تبیان، دستیار زندگی

به همین دلیل در تیم مظلومی مجتبی جباری تا قبل از مصدومیت به ستاره تبدیل شد و بعد‌ها كه او رفت فرصت به زندی رسید تا در تركیب اصلی استقلال بدرخشد اگر نگاهی به نوع ارنج امیر از ابتدای فصل تا امروز داشته باشیم به نتایج مهمی دست می‌یابیم كه ریشه در مكنونات ذهنی وی دارد.

امیر قلعه نویی وظیفه بازیسازی را حول محور 3 بازیكن از ابتدای فصل تا به امروز گردانده است. او از جانواریو، توزی و میثم بائو و گاهی زندی كه بازیكنان دونده‌تری هستند بهره گرفته است. امیر قلعه نویی اصل بازی تیمش را بر مبنای سرعت نهاده است و به همین دلیل وقتی با اصرار فریدون زندی برای جدایی از استقلال مواجه می‌شود در نهایت موافقت خود را با پیوستن این بازیكن به تیم الاهلی اعلام می‌كند.

چند روز بعد هم وقتی امیر با پیشنهاد معاوضه ساموئل روبرو می‌شود عكس العمل مثبت نشان می‌دهد. امیر اعتقاد چندانی به بازی ساموئل ندارد و این بازیكن به رغم شایستگی‌هایی كه دارد اما در تفكرات تاكتیكی امیر قلعه نویی جا نگرفته است. موافقت با جدایی ساموئل نیز می‌تواند ناشی از اینگونه تفكرات باشد.

شاید اگر كیانوش رحمتی و جباری به شرایط بازی برسند امیر این بازیكن سیه چرده را در لیست 18 نفر نیز قرار نمی‌داد بنابراین می‌توان اینگونه تحلیل كرد كه رفتن ساموئل از استقلال هم به سود خود بازیكن است و هم اینكه استقلال می‌تواند بیشتر خود را به دایره تفكرات امیر قلعه نویی نزدیك كند.

اینكه امیر درست فكر می‌كند یا غلط سوالی است كه به مرور زمان و در یك سوم پایانی لیگ می‌توان به آن پاسخ داد. قلعه نویی اكنون به دنبال راهی است تا بازیكنانی كه از نظر سرعت دچار ضعف هستند را از تیم خود دور كند و بازیكنانی را دور خود جمع كند كه به تفكرات تاكتیكی‌اش بخورند.

بعید نیست قلعه نویی به واسطه همین طرز فكر امین منوچهری را نیز به تیم دیگری بدهد و جایش مهاجمی با كیفیت دلخواه بگیرد. دور از ذهن نیست كه جذب نیكبخت از همین تفكر نشات گرفته باشد. نیكبخت بازیكنی است كه حتی اگر در خط حمله هم قرار بگیرد می‌تواند به واسطه سرعت خود، امیر قلعه‌نویی را به خواسته‌های تاكتیكی‌اش برساند.