی انرژی طی هزاران یا میلیونها سال می توان جرم بزرگتری از کمربند سیارکی و یا کوییپر را به گونه ای مانور داد که پی در پی گذرهای نزدیکی از زمین و مشتری داشته باشد ، به گونه ای که بخشی از انرژِی عظیم مداری مشتری را به زمین منتقل نمایند . چنین گذری در هر 10000 سال کافیست تا مدار زمین را با سرعت کافی به سمت خارج حرکت داد تا با درخشندگی افزاینده خورشید مقابله کند .
من این مقاله رو سال پیش مطالعه کردم که از سایت هوپا گرفته بودم برام جالب بود ، البته این تکه ای از مقاله ی چند صفحه ایست که در همین میزان از طرح مقابله با گرمای خورشید گفته شده و واجب دیدم در اینجا قرار دهم و نظر شما رو در مورد اینکه آیا این امر امکان پذیر است بدانم .
با تشکر
