تفاوت كشورهای ثروتمند (پیشرفته) و فقیر، تفاوت قدمت آنها نیست.
زیرا برای مثال كشور مصر بیش از 3000 سال تاریخ مكتوب دارد و فقیر است!
اما كشورهای جدیدی مانند كانادا، نیوزیلند، استرالیاكه 150 سال پیش وضعیت قابل توجهی نداشتند اكنون كشورهایی توسعه یافته و ثروتمند هستند.
تفاوت كشورهای فقیر و ثروتمند (پیشرفته) در میزان منابع طبیعی قابل استحصال آنها هم نیست.
ژاپن كشوری است دارای سرزمین بسیار محدودی كه 80 درصد آن كوه‌هایی است كه مناسب كشاورزی و دامداری نیست اما دومین اقتصاد قدرتمند جهان پس از آمریكا را دارد. این كشور مانند یك كارخانه پهناور و شناوری می‌باشد كه مواد خام را از سراسر جهان وارد كرده و به صورت محصولات پیشرفته صادر می‌كند.
مثال دیگر کشور سویس است. كشوری كه اصلاً كاكائو در آن به عمل نمی‌آید اما بهترین شكلات‌های جهان را تولید و صادر می‌كند. در سرزمین كوچك و سرد سویس كه تنها در چهار ماه سال می‌توان كشاورزی و دامداری انجام داد، بهترین لبنیات (پنیر) دنیا تولید می‌شود.
همچنین كشوری است كه به امنیت، نظم و سختكوشی مشهور است و به همین خاطر به گاو صندوق دنیا مشهور شده است (بانك‌های سویس).
افراد عالی رتبه‌ای كه از كشورهای ثروتمند با همپایان خود در كشورهای فقیر برخورد دارند برای ما مشخص می‌كنند كه سطح هوش و فهم نیز, تفاوت قابل توجهی در این میان ندارد.
نژاد و رنگ پوستنیز مهم نیستند زیرا مهاجرانی كه در كشور خود برچسب تنبلی می‌گیرند در كشورهای اروپایی به نیروهای مولد تبدیل می‌شوند.
پس تفاوت در چیست؟
تفاوت در رفتارهای است كه در طول سال‌ها فرهنگ و دانش نام گرفته است.
وقتی كه رفتارهای مردم كشورهای پیشرفته را تحلیل می‌كنیم متوجه می‌شویم كه اكثریت غالب آنها از اصول زیر در زندگی خود پیروی می‌كنند:
1) اخلاق به عنوان اصل و پایه
2) وحدت
3) مسئولیت پذیری
4) احترام به قانون و مقررات
5) احترام به حقوق شهروندان دیگر
6) عشق به كار
7) تحمل سختی‌ها به منظور سرمایه‌گذاری در آینده
8) میل به ارائه كارهای برتر و فوق‌العاده
9) نظم‌پذیری
10) ایده و خلاقیت
