خسرو خرم
اگر نگاهی گذرا به بازیهای امسال لیگ برتر بیندازیم یک تفاوت نسبتا زیادی میان کیفیت بازیهای امسال و سال های پیش می بینیم. تیم های برتر ما مثل پرسپولیس، استقلال، تراکتورسازی، ذوب آهن به هیچ وجه طراوت و شادابی سالهای اخیر را ندارند (البته همه اینها در مقایسه با لیگ برتر ایران در سالهای گذشته است).
آنچه
بیش از همه چیز آزاردهنده است کیفیت بازیهای بازیکنان ملی پوشان ماست که
اثرات آن را در تیم ملی مشاهده می نماییم. باشگاه ها تیم ملی را مقصر این
کار و متعاقبا تیم ملی نیز باشگاه ها را عامل اصلی می داند. شاید در حال
حاضر زمان مناسب برای ریشه یابی این مشکل بزرگ (چند روز قبل از بازی های
مهم و حیاتی با تیم ملی کره جنوبی در تهران) نباشد و آنچه مهم است آن است
که همگی باید قبول کنیم کیفیت لیگ خوب نیست، شادابی لازم را ندارد، ملی
پوشان در تیم های خود جز ضعیفترین بازیکنان هستند، تیم ملی هم با توجه به
اینکه چند بار و هر بار به مدت 2 تا 3 هفته بازیکنان را در اختیار کامل
داشته است نتوانسته است این مشکل را بر طرف سازد و شاید خود باعث به وجود
آمدن مشکلی مضاعف شده است.
چند
روز بیشتر تا بازی سرنوشت ساز کره جنوبی نمانده است و دیگر انتقاد نه
کارساز است و نه چاره کار، باید همگی دست بدست هم دهیم و تیم ملی را برای
ساعت 20 روز سه شنبه 25 مهر 1391 با آمادگی کامل به مصاف کره جنوبی
بفرستیم.
اگر
بخواهیم به کیفیت مسابقات لیگ، بازیهای تیم ملی و میزان آمادگی بازیکنان
تیم ملی در این چند ماهه نگاه کنیم قطعا شانس زیادی برای دیدن یک بازی
جذاب و تماشاگر پسند و همچنین تاکتیکی و نتیجه گرا را نمی توانیم مجسم
کنیم. ولی اینها فقط یک طرف قضیه است. مسلم است که تیم ملی ایران از
بازیکنان بسیار خوبی بهره می برد که اگر در فرم عالی و مسابقه ای خود
باشند می توانند رقیب بسیار سرسخت و حتی برتری با حضور بیش از 80 هزار
تماشاگر پرحرارت در مقابل هر حریفی باشند. بازی کردن در استادیوم مملو از
جمعیت آزادی برای هیچ تیمی راحت نیست حتی برای میزبان و این سختی برای
مهمان بسیار بیشتر خواهد بود. کافی است که تماشاگران هم با اصول حرفه ای
حمایت بیشتر و بیشتر آشنا شوند تا واقعا بتوانند نقش مهره دوازدهم را
بخوبی ایفا کنند.
در اینجا نقش 2 گروه بسیار مهم است:
1- کادر فنی
که با شناخت دقیق میزان آمادگی بازیکنان آنها را به عالی‌ترین فرم مسابقه
ای برای ساعت 20 روز سه شنبه 25 مهرماه برسانند، آماده ترین و موثرترین
بازیکنان را انتخاب نمایند و مهم تر از همه شادابی را که گمشده این روزهای
تیم ملی، لیگ برتر و کلا فوتبال ایران است به آنها برگرداند. کادر فنی
باید تیم را از نظر بدنی – تاکتیکی به وضعیت فرم مناسب مسابقه ای برساند.
شاداب کردن تیم، کاری بس مشکل ولی در عین حال مهمترین وظیفه کادر فنی در
حال حاضر می باشد.
2- رسانه ها:
حمایت موثر و همه جانبه رسانه ها می تواند از لحاظ روحی-روانی- این شادابی
را به تیم ملی تا حدودی تزریق نماید. بزرگان فوتبال و رسانه ها باید به
میدان آیند و از روزهای خوب فوتبال بعد از برد بر تیم کره جنوبی بگویند. در
فوتبال شادابی و داشتن روحیه مناسب و کنترل شده می تواند نقش بسیار مهمی
در بازی ایفا نماید.
