تبیان، دستیار زندگی

می‌گفتید ایكس و ایگرگ می‌توانند جای من بازی كنند و اگر من كنار بروم آنها می‌توانند رونالدو شوند

ما وقتی پیراهن تیم ملی را می‌پوشیدیم عاشق آن بودیم و وقتی كه قبل از آن وارد زمین شویم، به فكر این بودیم كه اگر مساوی یا ببازیم جواب مردم را چه بدهیم ولی حالا این چیزها وجود ندارد

فقط علی دایی است که بعد از شکست تیمش همچنان انرژی صحبت در سایر حوزه ها را دارد!
 علی دایی در پایان دیدار تیمش برابر استقلال كه با شكست دو بر صفر راه‌آهن همراه بود، درباره این دیدار اظهار كرد: فكر می‌كنم تیم ما در روزی كه آنچنان خوب نبود، می‌توانست بازنده بازی نباشد. قانون نانوشته‌ای در فوتبال وجود دارد كه اگر تیمی گل نزند، گل می‌خورد. وقتی توپی كه دروازه‌بان حریف به ما تقدیم می‌كند را گل نمی‌كنیم یا پنالتی از دست می‌دهیم در ادامه گل می‌خوریم. در نیمه دوم از فرصت‌هایمان استفاده نكردیم و روی یك اشتباه دیگر گل خوردیم.

وی درباره استقلال گفت: استقلال تیم من را برده است و من تنها راجع به تیم خودم حرف می‌زنم. با اینكه امروز روز خوب تیم ما نبود، اما توانستیم چند موقعیت گلزنی را خلق كنیم اما نتوانستیم از این موقعیت‌ها استفاده كنیم.

 وی ادامه داد: اگر در نیمه اول و در دقایق نخست به گل می‌رسیم، مسیر بازی عوض می‌شد و اگر آن پنالتی را گل می‌كردیم، روحیه حریف پایین می‌آمد اما آن پنالتی باعث شد كه رحمتی دوباره روحیه خود را به دست آورد و خودمان روحیه رحمتی را زنده كردیم.

وی ادامه داد: قبل از این بازی به بازیكنانم گفتم كه می‌توانید به راحتی ببرید یا به راحتی ببازید كه اتفاق دوم پیش آمد. استقلال هم سرتر از تیم ما نبود اما باتجربه‌تر بودند ولی ما نتوانستیم توپ‌های صددرصدمان را گل كنیم.

دایی همچنین درباره بار فنی بازی گفت: مطمئنا از این بازی سخت‌تر هم در لیگ داریم. این بازی دو گل داشت و موقعیت‌های دیگری هم داشت. فكر می‌كنم اگر بازی‌های دیگر را ببینید، متوجه می‌شوید كه بازی ما خیلی بهتر بود.

او همچنین درباره تشویق شدن از سوی استقلالی‌ها گفت: من عاشق این مردم هستم و قرمز و آبی برایم تفاوتی ندارد و بدون آنها معنا پیدا نمی‌كنم و همواره من را مورد لطف خود قرار داده‌اند و امیدوارم با تشویق‌هایشان بتوانند تیمشان به نتایج خوبی برسد.

 وی با اشاره به عملكرد بهادر عبدی گفت: او بهترین بازیكن من است و زحمت زیادی می‌كشد، اما چند بار در ضربات آخر می‌توانست بهتر عمل كند.

علی دایی همچنین درباره سوال تیم ملی در مورد او پرسیده شد، گفت: من درباره تیم ملی صحبتی نمی‌كنم چراكه هرچه بگویم، از آن تعبیر دیگری می‌شود. مربی تیم ملی به مسوولان می‌گوید كه چه كار كند. وقتی همه چیز از قبل مشخص است، معلوم است چه اتفاقی می‌افتد. وقتی می‌بینم جوانان من عملكردشان معنایی ندارد، از همین رو انگیزه‌ای ندارند كه بازی كنند چراكه می‌دانند به تیم ملی دعوت نمی‌شود. یك فوتبالیست، آرزویش پوشیدن پیراهن تیم ملی است. وقتی این هدف را از او می‌گیرند، روی تیم ما هم اثر می‌گذارد.

 وی ادامه داد: وقتی من سرمربی تیم ملی بودم یك دهم این امكانات را نداشتم. اما خود شما من را كوبیدید و گفتید چرا لیگ را تعطیل می‌كنم. اگر سه روز برای یك بازی تداركاتی لیگ تعطیل می‌شد، مورد انتقاد مرا قرار می‌دادید اما الان 20 روز 20 روز لیگ تعطیل می‌شود.

 وی درباره قراردادهای میلیاردی بازیكنان نیز گفت: این تقصیر بازیكنان نیست. اگر در اداره شما به جای یك میلیون، پنج میلیون حقوق بدهند مگر شما بدتان می‌آید. مقصر این مساله مدیران هستند. اشتباهی كه شما می‌كنید، این است كه فوتبال را با سایر رشته‌ها مقایسه می‌كنید و در رسانه‌ ملی، كارشناسی می‌گوید شناگر آمریكایی 20 هزار دلار پاداش می‌گیرد اما به این مساله نگاه نمی‌كنید كه باید 8 هزار دلار آن را مالیات بپردازد. تنها به چیز ی كه مقابل دیدتان است نگاه می‌كنید. شناگر آمریكایی كه در المپیك اول می‌شود، سالی 20 میلیون تومان حق تبلیغات می‌گیرد. اما در مملكتمان چنین چیزی صورت نمی‌گیرد و این ظلمی است كه به ورزشكاران و هنرپیشگان می‌شود. آیا در حال حاضر مسی و بكام از فوتبال بیشتر از فوتبال درآمد كسب می‌كنند یا تبلیغات؟

 دایی ادامه داد: آیا یك قهرمان یا ورزشكار ملی باید پشت وانت سبزی‌فروشی كند؟ این مساله ربطی به فوتبال ندارد و باید از این مسائل خجالت بكشیم. باید از ورزش‌های دیگر حمایت كنیم. وقتی یك قهرمان ما در المپیك پس از چهار سال زحمت كشیدن به مقامی می‌رسد و 150 میلیون تومان به او می‌دهیم و به‌به و چه‌چه هم می‌كنیم. آیا حق كسی كه این همه زحمت كشیده است این است. اشتباه ما این است كه ما فوتبال را با ورزش‌های دیگر مقایسه می‌كنیم.

 وی ادامه داد: همین بازیكنانی كه شما به آنها میلیاردی می‌گویید، آنقدر از سوی رسانه‌ها ستاره‌باران شدند كه ژنرال‌ها هم نمی‌توانند مقابل آنها بایستند. من قبول ندارم كه بازیكنان مصاحبه نكنند اما به هرحال بازیكنان هم تا حدی ظرفیت دارند. آیا یك بازی دو ومیدانی المپیك كه تعداد تماشاگر جذب می‌كند، شما می‌توانید چند بار ببینید، اما اگر همین حالا هم بازی تیم‌های فوتبال برزیل – فرانسه سال 86 را بگذارند، من ده بار هم كه باشد آن را تماشا می‌كنم.رسانه ملی ما ساعت‌های زیادی را به فوتبال اختصاص می‌دهد. پس چرا ورزش‌های دیگر را پخش نمی‌كنند. شما آیا می‌توانید یك مسابقه وزنه‌برداری را دو بار ببینید. اگر به عنوان مثال كشتی مانند فوتبال هیجان دارد، پس چرا برای آن ورزشگاه 100 هزار نفری نمی‌سازیم.

 وی ادامه داد: چون شما ورزش‌های دیگر را با فوتبال مقایسه كردید بازیكنان این تصمیم را گرفتند. هرچند كه تصمیم آنها هم غلط است. چرا وقتی كسی مثل بنا این همه زحمت می‌كشد و سه مدال طلا را برای كاروان كشتی كسب می‌كند كسی برای او به خیابان نمی‌آید. ولی هنگامی كه ما استرالیا و آمریكا را شكست دادیم همه به خیابان‌ها ریختند و مشخص می‌شود فوتبال جایگاه دیگری دارد و نمی‌شود آن را با رشته‌های دیگر مقایسه كرد.

 علی دایی در پاسخ سوال درباره ضعف گلزنی تیم ملی پرسید و اینكه چرا با توجه به عملكرد تیم ملی هنوز مردم از علی دایی یاد می‌كنند، گفت: یادتان هست هنوز چرا علی دایی فوتبال را كنار نمی‌گذارد، شما آن زمان پدر مرا در آوردید و می‌گفتید ایكس و ایگرگ می‌توانند جای من بازی كنند و اگر من كنار بروم آنها می‌توانند رونالدو شوند. مدیریت غلط هرجا وجود داشته باشد نتیجه‌اش این است. وقتی روی فوتبال پایه كار نمی‌كنیم، همین اتفاقات می‌افتد. مطمئن باشید اگر مدیریت دیگری به وجود نیاید و كمك نكنیم، این مساله حل نمی‌شود. در باشگاه‌های ما به چیزی كه توجه نمی‌شود فوتبال پایه است و تا زمانی كه چنین چیزی وجود داشته باشد، هركسی هم بیاید نمی‌تواند معجزه‌ای بكند.

 وی با بیان اینكه شرایط حال حاضر با گذشته متفاوت است، گفت: زمان ما را نمی‌توان با حالا مقایسه كرد. خیلی از چیزها عوض شده است و علایق زیادی كمرنگ شده است. متاسفانه این آسیب اجتماعی كه در جامعه ما وجود دارد، و به فوتبال هم منتقل شده است. ما وقتی پیراهن تیم ملی را می‌پوشیدیم عاشق آن بودیم و وقتی كه قبل از آن وارد زمین شویم، به فكر این بودیم كه اگر مساوی یا ببازیم جواب مردم را چه بدهیم ولی حالا این چیزها وجود ندارد.