روزی پیغمبر اکرم با جمعی از مسلمانان در نقطه ای نماز می گذارد. موقعی که آن حضرت به سجده می رفت حسین علیه السلام که کودک خردسالی بود به پشت پیغمبر(ص) سوار می شد و پاهای خود را حرکت می داد و هی هی می کرد. وقتی پیغمبر(ص) می خواست سر از سجده بر دارد او را می گرفت، پهلوی خود به زمین می گذارد. باز در سجده ی دیگر، و تا پایان نماز طفل مکرر به پشت پیغمبر سوار می شد.
یک نفر یهودی ناظر این جریان بود. پس از نماز به حضرت عرض کرد: شما با کودکان خود طوری رفتار می کنید که ما هرگز چنین نمی کنیم.
پیغمبر اکرم در جواب فرمود: اگر شماها به خدا و رسول خدا ایمان می داشتید با کودکان خود عطوف و مهربان بودید.
مهر و محبت پیغمبر(ص) عظیم الشأن نسبت به کودک، مرد یهودی را سخت تحت تأثیر قرار داد و صمیمانه آیین مقدس اسلام را پذیرفت.
