مسأله: ده روز روزه عوض قربانى باید سه روزش در حج و هفت روزش در وطن باشد، و سه روز در حج باید در ماه ذى الحجّه باشد همراه با شرایط زیر:
1 ـ سه روز متّصل یا در حكم اتّصال باشد.
2 ـ در ایّام تشریق (دهم و یازدهم و دوازدهم) نباشد مگر اینكه روز دوازدهم و سیزدهم در منى نباشد كه در این صورت جایز است و مى تواند روزه بگیرد.
مسأله: مى تواند روزه را تا آخر ذى الحجّه تأخیر بیندازد مگر اینكه دو روز عرفه و ترویه را روزه گرفته باشد كه باید بلافاصله پس از بازگشت از منى روز سوّم را روزه بگیرد و تأخیر نیندازد، و واجب است این سه روز را در منى یا مكّه روزه شود، و چنانچه عذرى داشت در بین راه و اگر از آن نیز معذور بود در وطن انجام دهد، و چنانچه بدون عذر در منى و مكّه و سفر روزه نگرفت معصیت كرده ولى روزه اش در وطن صحیح خواهد بود.
مسأله: اگر از قربانى و بدلش (روزه) معذور بود چیزى بر او نخواهد بود.
مسأله: اگر سه روز روزه گرفت سپس قربانى پیدا شد كشتن آن بر او واجب نیست، گرچه بهتر است.
مسأله: هرگاه قربانى را به خیال اینكه لاغر نیست خرید و بعد از ذبح معلوم شد لاغر بوده، یا به اعتقاد اینكه لاغر است خرید بعد از ذبح معلوم شد لاغر نبوده، یا موقع خرید لاغر نبود ولى موقع ذبح لاغر شد در هر سه صورت كافى است، امّا اگر پیش از ذبح معلوم شود لاغر بوده كافى نیست على الأحوط.
مسأله: چنانچه به اعتقاد كامل بودن خرید و معلوم شد ناقص است اگر پولش را پرداخته كافى است و اگر پولش را نپرداخته لازم است ـ على الاحوط ـ تبدیل نماید و اگر با اعتقاد به ناقص بودن خرید و بعد معلوم شد كامل است كافى است حتى اگر بعد از ذبح معلوم شود در صورتى كه قصد قربت شده باشد.
مسأله: احتیاط مستحب آن است كه گوشت قربانى را به سه قسمت تقسیم كند: از یك سوّم آن خود و عیالش بخورند و یك ثلث به فقیر بدهد و یك سوّم آن را به دیگران هدیه بدهد، بلى جایز نیست همه آن را خود و عائله اش بخورند اگر آنها فقیر نباشند یا واجب النفقه وى باشند، و جایز نیست همه قربانى را به غیر فقیر بدهد اگر فقیرى باشد و بتواند به او برساند.
مسأله: لازم نیست خود انسان شخصاً كشتن قربانى را انجام دهد، بلكه مى تواند نایب بگیرد در این صورت باید صاحب قربانى نیّت نماید و نایب لازم نیست نیّت كند گرچه احوط است.
مسأله: واجب است قربانى را در روز عید یا در طول ایّام تشریق (دهم، یازدهم و دوازدهم ذى الحجّه) بكشد و تأخیر آن جایز نیست، امّا اگر با عذر یا بدون عذر تأخیر انداخت تا آخر ذى الحجّه مى تواند قربانى كند و او را كفایت مى نماید.
مسأله: واجب است قربانى را در منى بكشد و در غیر منى كافى نیست، امّا كشتارگاههایى كه جدیداً احداث شده و گفته مى شود بیرون از حدود منى است، به جهت اضطرار و عسر و حرج و مانند آن، قربانى در آنها كفایت مى كند.
مسأله: واجب نیست قربانى بعد از رمى و قبل از حلق یا تقصیر باشد، و اگر از روى عمد یا فراموشى یا نادانى بر خلاف ترتیب یاد شده عمل كند اشكالى ندارد.
مسأله: نباید چیزى از قربانى را از محدوده حرم خارج كند مگر اینكه در منى و محدوده حرم مورد مصرف نباشد.