با نام خدا و سلام
نوآوری در آموزش و پرورش را از كجا و چگونه باید آغاز كرد؟
نخستین گام در این كار، شناخت وضع موجود و كمبودها و كاستی‌های آن در مقایسه با وضع مطلوب، یعنی وضعی است كه نیل به هدفهای جدید را ممكن می‌سازد.
گام دوم فراهم كردن شرایطی است كه در آن الگوهای نو می‌توانند صورت علمی به خود بگیرند در اینجا، بدیهی است كه به محص مشاهده كمبودهای وضع موجود نمی‌توان از الگوهایی كه در فرهنگ و اوضاع اجتماعی دیگری ساخته و پرداخته شده‌اند تقلید كرد.
گام سوم آگاه ساختن گروه‌های درگیر در كار از فایده و ضرورت نوآوری مورد نظر است. به علاوه، به موازات این كار باید گروه‌های مختلف، بویژه خانواده‌ها را در جریان گذاشت و با جلب موافقت آنان با كاری كه باید انجام گیرد، آنان را به همكاری برانگیخت.
تجربه نشان می‌دهد كه هرگونه نوآوری در آموزش و پرورش بیش از آنكه در بدنه نظام آموزش و پرورش دگرگونی پدید آورد و برای آنكه به نتیجه برسد، باید در محیط های پرورش به اصطلاح غیررسمی (خانواده‌ها، رسانه‌های جمعی، مساجد و...) پذیرفته شده باشد.
