تبیان، دستیار زندگی

ای ماه یگانه ، ای شاه خراسان

ای ضامن آهو ، جان همه ایران

ای دلبر دلها ، ای سید و مولا

خورشید ولایت ، ای زاده ی زهرا(س)

ای شاه کرامت ، خالیست دو دستم

با دست گدایی ، در راه تو هستم

ای آنکه حریمت ، رضوان ِ بهشت است

خاک گلِ من با ، عشق تو سرشته است

مهمان تو هستم ، ای کعبه ی دلها

بر باب تو هستم ، راهم بده آقا

لطف تو به ما بود ، آن پیر جماران

آن مرد خدا و ، این پیر خراسان

مجنون تو لیلا ، مجنون صفایت

ای سرمه ی چشمم ، خاک کف پایت

تا قاب نگاهم ، شد پنجره فولاد

کوثر ز دو چشمم ، مستانه شد آزاد

بیت الغزلِ من ، پای ِ حرمِ توست

حاتم سرِ راهِ ، لطف و کرمِ توست

آقایِ غریبم ، یعقوبِ زمانم

آقا تو دعا کن ، تا زنده بمانم ،

آقا تو دعا کن ، تا زنده بمانم

یک بوسه به پایِ ، یوسف بنشانم

من ""تشنه""ی نورم ، بر عشق گواهم

باشد دم مرگم ، سویِ تو نگاهم

ای حرمت برده دل، از همه ی عرشیان

طوف حریمت شده، خیل ملک هر زمان

طوف ترا می کند دم به دم از بس ملک

بر حرمت غبطه ها برده که ، باغ جنان

ضامن آهو رضا ضامن من می شوی

آهوی این شهر شد شهره به عالم چنان

کی بپرد از برت کفتر کویت رضا

گیر مرا هم به بر ده به منم تو امان

دعبل اگرچه نیم لیک امام رئوف

شعر مرا کن نظر زیر لبت آن بخوان

درب حریمت بود باز به روی همه

بنده نوازی کنی دوست نه بیگانگان

با دل غمگین «مبین» دور بماند از حرم

شاد نما این غمین، برحرم خود رسان

وزن شعر: مفتعلن فاعلن مفتعلن فاعلن

نصرالدین کریمی (مبین) از زیاران